อู่จี๋เทียนจุนและพรรคพวกอีกสามคนถูกกดดันจนต้องโค้งตัวลงอย่างเสียศักดิ์ศรี ทุกคนต่างเต็มไปด้วยความตกตะลึงและโกรธเคือง
“นี่มันวิชาดาบอะไรกัน ทำไมถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้!”
“บ้าจริง! ไอ้แก่ไม่รู้จักตายคนนั้น ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?”
“พวกเราประเมินต่ำไป นอกจากเขาจะเป็นปราชญ์ระดับสูงสุดแล้ว เขายังเป็นนักดาบอีกด้วย!”
“ในระดับพลังเดียวกัน นักดาบมักจะมีพลังเหนือกว่าผู้อื่นเสมอ!”
“......”
ในขณะเดียวกัน
บริเวณนอกค่ายศึกจักรพรรดิ
เหล่าศิษย์ของสำนักดาบชิงอวิ๋นต่างตกตะลึงจนแทบพูดไม่ออกกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
พวกเขาได้เห็นอะไร?
พวกเขาเห็นจื่อหยางเทียนจุนยืนนิ่งอยู่กับที่ และแค่สะบัดพลังแห่งดาบออกไปครั้งเดียว ก็สามารถกดดันปราชญ์ราชาทั้งสี่จนโค้งตัวลงจนลุกขึ้นไม่ได้
เพียงแค่พลังดาบเดียว! กดปราชญ์ราชาทั้งสี่ให้สยบได้เช่นนี้ เป็นภาพที่น่าตะลึงถึงขีดสุด!
นี่สิถึงจะเรียกว่าปราชญ์ราชาไร้เทียมทานอย่างแท้จริง!
หลังจากความตกใจผ่านไป ทุกคนก็พลันเกิดความฮึกเหิมจนโลหิตเดือดพล่าน
“ผู้อาวุโสสูงสุดไร้เทียมทาน!”
“ผู้อาวุโสสูงสุดไร้เทียมทาน!”
“......”
เสียงตะโกนดังเป็นจังหวะพร้อมเพรียง
สะเทือนไปทั้งผืนฟ้าและแผ่นดิน
หยุนซานกำหมัดแน่น จ้องมองไปที่จื่อหยางเทียนจุนด้วยสายตาเป็นประกาย ร่างกายสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น
“ในที่สุด ผู้อาวุโสสูงสุด…ในที่สุดก็…”
คำพูดสุดท้ายไม่ทันได้เปล่งออกมา น้ำตาก็ไหลออกมาจากหางตาของเขา
นี่คือน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ
เขารอคอยวันนี้มานานหลายปี ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
“หลังจากวันนี้ไป สำนักดาบชิงอวิ๋นจะรุ่งโรจน์ยิ่งกว่าเดิม!”
หยุนซานเองก็อดไม่ได้ที่จะร่วมตะโกนไปพร้อมกับเหล่าศิษย์ “ผู้อาวุโสสูงสุดไร้เทียมทาน!”
......
ในค่ายศึกจักรพรรดิ
พลังแห่งดาบที่ดูธรรมดา แต่กลับสร้างแรงกดดันมหาศาล จนทำให้ปราชญ์ราชาทั้งสี่ไร้หนทางต่อต้าน
ณ เวลานี้ พวกเขารู้สึกราวกับว่ามียอดเขายักษ์ที่ไม่อาจต้านทานกดลงมาที่ศีรษะ
พวกเขาไม่อาจทานทนแรงกดนี้ได้ จนกระดูกสันหลังโค้งงอ และหัวเข่าก็เริ่มยอมจำนน…
แม้พวกเขาจะพยายามต่อต้านแต่ก็ไร้ผล พลังภายในร่างแทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
พลังแห่งดาบนี้ช่างเหมือนดาบศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้า ที่ไม่อาจต้านทานได้
เมื่อเห็นว่าปราชญ์ราชาทั้งสี่กำลังจะถูกพลังแห่งดาบบดขยี้จนร่างสลาย
“อ๊ากกก!”
ทันใดนั้นเอง ปราชญ์ไท่เชิงและปราชญ์หวงกู่ต่างคำรามพร้อมกัน หลังจากนั้นเลือดก็พุ่งออกมาจากปาก
ร่างของพวกเขาโค้งงอลงยิ่งกว่าเดิม หากพวกเขาไม่คุกเข่าลงกับพื้น พวกเขาคงต้องดับสูญ
“เทียนจุน ท่านเซียว ได้โปรดช่วยพวกเราด้วย!”
ปราชญ์หวงกู่เอ่ยด้วยเสียงอ้อนวอน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เขารู้สึกเสียใจแทบขาดใจ หากรู้ว่าจื่อหยางเทียนจุนแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เขาจะไม่มีวันบุกโจมตีสำนักดาบชิงอวิ๋นเด็ดขาด
อู่จี๋เทียนจุนซึ่งยังพอทานทนได้มากกว่าอีกสองคน เมื่อได้ยินเสียงอ้อนวอนก็ไม่ลังเล รีบลงมือทันที
“ฟิ้ว!”
พลังหยินหยางมหาศาลพลันพุ่งออกจากร่างของเขา แผ่กว้างออกไปดั่งผืนฟ้ากลับด้าน น่ากลัวจนขนลุก
“ดาบแห่งสวรรค์หยินหยาง พลังไร้ขอบเขต!”
อู่จี๋เทียนจุนคำรามลั่น พลังหยินหยางที่หนาแน่นแปรเปลี่ยนเป็นดาบเทพสองสีขาวดำในชั่วพริบตา…
“ฉาง!”
ดาบยาวพุ่งขึ้นฟ้าราวกับจะเฉือนจักรวาล แสงดาบดั่งจะแยกสวรรค์และแผ่นดิน หวังทำลายพลังแห่งดาบที่กดทับอยู่เหนือพวกเขา
ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าท่านี้ทรงพลังอย่างมหาศาล
เพียงหนึ่งดาบทั้งสายลมและเมฆหมอกพลันเปลี่ยนสี พลังหยินหยางหมุนวนคลุ้มคลั่ง แผ่กลิ่นอายแห่งพลังไร้ขอบเขต
“โครม!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...