วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2064

“อ๊าก……”

แก่นวิญญาณของผู้อาวุโสห้าถูกปลายดาบแทงแตก ส่งเสียงร้องอย่างน่าสยดสยองออกมา

“บูม！”

ตามมาด้วยการออกหมัดของเจ้าวัวต้าลี่ ทันใดนั้นร่างของผู้อาวุโสห้าก็ถูกทำลายเป็นผุยผง ร่างก็สิ้นใจในทันที

เป็นอีกครั้งที่เขาได้ฆ่าผู้เป็นนักปราชญ์อีกหนึ่งคน！

ถึงตอนนี้ นอกจาก ผู้อาวุโสตระกูลเฉินแล้ว เหลือเพียงแค่นักปราชญ์ผู้อาวุโสสี่คนเท่านั้น

ความดุดันของเจ้าวัวต้าลี่ได้ทำให้ผู้เป็นนักปราชญ์ผู้อาวุโสที่เหลืออยู่ตกอยู่ในความหวาดกลัว พวกเขาตกใจและถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว

“ล้วนเป็นนักปราชญ์ ทำไมพลังต่อสู้ของปีศาจนั้นถึงได้เหนือชั้นขนาดนี้？”

“ในระดับเดียวกันไม่มีใครสามารถต่อกรกับเขาได้เลย”

“มันน่ากลัวเกินไปแล้ว！”

“……”

ผู้อาวุโสทั้งสี่ที่เหลือรู้สึกขนหัวลุก

ในระดับเดียวกัน ความแข็งแกร่งมีความแตกต่างกันอยู่บ้าง นอกจากพวกอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์พิเศษแล้ว ก็คือความสามารถของนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุด

ในสภาวะปกติ นักดาบจะมีพลังต่อสู้ที่เหนือกว่าผู้ฝึกตนคนอื่นๆ ในระดับเดียวกัน

แต่วันนี้เจ้าวัวต้าลี่ได้ทำลายความเข้าใจของพวกเขา

เจ้าวัวต้าลี่ได้สังหารศาสตราจารย์นักดาบเหมือนกับสังหารสุนัขหรือเชือดแกะ ความแข็งแกร่งแบบนี้มันน่าตกใจเกินไป

เหล่าจิ่ววิธีของเจ้าดูเหมือนจะใช้ไม่ได้ผล ปีศาจวัวนั่นมีพลังแข็งแกร่งเกินไป แม้เราจะร่วมมือกันก็ไม่สามารถยื้อเวลาหรือขัดขวางเขาได้” ผู้อาวุโสสี่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

ผู้อาวุโสลิ่วกล่าวว่า ：“ มีเพียงผู้อาวุโสใหญ่เท่านั้นที่สามารถกดดันปีศาจวัวได้! เหล่าจิ่ว ผู้อาวุโสใหญ่จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะสามารถกลับมามีลมปราณคงที่อีกครั้ง?”

ผู้อาวุโสจิ่วกล่าวว่า：“อย่างน้อยยังต้องการเวลาอีกสิบห้านาที”

ผู้อาวุโสฉีกล่าวว่า：“เราต้องใช้พลังทั้งหมดของเรา ต่อสู้ให้นานอีกสิบห้านาที แล้วให้ผู้อาวุโสใหญ่จัดการกับปีศาจวัว”

ผู้อาวุโสสี่กล่าวว่า：“เหล่าฉี เจ้าอย่าคิดไปเองสิ เจ้าไม่เห็นพลังของปีศาจวัวนั้นเหรอ? เราไม่สามารถสกัดกั้นเขาได้ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำ”

ผู้อาวุโสฉีแสดงสีหน้าที่จริงจังและกล่าวว่า：“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องสู้กับเขา!”

“แค่เราไปสู้กับเขาให้ถึงที่สุด ข้าไม่เชื่อว่าท่านเซียนสี่คนจะฆ่าปีศาจวัวไม่ได้”

“พวกเจ้าคิดว่าไง?”

ผู้อาวุโสสี่กล่าวว่า：“ถ้าจะสู้ถึงตายก็ไปเถอะ ข้าไม่ไปแน่ ข้ายังไม่อยากตาย”

“เจ้า——” ผู้อาวุโสฉีจ้องเขม็งไปที่ผู้อาวุโสสี่และพูดว่า ：“ถ้าพวกเราทุกคนตั้งใจที่จะสู้ถึงตายตั้งแต่ต้น ปีศาจวัวตัวนั้นจะ

นี่ก็เป็นความจริง

จริงๆ แล้ว พลังของพวกเขาไม่ได้อ่อนแอ ถ้าตั้งใจสู้ตั้งแต่ต้น แม้จะฆ่าเจ้าวัวต้าลี่ไม่ได้ แต่ก็คงทำให้เจ้าวัวต้าลี่นั้นได้รับบาดเจ็บสาหัสไปแล้ว

น่าเสียดาย ที่พวกเขาต่างก็กลัวตาย เมื่อเห็นความดุร้ายของเจ้าวัวต้าลี่นั้น ทุกคนต่างก็มีใจที่หวาดกลัวมากขึ้น

เพราะอย่างนี้ จึงทำให้เจ้าวัวต้าลี่มันยิ่งสู้ยิ่งเก่ง ในขณะที่พวกเขายิ่งมีแต่คนตายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ผู้อาวุโสฉีเห็นทุกคนเงียบ จึงพูดว่า：“เหล่าจิ่ว ในกลุ่มเรา นอกจากผู้อาวุโสใหญ่แล้ว ความน่าเชื่อถือของเจ้าสูงที่สุด”

“สมองของเจ้าก็ดีที่สุดด้วย”

“เจ้ารีบตัดสินใจเถอะ ว่าพวกเราจะสกัดกั้นเขา หรือจะสู้ตายกันแน่?”

“แต่ข้าขอแนะนำให้สู้ตาย”

ผู้อาวุโสจิ่วคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า：“ผลลัพธ์ของการสู้ตาย อาจจะทำให้เราตายไปพร้อมกับเขา”

“พูดตรงๆ ว่าข้าไม่กลัวตาย แต่ข้ากังวลเรื่องผู้อาวุโสใหญ่”

“เฉินฝานและเฉินเทียนมิ่งตายแล้ว นี่เป็นการกระทบต่อผู้อาวุโสใหญ่มาก ถ้าเราตายไปอีก ใครจะอยู่เป็นเพื่อนผู้อาวุโสใหญ่?”

ผู้อาวุโสจิ่วพูดว่า：“ดังนั้น การสู้ตายไม่ใช่ทางเลือก”

“หรืออาจจะพูดว่า การสู้จายตอนนี้สายไปแล้ว ถ้าแต่แรกเราทุกคนสู้ตายกับเขา อาจจะฆ่าปีศาจวัวได้แล้ว”

“และตอนนี้ เราต้องหาวิธีที่จะหยุดปีศาจวัวก่อน!”

ผู้อาวุโสลิ่วหน้าตึงเครียดพูดว่า：“ปัญหาคือปีศาจวัวนั้นแข็งแกร่งเกินไป เราหยุดเขาไม่ได้”