วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 217

“ปัง!”

สายฟ้าสีม่วง ตกลงมาจากฟากฟ้า ผ่าใส่บนตัวของหญิงชราประหลาด ผ่าจนเธอบินออกไป

ต่อจากนั้น ก็ได้กลิ่นไหม้ที่ฉุนอย่างมาก

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน ทำให้ผู้อมตะชางเหม่ยสับสน

เกิดอะไรขึ้น

เขาคิดว่าตัวเองตาฝาด ขยี้ตาสองสามครั้ง มองอย่างละเอียดอีกรอบ พบว่ามีควันดำออกมาจากเส้นผมของหญิงชราประหลาด เสื้อผ้าขาดหลุดลุ่ย ใบหน้าดำอย่างมาก เหมือนตีนไก่ย่างจนไหม้ น่าเกลียดอย่างมาก

“เด็กคนนี้ทำได้ยังไง”

ผู้อมตะชางเหม่ยเหลือบมองเยี่ยชิวหนึ่งที พบว่าเยี่ยชิวยืนอยู่ที่เดิม เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“อยู่ดีๆ ทำไมจู่ๆถึงมีสายฟ้าสีม่วงออกมา”

ผู้อมตะชางเหม่ยเงยหน้ามองท้องฟ้าอีกครั้ง เพียงแค่เห็นท้องฟ้าที่ไม่มีเมฆ ไม่มีวี่แววของการฟ้าผ่าด้วยซ้ำ

“เจ้าหนุ่ม ตกลงนี่มันเกิดอะไรขึ้น” ผู้อมตะชางเหม่ยอดไม่ได้ที่จะถาม

เยี่ยชิวพูดเสียงดัง : “พระเจ้าอยู่เบื้องหลังของคดีนี้ หญิงชราคนนี้ทำเรื่องชั่วๆมากเกินไป แม้แต่พระเจ้าก็ทนดูต่อไปไม่ไหว เลยใช้สายฟ้าลงโทษเธอ”

หลอกใคร

ผู้อมตะชางเหม่ยไม่เชื่อคำพูดหลอกลวงของเยี่ยชิวด้วยซ้ำ

ถ้าหากพระเจ้ามีตาจริงๆ อย่างนั้นบนโลกใบนี้ก็ไม่มีทางมีเรื่องเลวร้ายและผิดพลาดเกิดขึ้นมากขนาดนี้ ก็ไม่มีผู้บริสุทธิ์ตายมากขนาดนี้แล้ว

ผู้อมตะชางเหม่ยกล้ารับประกัน สายฟ้าสีม่วงเมื่อกี้เยี่ยชิวเป็นคนทำให้เกิดขึ้นแน่นอน

เพียงแต่ ตกลงใช้วิธีการแบบไหน

ผู้อมตะชางเหม่ยสงสัยอย่างมาก

หญิงชราประหลาดคลานขึ้นมาจากบนพื้น จ้องเยี่ยชิวด้วยความดุร้าย สายตาคมเหมือนใบมีด

ถ้าหากสายตาสามารถฆ่าคนได้ล่ะก็ อย่างนั้นเยี่ยชิวคงถูกหญิงชราประหลาดหั่นเป็นชิ้นๆตั้งนานแล้ว

ผ่านไปสักพักหนึ่ง

หญิงชราประหลาดคอ่ยตะคอก : “เด็กเวร สิ่งที่แกใช้เมื่อกี้เป็นอาวุธลับอะไร”

“อยากรู้เหรอ” เยี่ยชิวยิ้มที่มุมปาก พูด : “รอให้แกตายแล้วฉันค่อยบอกแกอีกครั้ง”

“เมื่อกี้เป็นเพราะฉันประมาทเกินไป เลยทำให้นายได้เปรียบ อย่ามาหยิ่งผยองให้มาก”

หญิงชราประหลาดรู้สึกว่าเมื่อกี้ตัวเองประมาทมากเกินไป ดังนั้นเลยถูกเยี่ยชิวใช้อาวุธลับทำร้ายตัวเองได้ ด้วยเหตุนี้ ครั้งนี้เธอเลยระวังตัวอย่างมาก

เธอเดินเข้าไปใกล้เยี่ยชิวทีละก้าวๆ

สิบเมตร เก้าเมตร แปดเมตร เจ็ดเมตร.....

ทันใดนั้น

หญิงชราประหลาดเห็นนิ้วชี้ขวาและนิ้วกลางของเยี่ยชิวชิดกัน รวมกันเป็นนิ้วดาบ ชี้ไปที่ฝ่ามือซ้ายแล้วเขียนอะไรบางอย่างแบบมั่วๆ

และในเวลาเดียวกัน ที่ปากของเยี่ยชิวมีการสวดคาถาเสียงดัง : “สายฟ้าไท่ซานจากทิศตะวันออก สายฟ้าเหิงซานจากทิศใต้ สายฟ้าหัวซานจากทิศตะวันตก สายฟ้าเหิงซานจากทิศเหนือ สายฟ้าซงซานจากตรงกลาง สายฟ้าทั้งห้าจงผ่าลงมา.....”

แสร้งทำเป็น!

หญิงชราประหลาดหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นเดินไปข้างหน้าสองก้าว

ในเวลานี้ เธอห่างจากเยี่ยชิวเพียงแค่สี่เมตร

หญิงชราประหลาดล้วนแล้วไม่ทันสังเกต ผู้อมตะชางเหม่ยที่อยู่ด้านข้างเบิกตากว้างแล้ว จ้องมองไปทางเยี่ยชิวด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

จนกระทั่งถึงตอนนี้ ในที่สุดผู้อมตะชางเหม่ยก็เข้าใจแล้ว ท้องฟ้าที่สดใสก่อนหน้านี้ทำไมถึงมีสายฟ้าสีม่วงมาปรากฏตัวอย่างไม่มีเหตุผล

“เด็กคนนี้ คาดไม่ถึงว่าเขาจะเป็น.....”

ผู้อมตะชางเหม่ยยังตกตะลึงไม่เสร็จ จากนั้นก็เห็นมือซ้ายของเยี่ยชิวยื่นไปข้างหน้าอย่างแรง ตบไปทางหญิงชราประหลาดหนึ่งที ตะคอกเสียงดัง : “สายฟ้ามาแล้ว——”

ปัง!

สายฟ้าสีม่วงห้าเส้นปรากฏออกมาจากอากาศ ไม่มีสัญญาณเลย ประหลาดอย่างมาก

ในเวลานี้หญิงชราประหลาดสัมผัสได้ถึงอันตราย หลบไม่ทันแล้ว สามารถทำได้แค่ยืนมองดูสายฟ้าสีม่วงห้าเส้นผ่าลงมาที่ร่างของตัวเอง

“แกร็ก!”

กระดูกหัก

หญิงชราปรหลาดถูกผ่าจนบินออกไปสิบกว่าเมตร กำลังจะตาย