วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2225

"โครม！"

แก่นวิญญาณแรกของเยี่ยชิวทะลุออกมาจากหว่างคิ้วของเขา

แม้ว่าแก่นวิญญาณของเขาจะดูเล็กกว่าแก่นวิญญาณของอมตะชางเหม่ย มีขนาดเพียงเท่าไข่นกกระทา แต่กลับเปล่งประกายด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ไม่สิ้นสุดราวกับเทพเจ้าตนหนึ่ง

แสงทองสว่างเจิดจ้า

เมื่อแก่นวิญญาณนี้ปรากฏขึ้น ก็เริ่มกลืนกินพลังวิญญาณสวรรค์และโลกโดยรอบอย่างต่อเนื่อง ความเร็วในการกลืนกินนั้นเหนือกว่าแก่นวิญญาณของอมตะชางเหม่ยไปไกล

"โครม……"

ด้วยพลังสนับสนุนจากการดูดกลืนพลังวิญญาณ เยี่ยชิวพลันปลดปล่อยพลังโลหิตพุ่งทะยานขึ้นสู่ฟ้าราวกับมังกรแท้ตัวหนึ่งที่หัวเราะเยาะโลกหล้า กลิ่นอายพลังของเขาทรงอานุภาพจนผู้คนหวาดหวั่น

ในช่วงเวลานี้เอง จิตวิญญาณและพลังของเยี่ยชิวก็ได้ถึงจุดสูงสุด

รอบตัวเขามีแสงสีทองหมุนวน ทำให้เขาดูทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น

ทันใดนั้น เสียงอุทานด้วยความตกตะลึงดังขึ้นจากผู้ชมรอบข้าง

"พระเจ้า! นายน้อยเยี่ยฝึกฝนจนสร้างแก่นวิญญาณได้ในเวลาอันสั้นขนาดนี้!"

"แก่นวิญญาณของนายน้อยเยี่ยทรงพลังมาก!"

"ไม่รู้ว่านายน้อยเยี่ยจะสามารถสร้างแก่นวิญญาณได้กี่ดวง?"

"บางทีอาจจะถึงเก้าดวงก็ได้! พรสวรรค์ของนายน้อยเยี่ยไม่ได้ด้อยไปกว่าเต้าจ่างชางเหม่ยเลย!"

"......"

อมตะชางเหม่ยได้ยินเสียงอุทานเหล่านั้นแล้วก็ยิ้มเยาะมุมปาก กล่าวด้วยน้ำเสียงดูถูกว่า "ก็แค่พวกกบในกะลา! ไอ้เด็กเปรตนี่มันเพิ่งจะสร้างแก่นวิญญาณได้แค่ดวงเดียว พวกเจ้ายังจะตื่นเต้นอะไรกันนักหนา?"

......

เยี่ยชิวนั่งขัดสมาธิกลางอากาศ ชุดยาวสีขาวของเขาพลิ้วไหวตามแรงลม ใบหน้าหล่อเหลาราวกับถูกแกะสลักจากมีด และร่างกายของเขาก็ปลดปล่อยแสงเจิดจ้าท่วมฟ้า ทุกส่วนของร่างกายแสดงออกถึงท่าทีที่ไร้ผู้ต่อต้าน

"โครม！"

เพียงแค่ผ่านไปสองนาที แก่นวิญญาณดวงที่สองก็ปรากฏขึ้น

แก่นวิญญาณดวงที่สองเหมือนกับแก่นวิญญาณดวงแรกทุกประการ หลังจากที่ปรากฏ มันก็อยู่เหนือศีรษะของเยี่ยชิวที่นั่งขัดสมาธิอยู่ กลืนกินพลังวิญญาณสวรรค์และโลกโดยรอบ ราวกับเทพเจ้าตนหนึ่ง

"พระเจ้า! แค่ช่วงเวลาสั้นๆ นายน้อยเยี่ยก็สร้างแก่นวิญญาณดวงที่สองได้แล้ว!"

"พรสวรรค์ของนายน้อยเยี่ยช่างน่าหวาดกลัวนัก!"

"ไม่ใช่แค่น่าหวาดกลัว แต่น่าขนลุก!"

"พวกเจ้าสังเกตหรือไม่ ความเร็วในการฝึกสร้างแก่นวิญญาณของนายน้อยเยี่ยเร็วกว่าตาเฒ่าชางเหม่ยถึงสิบเท่า!"

"เมื่อก่อนข้าประทับใจกับพรสวรรค์ของเต้าจ่างชางเหม่ย แต่ตอนนี้พรสวรรค์ของนายน้อยเยี่ยทำให้ข้าตกตะลึงยิ่งกว่า!"

"……"

อมตะชางเหม่ย ยิ้มเยาะเล็กน้อยแล้วบ่นพึมพำในใจว่า "สำหรับผู้ชายแล้ว ความเร็วไม่ใช่เรื่องดีนักหรอก"

"อีกอย่าง แม้ว่าเจ้าเด็กเปรตนี่จะสร้างแก่นวิญญาณได้เร็วแค่ไหน แต่สุดท้ายใครจะเป็นผู้ชนะก็ยังไม่มีใครรู้"

"เว้นแต่เจ้าเด็กเปรตนี่จะสามารถสร้างแก่นวิญญาณได้ถึงเก้าดวง ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ข้าก็จะจัดการมันเหมือนเชือดไก่ง่ายๆ"

"พวกเจ้าคอยดู อีกไม่นานข้าจะพิสูจน์ให้เห็นด้วยการกระทำ ว่าข้าเหนือกว่าเจ้าเด็กนี่แน่ๆ…"

คำพูดยังไม่ทันจบ…

โครม！

ในตอนนั้นเอง หว่างคิ้วของเยี่ยชิวก็แตกออกอีกครั้ง

แก่นวิญญาณดวงที่สามเดินออกมา

"เวรเอ้ย! นี่มันเร็วเกินไปแล้ว!"

อมตะชางเหม่ยถึงกับอึ้ง

ความเร็วในการฝึกสร้างแก่นวิญญาณของเยี่ยชิวช่างน่าตกตะลึง เพียงชั่วพริบตา เขาก็สร้างแก่นวิญญาณได้ถึงสามดวงแล้ว ราวกับว่าการสร้างแก่นวิญญาณสำหรับเยี่ยชิวนั้นเป็นเรื่องง่ายพอๆ กับการกินข้าวดื่มน้ำ

"บ้าจริง ฝึกเร็วขนาดนี้ แล้วเรื่องบนเตียงจะเร็วเหมือนกันไหมเนี่ย?"

อมตะชางเหม่ยบ่นเบาๆ

ยังไม่ถึงสามวินาที

"โครม！"

เยี่ยชิวก็สร้างแก่นวิญญาณดวงที่สี่ออกมาได้อีก

"ให้คนอื่นเขาได้ใช้ชีวิตกันบ้างไหมเนี่ย?"