คำพูดเดียวกระตุ้นให้เกิดคลื่นพันชั้น
หลินลี่เปิ่นพูดตะโกนด้วยความโกรธ“หลินลี่กั๋ว นายมีสิทธิ์อะไรมาขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน?”
หลินลี่หมินก็โกรธมาก แต่เขายังรู้จักเอาตัวรอด ไม่ได้ซักถามหลินลี่กั๋วโดยตรง แต่พูดกับผู้อาวุโสหลิน“พ่อ หลายปีที่ผ่านมาผมกับน้องสามช่วยงานตระกูลหลินมากมาย ไม่ได้คุณงามความดีและไม่ได้ลำบาก”
“พ่อ ท่านช่วยพวกเราขอร้องเถอะ”
“แค่พี่ใหญ่ไม่ขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน ให้ผมทำอะไรผมก็ยอมแล้ว”
ผู้อาวุโสหลินโกรธมาก ก็พูดซักถาม“หลินลี่กั๋ว คาดไม่ถึงว่าแกจะขับไล่น้องชายแท้ๆของตัวเองออกจากตระกูล แกยังมีความเป็นคนอยู่ไหม?”
หลินลี่กั๋วพูดเสียงเรียบเฉย“พ่อ ตระกูลหลินตอนนี้ท่านเป็นคนดูแล หรือว่าผมเป็นคนดูแล?”
“แก”
ผู้อาวุโสหลินสำลักจนพูดไม่ออก
ตอนนี้หุ้นในมือของเขาก็โอนให้เป็นของหลินลี่กั๋วหมดแล้ว แล้วคนดูแลตระกูลหลิน เป็นธรรมชาติที่จะเป็นหลินลี่กั๋วแล้ว
“ตอนนี้ผมจะประกาศเรื่องที่สอง”หลินลี่กั๋วพูด“หลินลี่หมินกับหลินลี่เปิ่นในเมื่อถูกขับไล่ออกจากตระกูลแล้ว ถ้าหากตายไป ไม่อนุญาตให้ฝังศพในสุสานตระกูลหลิน”
จ๊อก!
ได้ยินประโยคนี้ ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราว
“หลินลี่กั๋วโหดเหี้ยมมาก!”
“นี้เขาจะกำจัดน้องชายของตัวเองให้สิ้นซากเถอะ!”
“โหดเหี้ยมกับน้องชายตัวเองขนาดนี้ ต่อไปทุกคนพยายามอย่าล่วงเกินเขา”
“โหดเหี้ยมกับน้องชายตัวเองเกินขอบเขต ไม่เห็นเหรอ เวลาที่เขาบีบบังคับผู้อาวุโสหลิน หนังตาไม่กระตุกแม้แต่นิดเดียว”
“ทำกับพ่อของตัวเองแบบนี้แล้ว กับคนนอกยิ่งไม่ต้องพูดถึง?”
“หลินลี่กั๋วเป็น…ลูกชายที่กตัญญูจริงๆฮ่าๆ!”
“นี่ อย่าให้เขาได้ยิน”
“ฉันไม่ใช่คนตระกูลหลิน จะกลัวเขาทำไม”
“นายควรจะพูดเสียงเบาหน่อย นายอยากตายก็อย่าทำให้ฉันซวยไปด้วย ไม่เห็นว่าบนตัวของหมอนั่นแขวนระเบิดอยู่เหรอ…”
เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นมาข้างหู
เยี่ยชิวโอบกอดหลินจิงจื้อ และพูด“พ่อตาหลักแหลมมาก ชั่วพริบตาเดียวก็กลายเป็นคนดูแลตระกูลหลินแล้ว ยังขับไล่หลินลี่เปิ่นกับหลินลี่หมินออกจากตระกูลหลิน”
“พวกเขาสองคนอยู่ในตระกูลหลินก็จะก่อกบฏ ถ้าเปลี่ยนเป็นฉัน ฉันจะจัดการพวกเขาไม่ให้เหลือซาก”หลินจิงจื้อทอดถอนใจพลางพูด“พ่อยังมีเมตตาเกินไป”
“ไม่เป็นไร ในมือของทั้งสองคนนั้นไม่มีหุ้นแล้ว ก็ไม่สามารถสร้างความเดือดร้อนได้”
“จริงสิ แผลของนายเป็นยังไงบ้าง?”หลินจิงจื้อถามด้วยความห่วงใย
เยี่ยชิวยิ้มเจ้าเล่ห์“วางใจเถอะ ไม่มีผลกระทบกับการออกกำลังกายคืนนี้แน่นอน”
“น่ารังเกียจ”หลินจิงจื้อกลอกตามองบนใส่เขา
……
“พี่ใหญ่ พวกเราโอนหุ้นให้คุณแล้ว ถึงแม้ว่าจะขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน พวกเราก็ยอมรับ แต่หลังจากที่พวกเราตายไม่สามารถฝังในตระกูลหลินได้ นี้คุณทำเกินไปไหม?”หลินลี่หมินถาม
หลินลี่เปิ่นยิ่งพูดด่า“หลินลี่กั๋ว นายโหดเหี้ยมมาก นายทำแบบนี้ ไม่กลัวกรรมตามสนองเหรอ?”
หลินลี่กั๋วไม่สนใจ และพูด“ฉันไม่เชื่อพระ และไม่เชื่อผีสางเทวดา กรรมตามสนองยังไง?”
“ฉันจัดการเรื่องราว แค่ถามตัวเองว่าไม่ได้ทำสิ่งที่ละอายแก่ใจ”
“พวกนายสองคนในเมื่อไม่ใช่คนในตระกูลหลินแล้ว ก็ออกจากบ้านนี้ไปด้วยตัวเองเถอะ อย่าอยู่ขายหน้าวันละห้าเบี้ยอีกเลย”
หลินลี่หมินชี้หน้าหลินลี่กั๋ว พลางพูดด้วยความโกรธแค้น“เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแค่นี้แน่”
หลินลี่เปิ่นก็พูดอย่างดุร้าย“หลินลี่กั๋ว วันนี้ถึงแม้ว่านายจะชนะ แต่ในอนาคตยังมีอีกยาวไกล ต้องมีสักวัน ฉันจะทวงทุกอย่างที่ฉันสูญเสียคืนกลับมา”
“ฉันพูดแนะนำให้พวกนายสองคนอยู่อย่างสงบ ถ้าหากกล้าล่วงเกินฉัน ฉันก็จะนำหลักฐานนี้มอบให้สถานีตำรวจ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...