วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 20

เวลาตอนค่ำหนึ่งทุ่ม

เยี่ยชิวเลิกงานแล้ว

ยืนอยู่หน้าประโรงพยาบาล เขาถอนลมหายใจอย่างหนักหน่วง

วันนี้ดูแลหลินจิงจื้อ พอจะพูดได้ว่าทรมานร่างกายมาก ผู้หญิงสวยหยาดเยิ้มพราวเสน่ห์คนนี้ มักจะชอบลวนลามเขา

หลายครั้ง ที่ทำให้เยี่ยชิวหน้าแดงและใจเต้นแรง

แต่เขาก็ไม่กล้าทำกิริยาที่ไม่มีมารยาท ถึงยังไง เขาเป็นเพียงแค่พยาบาลผู้ช่วย ถ้าหากทำให้หลินจิงจื้อไม่พอใจ แม้แต่งานก็คงไม่มีให้ทำแล้ว

“ปีศาจตัวนี้ ก็ไม่รู้ว่าต้องปรนนิบัติไปถึงเมื่อไหร่?”

เยี่ยชิวพูดพลางทอดถอนใจ เดินออกไปหน้าประตูใหญ่ของโรงพยาบาล

ก็เป็นเวลานี้ รถเบนซ์คันหนึ่งวิ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว เหมือนกับไม่ได้นึกถึงชีวิตแล้ว มาด้วยท่าทางดุร้าย

เยี่ยชิวรีบหลบไปอีกด้าน

กระจกรถถูกเปิดลง

เยี่ยชิวก็มองเห็นจ้าวอวิ๋นนั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับรถ จ้าวอวิ๋นมีสีหน้าเคร่งขรึม

“พี่จ้าว คุณมาได้ยังไง?”เยี่ยชิวถามด้วยความสงสัย

“ขึ้นรถ”

เยี่ยชิวในใจก็ตึงเครียดขึ้นมา จ้าวอวิ๋นมาหาเขาอีก หรือว่าร่างกายของราชามังกรจะมีปัญหาอะไร?

จ้าวอวิ๋นไม่พูดจา ขับรถอย่างจริงจัง เห็นท่าทางของเขาเป็นแบบนี้ เยี่ยชิวก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ

หลังจากที่รถขับออกไปได้ระยะหนึ่ง จ้าวอวิ๋นจึงพูด“เยี่ยชิว รู้ว่าฉันมาหานายทำไมไหม?”

“เพราะว่าราชามังกรไหม”

“ใช่”

ตึง!

หัวใจของเยี่ยชิวเหมือนตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม รีบพูดทันที“คงไม่ใช่หรอก ผมฝังเข็มให้ราชามังกรแล้ว พูดตามเหตุผล แมลงพิษของเขาถูกควบคุมได้แล้ว ภายในหนึ่งเดือนไม่น่าจะอาการทรุด”

“ใครพูดว่าราชามังกรอาการทรุด?”

“ถ้าอย่างนั้นเมื่อกี้คุณพูดว่าราชามังกร”

“ความจริงฉันอยากจะพูดว่า ราชามังกรส่งฉันมา”จ้าวอวิ๋นพูด

เยี่ยชิวจึงรู้สึกตัว ว่าตัวเองเข้าใจผิด ก็อดไม่ได้ที่จะถาม“ราชามังกรส่งคุณมาทำไม?”

“เป็นธรรมชาติที่จะมาขอบคุณนาย!”

พอดีที่ข้างหน้าติดไฟแดง จ้าวอวิ๋นเหยียบเบรกรถ ยื่นมือไปที่นั่งด้านหลังคนขับหยิบกล่องไม้ โยนไปให้เยี่ยชิว พร้อมกับพูด“นี้คือของที่ราชามังกรมอบให้นาย”

“ของอะไร?”

“นายดูเองเถอะ!”

เยี่ยชิวเปิดกล่องไม้ดู จึงพบว่า ข้างในกล่องมีโสมหนึ่งต้น ก้านยาวมาก เหมือนคนแก่ที่กำลังหลับอยู่ คล้ายคลึงกันมาก

“โสมต้นนี้อายุมากแล้วใช่ไหม?”เยี่ยชิวถาม

“นี้คือโสมร้อยปีในหุบเขา”จ้าวอวิ๋นพูด

อะไรนะ!ร้อยปี?

เยี่ยชิวตะลึงทันที

โสมปกติในในตลาดการค้าก็แพงมาก อายุมากนิดหน่อย ก็เป็นหมื่นเป็นแสน เหมือนโสมร้อยปีในหุบเขาแบบนี้ อย่างน้อยราคาหนึ่งล้านขึ้น และที่สำคัญที่สุดก็คือ มีน้อยมาก ต่อให้คุณมีเงิน ก็ไม่สามารถซื้อได้

เยี่ยชิวรีบปิดกล่องไม้ทันที และพูด“พี่จ้าว ของมีค่าสูงขนาดนี้ผมไม่สามารถรับไว้ได้ คุณพากลับไปให้ราชามังกรเถอะ”

“ราชามังกรพูดแล้ว นี้คือมอบให้นาย ถ้าหากนายยอมรับว่าเขาเป็นเพื่อน ก็อย่าปฏิเสธ”

“แต่ว่า”

“รับไว้เถอะ!”จ้าวอวิ๋นยิ้มและพูด“นายไม่ใช่อยากเป็นผู้มีฝีมือกำลังภายในสูงสุดของสำนักมังกรไหม แล้วฉันจะเป็นน้องชายนาย ฉันจะบอกนายให้ กินมันแล้วนายก็จะกลายเป็นผู้มีฝีมือกำลังภายในสูงสุด”

“จริงไหม?”

“โสมร้อยปีในหุบเขาเป็นยาชูกำลังชั้นดี มีประโยชน์กับคนที่ฝึกฝนวิชากำลังภายในมาก”