มีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
พลังจักรพรรดิของไหกลั่นปีศาจลดลงทันที และหลังจากนั้น เลือดก็พุ่งออกมาจากปากของจิ้งจอกขาวตัวน้อย
"พัฟ——"
วินาทีต่อมา จิ้งจอกขาวตัวน้อยก็ตกลงมาจากความว่างเปล่า
เยี่ยชิว ตกใจ แล้วรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และอุ้มจิ้งจอกขาวตัวน้อยไว้ในอ้อมแขนของเขา
ในเวลานี้ ใบหน้าของจิ้งจอกขาวตัวน้อยซีดและมีเลือดไหลออกมาจากปากของเธอ
เมื่อเห็นฉากนี้อู่จี้เทียนจุน ก็หัวเราะเสียงดังและพูดว่า: "พระเจ้าก็เข้าข้างฉันจริงๆ"
"เจ้าหมื่นปีศาจ แกมีอาการบาดเจ็บอยู่ในตัวและยังจะใช้งานอาวุธจักรพรรดิอีก นี่เป็นการหาเรื่องเจ็ยตัวชัดๆ"
"ดูเหมือนว่าวันนี้จะเป็นวันตายของแก"
หลังจากที่ อู่จี้เทียนจุน พูดจบ เขาก็ยื่นมือใหญ่ออกไปแล้วคว้าไหกลั่นปีศาจ
"กลับมา" จิ้งจอกขาวตัวน้อยตะโกนอย่างแรง และไหกลั่นปีศาจก็หลบฝ่ามือของอู่จี้เทียนจุนและก็กลับมาที่หัวของจิ้งจอกขาวตัวน้อยในทันใดนั่น
ดวงตาของอู่จี้เทียนจุน เปลี่ยนเป็นเย็นชา จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: "รอฉันฆ่าแกแล้ว อาวุธจักรวรรดิปีศาจนี้ก็จะเป็นของฉันเอง"
"เอาละ เผ่าปีศาจของพวกแกนั้นมีผู้แข็งแกร่งมากมายไม่ใช่เหรอ? พวกมันหายไปไหนกันหมด?”
"เรียกพวกมันออกมาให้หมด เพื่อที่จะได้ไม่เสียเวลาที่ฉันจะต้องฆ่าพวกมันทีละตัว”
อู่จี้เทียนจุน กล่าวอย่างมั่นใจ
"อย่าเย่อหยิ่งนัก ที่นี่คือหนานหลิ่ง มีผู้ฝึกฝนปีศาจหลายสิบล้านตัว แม้ว่าคุณจะเป็นผู้นำนิกายหยินหยาง คุณก็ไม่สามารถที่จะทำลายเผ่าปีศาจของเราเพียงลำพังได้" จิ้งจอกขาวตัวน้อยพูดอย่างเย็นชา
"ฮึ่ม สิ่งที่แกเรียกว่าผู้ฝึกฝนปีศาจหลายสิบล้านตัวนั้น ในสายตาฉัน ก็เป็นแค่กระจอกทั้งนั้น"
"ในเมื่อผู้แข็งแกร่งจากเผ่าปีศาจไม่ปรากฏตัว ฉันก็จะฆ่าแกก่อน"
หลังจากที่ อู่จี้เทียนจุน พูดจบ พลังอันทรงพลังก็พัดออกมาราวกับสึนามิ บดขยี้จิ้งจอกสีขาวตัวน้อย
"ถอย!" จิ้งจอกขาวตัวน้อยจับมือเยี่ยชิวด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือคว้าไหล่ของอมตะชางเหม่ยแล้วถอยออกไปอย่างรวดเร็ว
"หยุดต่อต้านเถอะ ทุกอย่างไร้ประโยชน์" หลังจากที่ อู่จี้เทียนจุนพูดจบ เขาก็ชี้นิ้วออกไป
ซิ้ว——
กระแสแสงทะลุผ่านความว่างเปล่า ราวกับใบมีดที่คมกริบ ฟันไปที่จิ้งจอกขาวตัวน้อย
"บูม!"
ทันใดนั้น แสงสีเขียวก็ปรากฏขึ้น ครอบคลุมทั่วทั้งหนานหลิ่ง
"ติ้ง!"
กระแสแสงที่ยิงออกมาจากอู่จี้เทียนจุนกระทบกับแสงสีเขียว ราวกับโคลนที่เข้าสู่ทะเล โดยไม่มีแม้แต่ประกายไฟปรากฏ
"ค่ายกลป้องกัน?"
ดวงตาของ อู่จี้เทียนจุน หรี่ลง และเขาก็เห็นว่าแสงสีเขียวชิ้นนี้คือค่ายกลการปกป้องของเผ่าปีศาจ
"เพี้ยะ!"
อู่จี้เทียนจุน ตามโดยการตบออกไป โจมตีค่ายกล ค่ายกลไม่มีการขยับแม้แต่หน่อยเลย
"น่าสนใจ" อู่จี้เทียนจุน หัวเราะเบา ๆ
เยี่ยชิวและจิ้งจอกขาวตัวน้อยอยู่ในค่ายกลและในขณะนี้ก็ถือว่าปลอดภัย
ในขณะนี้เอง หมีเฒ่าก็ได้กลับมา ไม่มีบาดแผลบนร่างกายของเขา คืดว่าเขาน่าจะฟท้นฟูร่างกายของเขาด้วยวิธีอันทรงพลังบางอย่าง
"หมีเฒ่า คุณเป็นอะไรไหม?" จิ้งจอกขาวตัวน้อยถาม
"ฉันสบายดีฎ หมีเฒ่า กล่าวว่า "ผู้นำของนิกายหยินหยางนั้นทรงพลังมาก และฉันก็เทียบไม่ได้กับเขาเลย"
"แต่ว่า ค่ายกลการป้องกันก็ได้เปิดใช้งานแล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นนักบุญราชา แต่เขาก็ไม่สามารถเข้ามาได้"
"เพราะยังไงแล้ว ค่ายกลการป้องกันของเผ่าปีศาจของเราจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งเป็นผู้สร้างไว้กับเรา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...