วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 218

รูม่านตาของเยี่ยชิวหดตัวอย่างรวดเร็ว

เขาใช้สายตาที่ตกตะลึงมองไปทางหญิงชราประหลาด เพียงแค่เห็นแม่เฒ่าเวรคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะลุกขึ้นมาจากพื้น

พระเจ้า คาถาห้าสายฟ้าสามรอยล้วนแล้วผ่าเธอไม่ตายเหรอ

น่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง!

เยี่ยชิวตกใจอย่างมาก

ผลลัพธ์นี้ เกินความคาดหมายของเขา

เยี่ยชิวเริ่มกังวลแล้ว

เขาใช้คาถาห้าสายฟ้าสามครั้งอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้พลังในร่างกายใช้หมดแล้ว เขาในเวลานี้ อ่อนแอยิ่งกว่าคนธรรมดา

ถ้าหากหญิงชราประหลาดใช้โอกาสนี้ฆ่าเขา อย่างนั้นเขาก็ไม่มีแรงโต้กลับแล้ว

โดยสัญชาตญาณ เยี่ยชิวหันความสนใจไปที่ผู้อมตะชางเหม่ย

เว้นเสียแต่นักบวชลัทธิเต๋าเฒ่าคนนี้จะลงมือช่วย ไม่อย่างนั้น ตัวเองจบสิ้นแล้ว

แต่ว่า ถ้าหากผู้อมตะชางเหม่ยลงมือกำจัดหญิงชราประหลาดทิ้งล่ะก็ อย่างนั้นตัวเองก็จะกลายเป็นลูกศิษย์ของผู้อมตะชางเหม่ย

ผลลัพธ์นี้ เยี่ยชิวยอมรับไม่ได้

เขายังหนุ่มยังแน่น ความฝันยังไม่เป็นจริง เขาไม่อยากไปอยู่กับผู้อมตะชางเหม่ยที่ภูเขาหู่ซาน วันๆเอาแต่สวดมนต์ลัทธิเต๋า

ทำยังไงดี

เยี่ยชิวเหลือบมองไปยังทิศทางของฉีหลินอีกครั้ง ในเวลานี้ ฉีหลินและราชางูกำลังต่อสู้กันอย่างแยกไม่ออก ดูจากสถานการณ์ เป็นการยากที่จะตัดสินผู้ชนะในช่วงเวลาอันสั้น

นั่นก็หมายความว่า ฉีหลินไม่สามารถคาดหวังได้

และในเวลานี้ ทันใดนั้นเยี่ยชิวก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความหนาวเย็น เงยหน้ามอง พบว่าหญิงชราประหลาดจ้องเขาด้วยสายตาที่เยือกเย็น

“ไอ้สารเลว คิดไม่ถึงสินะ หญิงชราอย่างฉันยังไม่ตาย”

หญิงชราประหลาดถือไม้เท้า ก้าวเดินอย่างยากลำบาก

แม้ว่าคาถาห้าสายฟ้าฆ่าเธอไม่ตาย แต่ก็ทำให้เธอบาดเจ็บสาหัสไม่น้อยเช่นกัน กระดูกไม่เพียงแต่จะหักไปสิบกว่าซี่ และยังได้รับบาดเจ็บสาหัสภายในอีกด้วย

ผมของหญิงชราประหลาดยุ่งเหยิงอย่างมาก ร่างกายไหม้ไปหมด เลือดออกจากมุมปากอย่างต่อเนื่อง

ทุลักทุเลถึงขีดสุด

แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ ก็ไม่สามารถหยุดเจตนาฆ่าของเธอได้

ดวงตาทั้งสองข้างของเธอจ้องเยี่ยชิวแน่น เข้ามาใกล้ทีละก้าวๆ.....

เจ็ดก้าว หกก้าว ห้าก้าว.....

ระยะห่างของหญิงชราประหลาดกับเยี่ยชิวใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

“แกใช้คาถาเก่งมากไม่ใช่เหรอ สวดคาถาสายฟ้าให้คนชราอย่างฉันเห็นอีกรอบสิ”

หญิงชราประหลาดยิ้มอย่างเย็นชา เธอสามารถมองออกได้เช่นกัน ในเวลานี้เยี่ยชิวสูญเสียพลังการต่อสู้แล้ว

สีหน้าของเยี่ยชิวเคร่งขรึม

หญิงชราประหลาดใกล้เข้ามาอย่างต่อเนื่อง ระหว่างเดินยังมีการพูด : “มาสิ มีปัญญาใช้ฟ้าผ่าฉันสิ.....”

“แม่เฒ่าเวร ในเมื่อแกอยากถูกฟ้าผ่าตายขนาดนี้ อย่างนั้นฉันก็จะทำให้แกสมความปรารถนา”

นิ้วมือของผู้อมตะชางเหม่ยโบกหนึ่งที

ทันใดนั้น มีกระดาษเหลือบหนึ่งแผ่นปรากฏขึ้นกลางอากาศ

บนกระดาษเหลือง คำและรูปแบบแปลก ๆ มากมายถูกวาดด้วยชาด

เยี่ยชิวสามารถมองออกได้ทันที นี่เป็นยันต์หนึ่งแผ่น

ผู้อมตะชางเหม่ยตะโกนเสียงดัง : “บันทึกยันต์เทพเจ้าสายฟ้าห้าร้อยเส้น แผ่นดินแยกออกจากันและท้องฟ้าก็พังทลายลง หากเผชิญหน้ากับวิญญาณชั่วร้ายและผีให้กลายเป็นฝุ่นทันที อยู่ภายใต้คำสั่งของเทพเจ้าสายฟ้าปฏิบัติตามกฎหมายและระเบียบอย่างเร่งด่วน จัดการ!”

ทันใดนั้น ยันต์ลุกไหม้ทันที กลายเป็นสายฟ้าหนาเท่ากับแก้วน้ำ

“ปัง——”

สายฟ้าโจมตีไปที่หัวของหญิงชราประหลาด เพียงแค่ได้ยินเสียงดัง “แกร๊ก” หัวกะโหลกแตกเป็นเสี่ยงๆ และมีเลือดกระเซ็น

ต่อจากนั้น หญิงชราประหลาดล้มลงกับพื้นทันที ไม่มีการส่งเสียงใดๆอีกต่อไป

ตายอย่างสมบูรณ์

เยี่ยชิวตะลึงเล็กน้อย ถาม : “ผู้อมตะ ยันต์ของคุณมาจากไหน”

“ผู้ยากจนเป็นคนวาดเอง” ผู้อมตะชางเหม่ยพูดด้วยรอยยิ้ม : “แม้ว่าพลังจะเทียบกับคาถาห้าสายฟ้าของนายไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า ใช่ไหม”

อันที่จริงพลังไม่รุนแรงเท่าไหร่