วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2139

จื่อหยางเทียนจุนเริ่มจริงจัง

แม้ว่าสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิ จะสามารถปลดปล่อยพลังที่แท้จริงออกมาได้เพียงในมือของจักรพรรดิ์ผู้แข็งแกร่งเท่านั้น วิญญาณวัตถุของอาวุธจักรพรรดิ์นี้ยังคงอยู่ครบถ้วนและยังคงใช้พลังได้หนึ่งเปอร์เซ็นต์

แม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียวก็ค่อนข้างน่ากลัว

จื่อหยางเทียนจุนขยับมือ และท่วงทำนองของลัทธิเต๋าก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับท่าทางของเขา ก่อตัวเป็นโล่เรืองแสงต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็ว

"บูม!"

หอกซ่อมนภาโดนโล่ ระเบิดด้วยเสียงสะเทือนไปทั่วปฐพี และมีประกายไฟยาวกระจายเหมือนดาวหาง

จื่อหยางเทียนจุนยืนนิ่ง ขณะที่ปลายหอกของอกซ่อมนภาถูกกดเข้ากับโล่ซึ่งหมายความว่าเขาจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะแทงทะลุโล่

“แม้ว่าเจ้าจะเป็นหัวหน้าจักรพรรดิ แต่เจ้านายคนปัจจุบันของเจ้า ยังอ่อนแอเกินไปและไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าเลย”

จื่อหยางเทียนจุนกล่าวว่า "ผู้ที่รู้ความจริง จงมอบตัวโดยเร็ว ไม่เช่นนั้น ข้าจะส่งเจ้ากลับไปทางทิศตะวันตก"

ท่านกล่าวอย่างนี้แก่วิญญาณวัตถุ

จื่อหยางเทียนจุนรู้ว่าวิญญาณวัตถุได้ยินเขา

“ชวิ้งชวิ้งชวิ้ง...”

หอกซ่อมนภาโจมตีโล่อย่างอิสระ

"เพี๊ยะ!"

มีรอยแตกหลายจุดบนโล่ และดูเหมือนว่ามันจะพังในไม่ช้า

เมื่อเซียวฉงโหลวเห็นฉากนี้ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา และกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “เจ้าเป็นอมตะ ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นอมตะก็ตาม” แม้แต่เตรียมจักรพรรดิก็ไม่สามารถหยุดยั้งหอกซ่อมนภาได้”

จื่อหยางเทียนจุนพูดอย่างเหยียดหยาม "ข้าไม่รู้ว่าอะไรทำให้เจ้าตื่นเต้น ข้าหวังว่าเจ้าจะยังหัวเราะได้ในภายหลัง"

หลังจากพูดจบเขาก็ยื่นมือขวาออก

ทันใดนั้นนอกขบวนการต่อสู้ของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ หยุนชานถือดาบศักดิ์สิทธิ์บินออกมาจากมือคุณแล้วร่อนลงมา ลงบนฝ่ามือของจื่อหยางเทียนจุน

ในขณะนี้ โล่ที่อยู่ตรงหน้าเขาพังทลายลง

หอกซ่อมนภาชี้ตรงไปที่จื่อหยางเทียนจุน จื่อหยางเทียนจุนถูกแทงหว่างคิ้ว ไม่ลังเลใจและฟาดดาบออกไป

“ชวิ้ง!”

ในขณะนั้น ตัวปืนสั่นสะเทือนและถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็วสิบฟุต

“อาวุธจักรพรรดิ์มหัศจรรย์มาก ข้ามีอาวุธเทพศาสตรา!”

“ถ้าข้าไว้หน้าเจ้า เจ้าก็เป็นอาวุธของจักรพรรดิ ถ้าข้าไม่ไว้หน้าเจ้า เจ้าก็แค่เศษเหล็ก”

“เจ้าเชื่อไหมว่าข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้น ๆ ด้วยดาบเล่มเดียว”

เมื่อจื่อหยางเทียนจุนพูดจบ เขาก็ยกมือขวาขึ้น ดาบสังหารเทพมีร่างกายที่สง่างามมาก

แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเสมือนจักรพรรดิ์ แต่เขาก็มีเท้าข้างหนึ่งอยู่บนธรณีจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งน่ากลัวมาก

ทันใดนั้น หอกซ่อมนภาก็ปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์หลากสีสันออกมา พยายามต้านทานอำนาจของจักรพรรดิ์จื่อหยางเทียนจุน

แต่ในขณะนี้จื่อหยางเทียนจุนโจมตีด้วยดาบอีกเล่มหนึ่ง

"เมื่อไร!"

หอกซ่อมนภาสับลงกับพื้นโดยตรง แล้วจึงสับจื่อหยางเทียนจุน ก้าวไปข้างหน้าเหยียบหอกซ่อมนภาใต้เท้าด้วยเตะอย่างรวดเร็ว

"อะไร?"

ผู้ชมทั้งหมดตกใจ

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าอาวุธของจักรวรรดิจะถูกเหยียบย่ำโดยจื่อหยางเทียนจุนเช่นนั้น

เกรี้ยวกราด!

ศิษย์แห่งนิกายดาบชิงอวิ๋นแสดงความชื่นชมและหัวใจเปี่ยมล้นด้วยความกระตือรือร้น

ในทางตรงกันข้าม ใบหน้าของเซียวฉงโหลวมีสีดำราวกับก้นหม้อ ซึ่งน่าเกลียดมาก

หอกซ่อมนภาถูกเหยียบ ราวกับว่าตีนของจือหยางเทียนจุนเหยียบบนใบหน้าของเขา

ช่างเป็นคนพาล!

“บับ บับ!”

หอกซ่อมนภายังคงสั่นเทาอยู่ใต้ฝ่าเท้าของจื่อหยางเทียนจุนเขากำลังดิ้นรนเพื่อชีวิตของเขา แต่เท้าของจื่อหยางเทียนจุนดูเหมือนจะหนักถึงพันล้านปอนด์ และเขาไม่สามารถหลุดพ้นได้เลย

“เจ้าคิดว่าในเมื่อเจ้าเป็นอาวุธของหัวหน้าจักรพรรดิ ข้าทำอะไรเจ้าไม่ได้แล้วเหรอ?

“ข้าเคยให้โอกาสเจ้าไปแล้วแต่เจ้าไม่ต้องการมัน หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะทำลายเจ้า”

“หลังจากฝึกฝนมาหลายปีฉันไม่เคยทำลายอาวุธจักรพรรดิเลย คิดแล้วก็ตื่นเต้น”

หอกซ่อมนภายังดิ้นอยู่