นี่เป็นครั้งแรกที่เยี่ยชิวได้เห็นการใช้งานอาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังอย่างสมบูรณ์
แม้ว่าเขาเคยใช้เลือดพิสุทธิ์ของลูกกิเลนเพื่อทำให้หม้อเฉียนคุนระเบิดพลังอันไร้เทียมทานออกมา แต่นั่นก็ยังไม่ใช่การปลุกพลังอย่างแท้จริง แต่ในตอนนี้ จื่อหยางเทียนจุนได้ใช้เลือดพิสุทธิ์ปลุกพลังของอาวุธจักรพรรดิ ขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แล้ว
หอกซ่อมนภาแผ่พลังอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ปลายหอกสะท้อนแสงอันแหลมคมจนดูเหมือนหากไม่ถูกจื่อหยางเทียนจุนจับไว้ในมือ มันอาจเจาะท้องฟ้าจนเป็นรูใหญ่
พลังนั้นทำให้ทุกคนหวาดกลัวจนขนลุก
เยี่ยชิวและพวกพ้องยืนอยู่เบื้องหลังจื่อหยางเทียนจุน แม้ว่าจะได้รับการปกป้องจากเขา ทำให้พวกเขายังพอยืนหยัดได้ แต่กระนั้นจิตวิญญาณของทุกคนก็ยังสั่นไหว
จินตนาการได้เลยว่า หากหอกซ่อมนภาเล็งเป้ามาที่พวกเขา พวกเขาคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะตอบโต้และจิตวิญญาณของพวกเขาก็จะสูญสลายไปในทันที
อาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังนั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไป!
"นี่คือพลังของอาวุธจักรพรรดิอย่างนั้นหรือ?" อมตะชางเหม่ยกล่าวด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอาวุธจักรพรรดิที่ถูกปลุกพลังเช่นกัน
จากนั้นเขาก็เผยสีหน้าอันตื่นเต้น
เพราะเขาเองก็มีอาวุธจักรพรรดิอยู่ในครอบครองเช่นกัน นอกจากบรรทัดวัดสวรรค์หยินหยางแล้ว เขายังได้ครอบครองชุดรบทองคำซึ่งได้มาจากโจวอู่หวัง เขาเคยกล่าวไว้ว่า ชุดรบนี้เป็นสมบัติประจำตระกูลของจักรวรรดิต้าโจว ซึ่งเป็นอาวุธจักรพรรดิที่ใช้ปกป้องตระกูล
ส่วนแผ่นศิลาลึกลับชิ้นหนึ่งนั้น ถึงตอนนี้อมตะชางเหม่ยก็ยังไม่สามารถระบุระดับของมันได้ ไม่รู้ว่ามันเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์หรืออาวุธจักรพรรดิ แต่สิ่งที่เขามั่นใจคือตัวมันแข็งแกร่งมาก
“หากมีวันใดที่ข้าสามารถปลุกพลังของอาวุธจักรพรรดิทั้งสองชิ้นได้อย่างสมบูรณ์ ข้าก็จะสามารถเดินอวดทั่วโลกแห่งการฝึกเซียนได้อย่างภาคภูมิใจ! ใครกล้าหาเรื่องข้า ข้าก็จะใช้อาวุธจักรพรรดิจัดการพวกมันให้หมด!"
อมตะชางเหม่ยยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น
ในขณะเดียวกัน เยี่ยชิวก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้ว่าในช่วงการต่อสู้ครั้งใหญ่ เขาจะเคยเห็นเซียวฉงโหลวใช้หอกซ่อมนภามาก่อน แต่เมื่อเปรียบเทียบกับตอนนี้ มันเป็นเหมือนเด็กน้อยเทียบกับผู้ใหญ่
พูดได้เต็มปากเลยว่า ในมือของซียวฉงโหลว หอกซ่อมนภานั้นเป็นเพียงเศษเหล็กธรรมดา
จนกระทั่งตอนนี้ มันถึงได้เผยความแหลมคมที่แท้จริงออกมา
“สมแล้วที่เป็นสิ่งใดก็ตามที่เกี่ยวข้องกับคำว่าจักรพรรดิไม่ว่าจะเป็นคนหรืออาวุธ ล้วนไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง"
“ถ้าแค่ อาวุธจักรพรรดิก็มีพลังน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ ข้าไม่อยากจะคิดเลยว่า เทพศาสตราที่ถูกปลุกพลังจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน?"
ในชั่วขณะหนึ่ง เยี่ยชิวก็เต็มไปด้วยความปรารถนาเกี่ยวกับอนาคต
เขาเองก็อยากรู้ว่า หากหม้อเฉียนคุนของเขาถูกปลุกพลังอย่างสมบูรณ์แล้ว จะสามารถระเบิดพลังได้ยิ่งใหญ่ขนาดไหน?
“โครม!"
จื่อหยางเทียนจุนสะบัดมือทันที หัวหอกของหอกซ่อมนภาชี้ไปยังทิศทางของ สำนักปู่เทียน
ทันใดนั้น พลังอันแหลมคมอันน่าหวาดกลัวได้แผ่กระจายออกไป มุ่งหน้ากวาดล้างไปทางสำนักปู่เทียน พร้อมพลังอำนาจที่ยากจะต้านทาน
แม้จะมีค่ายกลผู้พิทักษ์ปกป้อง แต่เหล่าศิษย์ของสำนักปู่เทียนที่เห็นภาพนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหมอบกราบกับพื้น ร่างกายสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว
“จื่อหยางเทียนจุน ได้โปรดหยุด!"
เฉินเหลาหู่ก็ตกใจจนแทบล้มลง รีบร้องขอเสียงดัง
เขารู้ดีว่า แม้ค่ายกลผู้พิทักษ์ของสำนักปู่เทียน จะยอดเยี่ยมแค่ไหน ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของอาวุธจักรพรรดิได้
ยิ่งเมื่อจื่อหยางเทียนจุนได้ปลุกพลังของหอกซ่อมนภาอย่างสมบูรณ์แล้ว
หากค่ายกลถูกทำลาย ไม่เพียงแต่เหล่าศิษย์ที่มีพลังฝึกฝนต่ำจะต้องตาย แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รอด
ถึงตอนนั้น คนในสำนักปู่เทียนจะต้องตายทั้งหมด
“หยุด?"จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะอย่างเย็นชา “ก่อนหน้านี้ท่านไม่ใช่พูดว่า วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันตายของข้าอย่างนั้นหรือ? ทำไมถึงเปลี่ยนใจมาให้ข้าหยุดมือเสียแล้ว?"
ใครจะรู้ว่าคุณปลุกพลังอาวุธจักรพรรดิได้?
ถ้าข้ารู้ตั้งแต่แรกว่าคุณมีความสามารถนี้ ข้าจะกล้าพูดโอหังได้อย่างไร?
เฉินเหลาหู่แอบคิดในใจ
ทันใดนั้น เขาก็สะดุ้งตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...