วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1924

ฉีเทียนต้องการลบหลู่ท่านแม่ของเขา สายฟ้าทั้งเก้าไม่เพียงแต่มีพลังมหาศาลเท่านั้น แต่ยังเหมือนกับราวว่ามีตา แทนที่จะไล่ตามคนอื่นกลับไล่ตามเขาเท่านั้น

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือหลังจากการระเบิด สายฟ้าทั้งเก้าไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น และปะทุขึ้นด้วยแรงผลักดันที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้น เหมือนกับว่ามังกรเก้าตัวที่โกรธ พัดพาไปทั่วฟ้าอากาศ และไล่ล่าเขาอีกครั้ง

ความเร็วก็เพิ่มเร็วขึ้นเช่นกัน

"ปึก!"

ฉีเทียนถูกกระแทกออกไป ร่างกายของเขาหักตั้งแต่เอว และมีเลือดกระเซ็น

อย่างไรก็ตาม สายฟ้าทั้งเก้าไม่หยุด และมีพลังทำลายล้างสวรรค์และโลกยังคงโจมตีฉีเทียนต่อไป

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจ

"เกิดอะไรขึ้น?"

“เหตุใดจึงมีคนมากมายอยู่ตรงนั้น สายฟ้าทั้งเก้าไม่ได้ไล่ล่าใคร เพียงแต่ไล่ตามบุตรเทพฉีเทียนเท่านั้นเหรอ?”

“นี่ดูเหมือน…การลงโทษของสวรรค์!”

“การลงโทษของสวรรค์เหรอ? เจ้ากำลังบอกว่า บุตรเทพฉีเทียนทำอะไรบางอย่างที่ทำให้ผู้คนโกรธและขุ่นเคือง ดังนั้นเขาจึงถูกสวรรค์ลงโทษอย่างนั้นเหรอ?”

“ไร้สาระ! บุตรเทพฉีเทียนผู้เห็นคุณค่าของความรักและความชอบธรรมจะทำสิ่งที่ทำให้ผู้คนโกรธได้อย่างไร”

เมื่อเซียวยี่เฉินเห็นฉีเทียนถูกสายฟ้าทั้งเก้าไล่ล่า ตอนแรกก็แปลกใจ จากนั้นใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความสุข

“สวรรค์กำลังช่วยข้าจริงๆ”

“คาดไม่ถึงว่าทันใดนั้นก็เกิดฟ้าร้องและและไปเกี่ยวพันกับฉีเทียน”

“ดีเลย เราสูญเสียคู่แข่งที่แข็งแกร่งไปได้อีกคนแล้ว”

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เซียวยี่เฉินระเบิดพลังออกมาด้วยพลังอันมหาศาลและไม่หยุดที่จะใช้ฝ่ามือโจมตีสังหาร

หวังชง, อูชิ่งหาว และหลี่เจียน ต่างจ้องมองไปที่ฉีเทียน

ความคิดที่แตกต่าง

“ฉีเทียนเจ้าไม่สามารถตายภายใต้สายฟ้าได้ ข้ายังคงไว้วางใจให้เจ้าช่วยข้าจัดการกับเฉินเทียนมิ่ง” หวังชงซินคิด

อูชิ่งหาวตะโกน "เร็วเข้า ผ่าแรงๆให้ข้าหน่อย ทางที่ดีควรสับจนกว่าวิญญาณของฉีเทียนจะแตกสลาย เพื่อที่ข้าจะได้มีโอกาสสืบทอดมรดกจักรพรรดิมังกร"

ใบหน้าของหลี่เจียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ "สายฟ้าทั้งเก้านั้นดูราวคล้ายกับการลงโทษจากสวรรค์"

“แปลกมาก ฉีเทียนทำอะไรให้สวรรค์ขุ่นเคือง?”

“พี่ฉี เจ้าต้องอดทน!”

อีกด้านหนึ่ง

หลังจากที่ร่างกายของฉีเทียนถูกทำลายโดยสายฟ้า เขาก็รีบใช้วิชาลับให้ร่างกายของเขาก็ฟื้นตัวทันที

หนีต่อไป

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีใดก็ตาม เขาก็ไม่สามารถกำจัดสายฟ้าทั้งเก้าได้

สายฟ้าทั้งเก้ากำลังติดตามเขาไปจนตาย ราวกับว่าแม้ว่าเขาจะซ่อนตัวอยู่ในนรกระดับที่สิบแปด สายฟ้าทั้งเก้าก็จะไม่ปล่อยเขาไป

"เปรี้ยง!"

