วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1870

เปลวไฟสีทอง ขนาดเท่าเมล็ดข้าว พร่างพราวเป็นพิเศษราวกับดวงดาว ปรากฏเหนือศีรษะของเยี่ยชิว

เมื่อเห็นไฟพิเศษ ผู้อาวุโสสี่ก็หัวเราะเยาะ “นี่มันอะไร คุณอยากจะเผาฉันด้วยไฟพิเศษนี้เหรอ?”

“เยี่ยฉังเซิง คุณไร้เดียงสาเกินไป”

“ผู้อาวุโสคนนี้เป็นนักบุญ ไม่เหมือนซูอู๋หมิงและคนอื่นๆ ไฟพิเศษระดับสวรรค์ไม่สามารถทำร้ายฉันได้”

ขณะที่เขาพูด ผู้อาวุโสสี่ไม่ได้หยุดฝีเท้าของเขา และเข้าใกล้ เยี่ยชิวมากขึ้นเรื่อยๆ เจตนาฆ่าอันรุนแรงที่เล็ดลอดออกมาจากเขา

แม้ว่าร่างกายของเยี่ยชิวจะแข็งแกร่ง แต่เขาไม่ใช่นักบุญที่แท้จริง ภายใต้ผลกระทบของเจตนาฆ่า ผิวหนังของเขารู้สึกเหมือนถูกมีดกรีด ใกล้จะแตก

ผู้อาวุโสสี่กล่าวต่อว่า “ผู้อาวุโสคนนี้มีชีวิตอยู่มาจนถึงยุคนี้ และเคยเห็นผู้เยาว์ที่กล้าหาญและบ้าบิ่นมากมาย แต่คนเช่นคุณซึ่งมีการฝึกฝนที่อ่อนแอเช่นนี้ กล้าที่จะท้าทายนักบุญ ผู้อาวุโสคนนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน”

“เยี่ยฉังเซิง คุณอยากจะเผาฉันด้วยไฟพิเศษใช่ไหม?”

“ก็ได้ ผู้อาวุโสคนนี้จะให้โอกาสคุณ”

“ฉันขอแสดงให้คุณเห็นว่า ไฟพิเศษของคุณสามารถทำร้ายผู้อาวุโสคนนี้ได้จริงหรือไม่?”

ผู้อาวุโสสี่มั่นใจในตนเองอย่างยิ่ง โดยไม่สนใจเยี่ยชิวและไฟพิเศษด้วยซ้ำ เมื่อเขาอยู่ห่างจากเยี่ยชิวประมาณสิบก้าว ผู้อาวุโสสี่ก็หยุดก้าวและกวักมือเรียก “เยี่ยฉังเซิง มาเลย!”

เยี่ยชิวก็ไม่ลังเลและตะโกนเบาๆ “ไป!”

หวด!

ไฟพิเศษสีทอง บินออกไปอย่างรวดเร็วและปรากฏตัวต่อหน้าผู้อาวุโสสี่ในทันที

บัซ!

ขณะนั้น พลังก็แพร่กระจายจากร่างกายของผู้อาวุโสสี่ ก่อให้เกิดโล่ป้องกันที่เปล่งประกายซึ่งห่อหุ้มผู้อาวุโสสี่ไว้อย่างสมบูรณ์

ทันใดนั้น เปลวไฟสีทองที่ปล่อยออกมาจากเยี่ยชิว ก็ถูกปิดกั้นไว้ด้านนอกโล่ป้องกัน

ในขณะนี้ ร่างกายของผู้อาวุโสสี่ส่องแสงเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ เปล่งแสงที่ยากต่อการมองโดยตรง

เมื่อเปรียบเทียบกับแสงที่เล็ดลอดออกมาจากเขา ไฟพิเศษของ เยี่ยชิวดูเหมือนจะสลัวเกินไป อ่อนแอเกินไป และไม่สามารถสร้างโจมตีได้

ผู้อาวุโสสี่พูดอย่างเย่อหยิ่ง “เยี่ยฉังเซิง คุณเห็นสิ่งนั้นไหม ไฟพิเศษของคุณไม่สามารถทำร้ายผู้อาวุโสคนนี้ได้”

“เป็นอย่างนั้นเหรอ?” เยี่ยชิวยิ้มอย่างเย็นชาและตะโกน “เผา!”

บูม!

ทันใดนั้น ไฟพิเศษสีทองก็แปรสภาพเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ตั้งตระหง่านขึ้นไปบนท้องฟ้า ปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง ปล่อยคลื่นบทสวดพุทธศาสนา ห่อหุ้มผู้อาวุโสสี่ไว้ข้างใน

“ไฟพิเศษระดับบุญ!”

“คุณครอบครองไฟพิเศษระดับบุญได้ยังไง?”

“อา...…”

ผู้อาวุโสสี่ส่งเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวช เนื้อและเลือดของเขากลายเป็นอากาศในทันที เหลือเพียงวิญญาณดึกดำบรรพ์

ผู้อาวุโสสี่คิดว่าเยี่ยชิวจะใช้ไฟพิเศษระดับสวรรค์ แต่ดันเป็นไฟพิเศษระดับนักบุญ

ในช่วงเวลาวิกฤตินี้

ผู้อาวุโสห้าใช้ฝ่ามือระบายพลังของนักบุญออกมา กระจายไฟพิเศษในลักษณะที่น่าเกรงขาม และแย่งชิงวิญญาณดึกดำบรรพ์ของผู้อาวุโสสี่กลับคืนมาอย่างรวดเร็ว

ขณะนี้ วิญญาณดึกดำบรรพ์ของผู้อาวุโสสี่กลายเป็นสีดำไหม้เกรียม

เยี่ยชิวถอนหายใจอย่างเสียดาย

“น่าเสียดาย ที่คู่ต่อสู้แข็งแกร่งเกินไป”

“แม้ว่าฉันจะเผาเขาในขณะที่เขาไม่ระวัง แต่เขาก็ไม่ถูกเผาตาย”

“แท้จริงแล้ว ผู้ที่สามารถเป็นนักบุญได้นั้น ไม่ใช่ตัวละครธรรมดา”

เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ เขาน่าจะใช้ไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ

ในกรณีนั้น ผู้อาวุโสสี่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

“เยี่ยฉังเซิง ฉันจะฆ่าคุณ ฉันจะฆ่าคุณ……” ผู้อาวุโสสี่ฟื้นร่างกายของเขากลับคืนมาในทันที และตะโกนด้วยความบ้าคลั่ง

“พี่สี่ ใจเย็นๆ” ผู้อาวุโสห้าแนะนำ

“เด็กคนนั้นซุ่มโจมตีฉัน คุณจะให้ฉันใจเย็นได้ยังไง ฉันจะฆ่าเขา” ผู้อาวุโสสี่คำราม

ในฐานะผู้อาวุโสของสำนักหยินหยาง และเป็นนักบุญ เขาไม่เคยอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้มาก่อน

สิ่งที่เขาทนไม่ได้มากที่สุดก็คือ เยี่ยชิวอยู่ที่ขั้นต้งเทียนสูงเท่านั้น

สำหรับผู้อาวุโสสี่ นี่เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง