เยี่ยชิวรู้สึกสับสน
“ถ้าไม่ใช้หม้อต้มเฉียนคุน แล้วฉันควรใช้อะไรในการเล่นแร่แปรธาตุ?”
เยี่ยชิวมองไปที่จิ้งจอกขาวตัวน้อยด้วยความสับสน
“ต่อไป ฟังข้อตกลงของฉัน” จิ้งจอกขาวตัวน้อยยังคงส่งข้อความถึงเยี่ยชิว ขณะที่กระพริบตาอย่างสนุกสนาน
เยี่ยชิวอยากรู้ว่าจิ้งจอกขาวตัวน้อยกำลังทำอะไรอยู่?
“ผู้อาวุโสลิง เยี่ยฉังเซิงไม่มีหม้อ แต่คุณต้องการให้เขาปรับแต่งยาฟื้นฟู นี่ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เรื่องยากสำหรับเขาใช่ไหม?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าว
ผู้อาวุโสลิงตอบว่า “ผู้นำ เข้าใจผิดแล้ว”
“ไม่ใช่ว่าไม่มีหม้อต้ม แต่พลังของไฟพิเศษระดับจักรพรรดินั้นแข็งแกร่งเกินไป และหม้อที่นี่ก็ทนไม่ไหว”
“ผู้นำ ฉันมีความคิด”
ผู้อาวุโสลิงกล่าวว่า “เยี่ยฉังเซิงได้รับไฟพิเศษเก้าร้อยเก้าสิบแปดดวง เขาสามารถใช้ไฟระดับต่ำเพื่อการเล่นแร่แปรธาตุได้อย่างง่ายดาย”
“ตราบใดที่เขาใช้ไฟพิเศษระดับต่ำ หม้อที่นี่จะสามารถต้านทานมันได้อย่างแน่นอน”
“เยี่ยฉังเซิง คุณคิดอย่างไร?”
นั่นเป็นวิธีแก้ปัญหาจริงๆ
เยี่ยชิวคิดกับตัวเองว่า แม้ว่าเขาจะใช้ไฟที่มีระดับต่ำ แต่เขาก็ยังสามารถปรับแต่งยาฟื้นฟูได้สำเร็จ
เขากำลังจะพูด เห็นจิ้งจอกขาวตัวน้อยส่ายหัว “ไม่”
ผู้อาวุโสลิงงงงวย “ผู้นำ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”
จิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าวว่า “เยี่ยฉังเซิงเพิ่งได้รับไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ และจำเป็นต้องใช้มันซ้ำๆ เพื่อควบคุมมัน”
“ด้วยวิธีนี้เท่านั้น เขาจะมีโอกาสเป็นปรมจารย์ยาที่แข็งแกร่งที่สุดในอนาคต”
“ยิ่งกว่านั้น เห็นได้ชัดว่า เขามีไฟพิเศษในระดับจักรพรรดิ แต่คุณต้องการให้เขาใช้ไฟระดับต่ำ นั่นจะไม่ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับเขาเหรอ?”
ผู้อาวุโสลิงพูดด้วยใบหน้าขมขื่น “ผู้นำ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เยี่ยฉังเซิงลำบากจริงๆ ฉัน……”
“ไม่ต้องอธิบาย ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระของคุณ” จิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าว “เนื่องจากคุณยืนกรานให้เยี่ยฉังเซิงกลั่นยา คุณต้องหาหม้อที่สามารถทนต่อไฟพิเศษระดับจักรพรรดิได้”
ใบหน้าของผู้อาวุโสลิงขมขื่นยิ่งกว่ามะระในขณะที่เขาถอนหายใจ “ผู้นำ คุณกำลังทำให้ฉันตกอยู่ในตำแหน่งที่ยากลำบากจริงๆ”
“หม้อที่ดีที่สุดของเผ่าพันธุ์ปีศาจอยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะหาหม้อต้มที่สามารถทนต่อไฟพิเศษระดับจักรพรรดิได้ที่ไหน?”
“หรือ...…” ดวงตาของผู้อาวุโสลิงเป็นประกาย และเขาพูดว่า “หรือเราควรลืมมันไปซะ?”
จิ้งจอกขาวตัวน้อยเลิกคิ้วและพูดว่า “คุณหมายความว่าอย่างไรให้ลืมมันซะ? คุณกำลังบอกว่าเยี่ยฉังเซิงไม่จำเป็นต้องปรุงยาอีกต่อไป?”
“ไม่ได้อย่างแน่นอน!”
“วันนี้เป็นครั้งแรกที่เยี่ยฉังเซิงกลั่นยาเม็ด ก่อนที่เขาจะเริ่มต้น คุณอยากให้เขายอมแพ้ นั่นไม่บั่นทอนความมั่นใจของเขาเหรอ?”
“นอกจากนี้ คุณยังเรียกหาฉันและผู้อาวุโสคนอื่นๆ ที่นี่เพื่อดูเยี่ยฉังเซิงกลั่นยา และตอนนี้คุณกำลังบอกว่าลืมมันไปซะ คุณหมายความว่าอย่างไร? คุณเห็นพวกเราเป็นคนโง่เหรอ?”
เหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของผู้อาวุโสลิงขณะที่เขารีบพูดว่า “ผู้นำ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น...…”
“แล้วคุณหมายถึงอะไร?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยมีความรู้สึกมีอำนาจอย่างมาก
ผู้อาวุโสลิงเช็ดเหงื่อของเขาแล้วพูดว่า “ผู้นำ พูดตามตรงนะ เยี่ยฉังเซิงมีความสามารถสูงและฉันก็อยากเห็นผลลัพธ์ของความพยายามครั้งแรกของเขาในการกลั่นยา แต่ฉันไม่สามารถหาหม้อที่ต้านทานไฟพิเศษระดับจักรพรรดิได้จริงๆ เว้นแต่……”
“เว้นแต่อะไร?” จิ้งจอกขาวตัวน้อยมองดูผู้อาวุโสลิงด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
เมื่อผู้อาวุโสลิงเห็นสีหน้าของจิ้งจอกขาวตัวน้อย ก็ตระหนักได้ทันที ปรากฎว่าผู้นำกำลังแสวงหาผลประโยชน์ให้กับเยี่ยฉังเซิงจริงๆ
ผู้นำ โอ้ ผู้นำ คุณคือผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าปีศาจ แสดงความลำเอียงต่อมนุษย์เช่นนี้ได้อย่างไร?
แม้ว่าเยี่ยฉังเซิงอาจมีศักยภาพที่จะเป็นจักรพรรดิได้อย่างแท้จริงในอนาคต แต่เพื่อที่จะไปถึงจุดสุดยอดในฐานะปรมจารย์ยา คุณจำเป็นต้องทำดีกับเขาจริงๆ เหรอ?
“ผู้อาวุโสลิง ฉันถามคำถามคุณ” จิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าว “คุณพูดว่า เว้นแต่ เว้นแต่ว่าอะไร?”
ผู้อาวุโสลิงเดาเจตนาของจิ้งจอกขาวตัวน้อยได้แล้ว เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่ทำต่อ เธอก็จะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...