เมื่อฉีเทียนรู้สึกฟุ้งซ่าน เขาก็ถูกสายฟ้าโจมตีอีกครั้ง

คราวนี้ร่างกายของเขาถูกผ่าเป็นชิ้น ๆ โดยมีกระดูกและเนื้อปลิวไปทุกที่ เหลือเพียงวิญญาณเดียวเท่านั้นที่จะหลบหนี

ฉีเทียนสมควรที่จะเป็นบุตรคนแรกของสำนักหยินหยาง วิธีการของเขาทรงพลังมากและร่างกายของเขาก็ฟื้นตัวได้ในทันที

สายฟ้าทั้งเก้าไม่ยอมและติดตามเขาต่อไป

ฉีเทียนคิดในขณะที่เขาวิ่งหนีไป "พลังของสายฟ้าทั้งเก้านั้นทรงพลังมากจนแม้แต่นักบุญที่แข็งแกร่งก็ไม่สามารถหยุดมันได้"

“ไม่! ข้าต้องหาทางกำจัดพวกมัน”

"ไม่เช่นนั้น ไม่เพียงแต่ข้าจะสูญเสียมรดกจักรพรรดิมังกรเท่านั้น แต่ข้าก็จะถูกพวกมันผ่าจนตายด้วย"

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ฉีเทียนก็กัดปลายลิ้นของเขาแล้วคายเลือดออกมาเต็มปาก

จากนั้นเขาก็เผาแก่นวิญญาณและเลือดของเขา ท่องคาถาในปากอย่างเงียบๆ จากนั้นจึงรีบวิ่งไปที่ถ้ำ

เซียวยี่เฉินกำลังทำลายการก่อตัว เมื่อเขาเห็นฉีเทียนพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมด้วยสายฟ้าทั้งเก้า เขาตกใจกลัวและรีบหลบไป

ร่างของฉีเทียนชนเข้ากับแนวสังหารของนักบุญ และในเวลาเดียวกัน สายฟ้าทั้งเก้าก็โจมตีแนวสังหารของนักบุญด้วย

"บูม!"

ทันใดนั้น ฉีเทียนและแนวสังหารนักบุญก็ถูกสายฟ้าทั้งเก้าระเบิดเป็นผงพร้อมกัน ทางเข้าถ้ำก็ใหญ่ขึ้นและมีฝุ่นระเบิดลอยขึ้นมา

เมื่อมาถึงจุดนี้ สายฟ้าทั้งเก้าก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เซียวยี่เฉินก็ดูงุนงงเช่นกัน

เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ฉีเทียนถึงไม่ตาย?

“อย่างที่ข้าบอกไปแล้ว สายฟ้าสองสามลูกจะฆ่าข้าได้อย่างไร หึ!” ฉีเทียนตะคอกอย่างเย็นชา หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังกลับและรีบเข้าไปในถ้ำ

เขาไม่ได้บอกเซียวยี่เฉินและอูชิ่งหาวว่าในความเป็นจริง ก่อนที่จะสิ้นหวังนั้นเขามีความคิดใช้วิชาลับของสำนักหยินหยาง พัฒนาร่างกายของลัทธิเต๋า

สิ่งที่สายฟ้าทั้งเก้าโจมตีจนตายคือร่างกายลักธิเต๋าของเขา ด้วยเหตุนี้ฉีเทียนจึงสามารถอยู่รอดได้

อย่างไรก็ตาม หลังจากสูญเสียร่างลัทธิเต๋าไป ฉีเทียนดูเหมือนจะสบายดี แต่จริงๆ แล้วเขายังคงบอบช้ำทางจิตใจ

อย่างไรก็ตาม เข้าได้หยุดยั้งอาการบาดเจ็บเอาไว้ชั่วคราว

ทันทีที่ฉีเทียนเดินจากไป ดวงตาของเซียวยี่เฉินกลายเป็นความเย็นชาไปถึงจนกระดูกทันที และเขาก็สาปแช่งอย่างเงียบๆ "ให้ตายเถอะ แม้แต่สายฟ้าทั้งเก้าก็ไม่สามารถฆ่าเจ้าได้ เจ้านี้ช่างโชคดีจริงๆเลย!"

ฟึบ

เซียวยี่เฉินยังเป็นภาพติดตาและรีบเข้าไปในถ้ำ

อูชิ่งหาวมีใบหน้าที่มืดมนและคิดกับตัวเอง "ฉีเทียน ฉีเทียน ทำไมเจ้าไม่ตายล่ะ? ด้วยวิธีนี้ข้าจะสูญเสียคู่แข่งที่แข็งแกร่งไป"

"อย่างไรก็ตาม จะต้องมีการต่อสู้ระหว่างเจ้าสามคนที่เป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน"

“ข้าจะนั่งบนภูเขาชมการต่อสู้ระหว่างเสือกับเสือต่อไป เมื่อใกล้จะสู้เสร็จแล้วข้าจะถือโอกาสลงมือ”

อูชิ่งหาวคิดถึงสิ่งนี้และรีบรีบเข้าไปในถ้ำ

จากนั้นหวังชงก็เข้าไปในถ้ำต่อ

หลังจากนั้นไม่นาน เหล่าลูกศิษย์จากหลากหลายสำนักในที่เกิดเหตุก็รีบเข้าไปในถ้ำ

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ ด้วยระดับการฝึกฝนของพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะได้รับมรดกของจักรพรรดิมังกร แต่ถ้าหากว่าได้จะเกิดอะไรขึ้นล่ะ?

โลกนี้มีคนโชคดีอยู่เสมอ

นอกจากนี้ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้รับมรดกของจักรพรรดิมังกร แต่ก็ยังดีที่จะดูว่ามรดกของจักรพรรดิมังกรเป็นอย่างไร

ไม่นานหลังจากนั้น

ภายนอกภูเขาทองคำ เหลือเพียงหลี่เจียนและลูกศิษย์จากพื้นที่เทพไท่ชูเท่านั้น!