วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1878

อู่จี๋เทียนจุนแอบยิ้มอย่างผู้มีชัย เขายังคงแอบยินดีกับแผนการที่ตนวางไว้ ทว่าถ้อยคำของผู้อาวุโสรอง กลับราวกับฝ่ามือที่ตบเข้าเต็มหน้า

“นายว่ายังไงนะ?”

“ทาสโลหิตตายแล้วเหรอ?”

“พูดอีกครั้ง!”

ดวงตาของอู่จี๋เทียนจุนลุกเป็นไฟจ้องมองผู้อาวุโสรองลุกโชนด้วยเปลวเพลิงแห่งโทสะ จ้องมองผู้อาวุโสรองด้วยจิตสังหารที่ทะลักออกมา

ในวินาทีนี้ผู้อาวุโสรองรู้สึกขนทั่วร่างลุกชันราวกับวิญญาณแทบแตกสลาย

จิตสังหารของผู้แข็งแกร่งในระดับนักบุญราชานั้นช่างน่าสะพรึงกลัว

แม้เขาจะเป็นผู้แข็งแกร่งในระดับนักบุญ ก็ยังยากที่จะต้านทาน

“ท่านผู้นำ ทาสโลหิต...ทาสโลหิต...”

“ตะเกียงวิญญาณของเขาดับลงแล้ว”

ผู้อาวุโสรองกล่าวด้วยเสียงสั่นเทา “ไม่นานหลังจากตะเกียงวิญญาณของสองผู้อาวุโสและซูอู๋หมิงดับลง ตะเกียงวิญญาณของทาสโลหิตก็ดับลงเช่นกัน”

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด!” อู่จี๋เทียนจุนไม่เชื่ออย่างสิ้นเชิง ทั้งยังกล่าวว่า “ข้างกายเยี่ยฉังเซิงมีเพียงปีศาจวัวตัวเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่มือของทาสโลหิต”

“ทาสโลหิตเป็นถึงนักบุญ เขาอยู่เคียงข้างฉันมาเนิ่นนาน ฉันรู้จักความแข็งแกร่งของเขาดี”

“แม้กระทั่งปีศาจหมีของเผ่าปีศาจมาเองก็ไม่อาจสังหารทาสโลหิตได้”

ผู้อาวุโสรองกล่าวว่า “ท่านผู้นำตะเกียงวิญญาณของทาสโลหิตดับลงแล้วจริงๆ หากท่านไม่เชื่อ ท่านสามารถไปดูที่วังพิทักษ์วิญญาณได้ด้วยตนเอง...”

“หุบปาก!” อู่จี๋เทียนจุนตะโกนเสียงดังราวกับสิงโตที่กำลังโกรธเกรี้ยว ดวงตาของเขาดูน่ากลัวอย่างยิ่งเมื่อจ้องมองผู้อาวุโสรอง “เงยหน้าขึ้นมา”

ผู้อาวุโสรองเงยหน้าขึ้นมองอู่จี๋เทียนจุนด้วยความกังวล “ท่านผู้นำ...”

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

อู่จี๋เทียนจุนตบหน้าผู้อาวุโสรองสามครั้ง ผู้อาวุโสรองถูกตีกระเด็นออกไปในทันที ปากเขาเต็มไปด้วยเลือด อีกทั้งใบหน้ายังบวมเหมือนหัวหมู

ผู้อาวุโสรองอดทนต่อความเจ็บปวดเร่งกลับมาอย่างรวดเร็วและหมอบลงกับพื้นอีกครั้ง

“ฉันเพิ่งเตือนนายไปเมื่อไม่นานมานี้ว่าต่อไปเมื่อรายงานเรื่องใด ให้พูดจบในคราวเดียว”

“คำพูดของฉัน นายถือเป็นลมผ่านหูหรือไง?”

ผู้อาวุโสรองตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านผู้นำ ฉันไม่ได้...”

เพี๊ยะ!

ฝ่ามือพิโรธของอู่จี๋เทียนจุนฟาดลงบนใบหน้าของผู้อาวุโสรองจนฟันหน้าสองซี่หลุดกระเด็น

“หากไม่เห็นแก่ความจงรักภักดีที่นายมีต่อฉันมาตลอดหลายปี ฉันคงปลิดชีพนายไปแล้ว”

“จำใส่กะโหลกเอาไว้! ครั้งหน้ามีเรื่องให้รายงานทีเดียวให้จบ อย่าให้ฉันต้องเสียอารมณ์อีก”

ก่อนที่อู่จี๋เทียนจุนจะเปลี่ยนเรื่องถาม “ลู่ฟู่กุ้ยตายแล้ว ผู้อาวุโสใหญ่รู้เรื่องนี้หรือยัง?”

ผู้อาวุโสรองตอบ “เรียนท่านผู้นำ ผู้อาวุโสใหญ่กำลังบำเพ็ญเพียรจึงยังไม่ทราบเรื่องนี้”

อู่จี๋เทียนจุนสั่ง “เรื่องนี้ อย่าเพิ่งบอกผู้อาวุโสใหญ่ เดี๋ยวจะกระทบการบำเพ็ญเพียรของเขา ยังไงลู่ฟู่กุ้ยก็เป็นน้องชายแท้ๆ ของเขา”

“ครับ” ผู้อาวุโสรองรับคำ

อู่จี๋เทียนจุนถามต่อ “ฉีเทียนอยู่ที่ไหน? ให้เขามาพบฉันหน่อย”

ฉีเทียนคือบุตรเทพอันดับหนึ่งของสำนักหยินหยาง!

เขาไม่เพียงเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งที่ทุกคนในสำนักหยินหยางยอมรับ แต่ยังเป็นศิษย์ที่อู่จี๋เทียนจุนถ่ายทอดวิชาให้โดยตรงอีกด้วย

หลายคนเชื่อว่า วันหนึ่งอู่จี๋เทียนจุนจะยกตำแหน่งผู้นำของสำนักหยินหยางให้ฉีเทียน

เพราะฉีเทียนอายุยังไม่ถึงร้อยปี ก็ทะลวงพลังถึงขั้นกึ่งนักบุญแล้ว เขาห่างจากขั้นนักบุญเพียงครึ่งก้าวเท่านั้น

พรสวรรค์เช่นนี้ หาได้ยากยิ่งในยุทธภพ

“รายงานท่านผู้นำ บุตรเทพฉีเทียนไม่อยู่ที่สำนักครับ” ผู้อาวุโสรองกล่าว

“เขาไปไหน?” อู่จี๋เทียนจุนถาม

ผู้อาวุโสรองตอบ “เมื่อหลายวันก่อน มีข่าวว่าสุสานมังกรมีการเคลื่อนไหว คาดว่าใกล้จะเปิดแล้ว ฉีเทียนจึงไปที่นั่นครับ”