วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 183

หลินลี่หมินกับหลินลี่เปิ่นร่างกายสั่นเทา สีหน้าซีดเผือด เหมือนพบกับเรื่องอะไรที่น่าหวาดกลัวมาก

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัย

ในซองเอกสารมีอะไรอยู่ข้างใน ทำไมถึงทำให้สองพี่น้องมีปฏิกิริยาที่รุนแรงขนาดนี้?

“พี่ พี่ใหญ่ ของพวกนี้พี่เอามาจากที่ไหน?”หลินลี่หมินถามด้วยเสียงสั่นเทา

“มาจากที่ไหนสำคัญไหม?สำคัญก็คือเนื้อหาข้างในเป็นความจริง”หลินลี่กั๋วพูด

“ตอแหล!”

ทันใดนั้นหลินลี่เปิ่นนำซองเอกสารโยนลงบนพื้นอย่างรุนแรง และใช้รองเท้าหนังเหยียบ พลางพูดกระหืดกระหอบ“ใส่ร้าย ทั้งหมดคือการใส่ร้าย!ฉันกับพี่รองไม่เคยทำเรื่องพวกนั้น!หลินลี่กั๋ว นายอย่าคิดเพ้อเจ้อใส่ร้ายฉัน”

“เป็นการใส่ร้ายไหม นายตัวเองในใจรู้ชัดเจนดี”

“ลี่เปิ่น ข้างในคืออะไร?”ผู้อาวุโสหลินถาม

“พ่อ หลินลี่กั๋วเพื่อจะได้ครอบครองหุ้น ใส่ร้ายผมกับพี่รอง เขาขาดสติไปแล้ว”หลินลี่เปิ่นพูดตอบ

“ให้ฉันดู”

ได้ยินประโยคนี้ของผู้อาวุโสหลิน หลินลี่เปิ่นรีบเก็บซองเอกสารขึ้นมา ซ่อนไว้ด้านหลัง และพูด“พ่อ เนื้อหาข้างในเป็นของปลอม ไม่ดูจะดีกว่า”

“เอามา”ผู้อาวุโสหลินพูดตะโกน

หลินลี่หมินยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ แต่ขาสั่นเทายิ่งรุนแรง

“แกหูหนวกเหรอ?ฉันบอกว่าให้แกเอามา”ผู้อาวุโสหลินพูดตะโกน

หลินลี่เปิ่นลังเลเล็กน้อย จึงนำเอกสารส่งไปให้ในมือของผู้อาวุโสหลิน

ผู้อาวุโสหลินเปิดซองเอกสาร ข้างในมีเอกสารหนามาก หยิบออกมากวาดสายตามอง สีหน้าก็เปลี่ยนทันที

หลินลี่เปิ่นลุกลี้ลุกลนขึ้นมา รีบพูดทันที“พ่อ…”

“หุบปาก!”

ผู้อาวุโสหลินดูเอกสารต่อไป หลังจากที่พลิกดูหลายสิบหน้า ร่างกายก็เริ่มสั่นเทา

เขาไม่ได้ถูกเนื้อหาข้างในทำให้ตกใจ แต่โกรธมากเกินไป

ผู้อาวุโสหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ควบคุมความโกรธ หลังจากนั้นก็พูดถาม“เนื้อหาข้างในเป็นความจริงใช่ไหม?”

“ไม่ใช่ความจริง ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก”หลินลี่เปิ่นพูด“นี้คือหลินลี่กั๋วเจตนาปั้นเรื่องไม่ดี เพื่อจะแย่งหุ้นจากผมและพี่รอง”

“ลี่หมิน นายคิดว่ายังไง?”ผู้อาวุโสหลินก็ถามหลินลี่หมิน

หลินลี่หมินไม่กล้าสบตามองผู้อาวุโส และพูด“พ่อสายตาเฉียบแหลมสามารถแยกแยะออก เรื่องไหนจริงหรือเรื่องโกหก มองปราดเดียวก็สามารถแยกแยะได้”

“พ่อ เรื่องราวที่เขียนบันทึกข้างในทั้งหมดนั้นผมกับพี่รองไม่เคยทำ พวกเรา…”

เปรี้ยง!

ผู้อาวุโสหลินจับแก้วชาที่อยู่ข้างมือ ขว้างใส่หน้าของหลินลี่เปิ่น

น้ำชากับใบชา สาดลงบนหน้าของหลินลี่เปิ่น

ผู้อาวุโสหลินโกรธมาก“พวกแกสองคนเป็นลูกอกตัญญู คาดไม่ถึงว่าจะกล้าทำเรื่องเลว วงศ์ตระกูลเคราะห์ร้ายจริงๆ”

“พ่อ ผมไม่ได้ทำ”หลินลี่เปิ่นไม่ยอมรับ

“แกไม่ได้ทำใช่ไหม?ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันนำเอกสารนี้ส่งให้สถานีตำรวจ ให้พวกเขาตรวจสอบ”

“ไม่ พ่อ”หลินลี่หมินรีบห้ามผู้อาวุโสทันที

ข้อมูลในเอกสารเป็นหลักฐานว่าพวกเขาทำความผิด ถ้าหากส่งมอบให้สถานีตำรวจ พวกเขาสองคนก็มีโทษประหาร

เวลานี้ หลินลี่หมินในใจนอกจากหวาดกลัว ก็ยิ่งศรัทธาหลินลี่กั๋ว

หลินลี่กั๋วหาคนหนึ่งกลุ่ม นำคฤหาสน์ล้อมไว้ ต่อมาก็นำหลักฐานที่กระทำผิดออกมา บังคับให้พวกเขายอมจำนน

วิธีการโหดเหี้ยมมาก

แต่ว่าก่อนหน้านี้ หลายปีที่ผ่านหลินลี่กั๋วอยู่ในบ้าน ก็เหมือนกับคนว่างงานไม่หยิบจับทำงานอะไรสักอย่าง ใครจะคิดว่า จะลงมือได้ร้ายแรงแบบนี้