วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2055

ขณะที่เยี่ยชิวและพวกของเขากำลังมุ่งหน้าไปยังตระกูลเฉิน ในห้องโถงไว้ทุกข์ของตระกูลเฉิน ผู้อาวุโสใหญ่ทั้งสิบคนกำลังพูดคุยกัน

“จิ่วเจี้ยนเซียน เจ้าคนโง่ ยังคิดว่าจะให้ข้าดูแลประตูค่ายกล ข้านึกว่าสมองของมันคงเสียสติไปแล้ว”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวด้วยความโกรธแค้น “ไอ้แก่ที่ไม่ยอมตายคนนี้ ทำลายพลังยุทธ์ของข้า เยี่ยฉังเซิงฆ่าหลานของข้า ความแค้นนี้ทำให้ไม่อาจอยู่ร่วมใต้ฟ้าเดียวกันได้”

“วันนี้ ข้าจะทำให้พวกมันทุกคนตายกันหมด!”

ผู้อาวุโสสามถามขึ้นมาว่า “ท่านผู้อาวุโสใหญ่ ท่านคิดจะทำเช่นไร?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินยิ้มเยาะ “ยังจะทำอย่างไรได้อีก? ในเมื่อพวกของอู่จี๋เทียนจุนมากันแล้ว ข้าจะเปิดค่ายกลดาบปกป้องนิกาย ให้พวกมันเข้ามาฆ่ากันให้สาแก่ใจ”

ผู้อาวุโสเก้ารีบกล่าวเตือน “ท่านผู้อาวุโสใหญ่ ข้าว่าท่านอย่าเพิ่งเปิดค่ายกลเร็วนักเลย”

“ทำไม?” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินถามออกมา

ผู้อาวุโสเก้าตอบ “พวกเราทุกคนต่างรู้ถึงความร้ายกาจของค่ายกลดาบปกป้องนิกายเป็นอย่างดี แม้ห้าสำนักพันธมิตรจะส่งยอดฝีมือมามากมาย แต่พวกเขาก็ไม่อาจทำลายค่ายกลนี้ได้”

“พวกเรารออีกสักหน่อยจะดีกว่า”

“รอให้พวกอู่จี๋เทียนจุนจนปัญญาก่อน แล้วค่อยเปิดค่ายกล นั่นก็เท่ากับเป็นการช่วยเหลือพวกเขาในยามคับขัน”

“นอกจากนั้นผู้อาวุโสใหญ่ยังสามารถพูดคุยเรื่องเงื่อนไขกับอู่จี๋เทียนจุนได้อีกด้วย”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผู้อาวุโสทั้งหมดต่างยกย่อง

“ผู้อาวุโสเก้าคิดได้รอบคอบจริง ๆ”

“ข้าว่าความคิดนี้ดีมาก”

“แม้ในภายหลังพวกเราจะต้องยอมให้สำนักหยินหยางกลายเป็นสำนักอันดับหนึ่งในตงฮวง แต่การฉวยโอกาสเรียกร้องผลประโยชน์จากอู่จี๋เทียนจุนก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย”

“......”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าว “ความคิดของเหล่าจิ่วก็ไม่เลว แต่ในเมื่อข้าร่วมมือกับอู่จี๋เทียนจุนแล้ว ก็ต้องแสดงความจริงใจในการร่วมมือเช่นกัน”

“เอาอย่างนี้ ข้าจะไปพูดคุยกับอู่จี๋เทียนจุนก่อน ดูว่าเขาจะว่าอย่างไร”

ว่าแล้ว ผู้อาวุโสตระกูลเฉินก็หยิบหยกสื่อสารออกมาเพื่อส่งข่าวถึงอู่จี๋เทียนจุน

ห้องโถงไว้ทุกข์เงียบลงชั่วครู่

ครึ่งนาทีต่อมา

“เรียบร้อย!”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินยิ้มกว้าง

“อู่จี๋เทียนจุนว่าอย่างไร?” ผู้อาวุโสทั้งหมดต่างมองไปที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉิน

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าว “ข้าได้บอกเรื่องที่เราควบคุมประตูค่ายกลแก่อู่จี๋เทียนจุนแล้ว เขาบอกว่าอย่าเพิ่งรีบร้อนเปิดค่ายกล ให้พวกเราสิบคนจัดการหยุนซานกับพวกของจิ่วเจี้ยนเซียนก่อน”

“และให้พวกเราสังหารเผ่าปีศาจคนนั้น จับตัวเยี่ยฉังเซิงมาให้ได้”

ผู้อาวุโสเก้าเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะออกมา “อู่จี๋เทียนจุนมันช่างเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์นัก ตัวเองไม่ลงมือ แต่กลับให้พวกเราฆ่าหยุนซาน วางแผนได้ร้ายกาจจริง ๆ”

ผู้อาวุโสแปดถามขึ้นมาว่า “อู่จี๋เทียนจุนหมายความว่าอย่างไร? ทำไมไม่ถึงไม่ให้พวกเราเปิดค่ายกล จากนั้นตัวเขาเองก็ไปจัดการหยุนซาน?”

ผู้อาวุโสเจ็ดกล่าว “อู่จี๋เทียนจุนเป็นถึงนักปราชญ์ระดับราชา การสังหารหยุนซานสำหรับเขามันไม่ใช่เรื่องยากอะไร เหตุใดจึงให้พวกเราลงมือแทน?”

ผู้อาวุโสรองตอบ “ข้าว่า อู่จี๋เทียนจุนคงต้องการทดสอบความจริงใจของพวกเรา”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบ “ใช่แล้ว อู่จี๋เทียนจุนบอกว่า ตราบใดที่พวกเรากำจัดหยุนซานและจับเยี่ยฉังเซิงมาได้ หลังจากเขาสังหารไอ้แก่นั่นแล้ว นิกายดาบชิงอวิ๋นจะอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเรา”

“และข้าจะกลายเป็นเจ้าสำนักคนใหม่ของนิกายดาบชิงอวิ๋น”

“อู่จี๋เทียนจุนยังรับปากอีกว่า หลังจากกำจัดพวกของหยุนซานแล้ว สมบัติทั้งหมดของนิกายดาบชิงอวิ๋น เขาจะไม่เอาสักชิ้น จะเหลือไว้ให้พวกเราทั้งหมด”

ผู้อาวุโสเก้ากล่าวด้วยความกังวล “ท่านผู้อาวุโสใหญ่ คำพูดของอู่จี๋เทียนจุนเชื่อได้หรือไม่? ถ้าเขากลับคำแล้วฆ่าพวกเราเพื่อยึดนิกายดาบชิงอวิ๋น เราจะทำอย่างไร?”

ผู้อาวุโสสิบกล่าว “เหล่าจิ่ว เจ้ากังวลมากเกินไปแล้ว เป็นที่รู้กันว่า สิ่งที่อู่จี๋เทียนจุนต้องการมากที่สุดคือการทำให้สำนักหยินหยางเป็นสำนักอันดับหนึ่งของตงฮวง”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวออกมาว่า “ตอนนี้ข้าจะมอบหมายภารกิจให้กับพวกเจ้า”

“ข้า เจ้าสอง เจ้าสาม เจ้าสี่ เจ้าห้า เราจะร่วมมือกันจัดการหยุนซาน”

“เจ้าหก เจ้าเจ็ด เจ้าแปด เหล่าจิ่ว เหล่าฉือ พวกเจ้าจัดการจิ่วเจี้ยนเซียนและพวกที่เหลือ รวมถึงเผ่าปีศาจก็ขอให้พวกเจ้าดูแลด้วย”

“เฉินฝาน ส่วนเจ้าไปจับเยี่ยฉังเซิงและหยุนซี”

“พวกเจ้ามีข้อโต้แย้งกับคำสั่งของข้าหรือไม่?”

ทุกคนต่างส่ายหัว ไม่มีใครมีข้อโต้แย้ง

“ดีมาก ถ้าเช่นนั้นก็ทำตามแผน”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวได้เตือนเฉินฝานเป็นพิเศษ “จำไว้ เยี่ยฉังเซิงแม้จะอ่อนแอ แต่เจ้าเด็กคนนั้นเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก เมื่อพบเขาแล้ว อย่าได้พูดพร่ำเพรื่อ และอย่าให้เขามีโอกาสตอบโต้ จัดการจับตัวด้วยวิธีเด็ดขาด”

เฉินฝานตอบกลับไปว่า “ข้าจะไม่ให้เยี่ยฉังเซิงมีโอกาสได้ตอบโต้ ท่านพ่อ ข้ามีเรื่องจะขออยู่หนึ่งเรื่อง”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบ “เจ้าพูดออกมาได้เลย”

เฉินฝานกล่าวออกไป “เยี่ยฉังเซิงฆ่าเทียนหมิง เมื่อจับเขาได้แล้ว ข้าต้องการทำลายตันเถียนของเขา ถอนพลังการฝึกตนทั้งหมด และตัดเส้นเอ็นมือและเท้า ให้เขากลายเป็นคนไร้ค่า เพื่อให้เขาทรมานยิ่งกว่าความตาย”

ต่อหน้าผู้อาวุโสทุกคน ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบตกลงทันที

“ได้” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวพร้อมกับแอบสื่อสารทางจิตถึงเฉินฝาน “อย่าลืมสิ่งที่ข้าบอกเจ้า เมื่อจับตัวเยี่ยฉังเซิงได้แล้ว ให้เอาของล้ำค่าจากตัวเขามาก่อน แล้วค่อยทำลายศพของเขา”

เฉินฝานพยักหน้าเล็กน้อย

“เอาล่ะ ทุกคนแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง” เมื่อผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดจบ เขาลุกขึ้นเตรียมพาผู้อาวุโสทั้งหมดไปสังหารศัตรู

ทันใดนั้น ข้ารับใช้ก็เข้ามารายงาน

“อาจารย์ นักปราชญ์หญิงหยุนซีและเยี่ยฉังเซิง พวกเขามาถึงแล้ว!”