ฉีเจี้ยนเซียนกล่าว:"แม้ว่าคุณชายเยี่ยเพิ่งทะลวงผ่านระดับสูงสุดของขั้นทงเสิน แต่การจะบรรลุถึงการฝึกแก่นวิญญาณได้ครบเก้าดวงในคราวเดียว เกรงว่าจะยากเกินไปหน่อย"
ชูเจี้ยนเซียนกล่าวเสริม: "จริงด้วย คุณชายเยี่ยสามารถบรรลุขั้นสูงสุดของทงเสิน และสร้างแก่นวิญญาณได้ถึงหกดวงในระยะเวลาอันสั้น ถือว่าเป็นพรสวรรค์ที่น่าตกตะลึง แต่หากจะให้สร้างเพิ่มอีกสามดวงในทันที คงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยาก"
ฮว่าเจี้ยนเซียนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น:"ด้วยพรสวรรค์ของคุณชายเยี่ย หากให้เวลาอีกสักหน่อย ย่อมสามารถสร้างแก่นวิญญาณครบทั้งเก้าดวงได้แน่นอน"
หยุนซานซึ่งได้ยินบทสนทนานี้ก็เริ่มไม่พอใจในใจลึกๆ
หมายความว่ายังไง?
คิดว่าลูกเขยของข้าไม่เก่งหรือไง?
ฮึ! พวกเจ้าเหล่าคนไร้ความสามารถ ฝึกฝนมาหลายพันปีก็ยังเทียบลูกเขยของข้าไม่ได้ มีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าเยี่ยฉางเซิงไม่เก่ง?
จิ่วเจี้ยนเซียนเอ่ยอย่างมั่นใจ:"ข้าว่าคุณชายเยี่ยจะต้องสามารถสร้างแก่นวิญญาณครบเก้าดวงได้อย่างแน่นอน"
ชูเจี้ยนเซียนถามอย่างสงสัย:"เหตุใดเจ้าถึงมั่นใจในตัวคุณชายเยี่ยขนาดนี้?"
จิ่วเจี้ยนเซียนตอบกลับ: "ข้าไม่ได้มั่นใจในตัวคุณชายเยี่ยเพียงอย่างเดียว แต่ข้ามั่นใจในตัวผู้อาวุโสสูงสุดและประมุขด้วย"
"ผู้อาวุโสสูงสุดให้ความสำคัญกับคุณชายเยี่ยมาก ส่วนประมุขก็ยอมรับในตัวคุณชายเยี่ยในฐานะลูกเขยของเขา"
"ข้าเชื่อมั่นในสายตาของพวกเขา"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จื่อหยางเทียนจุนและหยุนซานต่างก็ยิ้มด้วยความพอใจ
ส่วนเซียนกระบี่อีกสามคนที่เหลือกลับแอบสบถด่าจิ่วเจี้ยนเซียนในใจว่า: "เจ้าเลียแข้งเลียขาเก่งจริง!"
อีกด้านหนึ่ง
หยุนซีและไป๋ฮวาเซียนจื่อแสดงความตื่นเต้นออกมาอย่างชัดเจน
หยุนซีเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ: "ครบหกดวงแล้ว! หกดวงแล้ว! พี่เยว่เอ๋อร์ พี่เห็นหรือเปล่า?"
ไป๋ฮวาเซียนจื่อปิดปากหัวเราะเบาๆ: "ข้ารู้อยู่แล้วว่าที่เจ้าหมายถึงคือเยี่ยชิวบรรลุแก่นวิญญาณถึงหกดวง แต่ถ้าใครไม่รู้เรื่อง อาจนึกว่าเจ้าคลอดลูกตั้งหกคนแล้วเสียอีก"
หยุนซีตอบกลับอย่างเขินอาย: "พี่ก็แซวข้าอีกแล้ว! ถ้าพี่พูดแบบนี้อีก ระวังข้าจะช่วยฉางเซิงสั่งสอนพี่นะ"
ไป๋ฮวาเซียนจื่อหัวเราะพลางพูดทีเล่นทีจริง: "ไม่ต้องให้เขาสั่งสอนหรอก ข้าจะนอนรอให้เขาสั่งสอนเอง"
"..."
ไม่ไกลจากที่นั่น
เมื่ออมตะชางเหม่ยเห็นว่าเยี่ยชิวสามารถสร้างแก่นวิญญาณได้ถึงหกดวงแล้ว แถมยังปลดปล่อยพลังปราณเลือดที่รุนแรงจนฟ้าสะเทือน ใบหน้าของเขาก็เริ่มแสดงความไม่พอใจ
"ไอ้เด็กเปรตนี่ดันสร้างแก่นวิญญาณได้ถึงหกดวงแล้ว"
"หรือว่าเขาคิดจะฝึกต่อจนถึงเก้าดวงกันแน่?"
"ถ้าเขาทำได้ถึงเก้าดวงจริงๆ แล้วบวกกับความสามารถในการต่อสู้ข้ามขั้นของเขา ข้ากับเขาก็คงจะสู้กันได้แค่เสมอ"
"แบบนี้ ข้าคงไม่มีทางเอาชนะเขาต่อหน้าผู้คน เพื่อแสดงพลังให้คนทั้งหลายเห็นได้เลย!"
"ทำยังไงดี?"
อมตะชางเหม่ยขมวดคิ้วพลางครุ่นคิด
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง
ทันใดนั้น ความกังวลในใจของอมตะชางเหม่ยก็จางหายไป ใบหน้ากลับมาเปี่ยมด้วยรอยยิ้ม
"คิดมากไปเองทั้งนั้น! แค่หกแก่นวิญญาณ ข้ายังมีตั้งเก้าดวง!"
"ข้าไม่เชื่อหรอกว่าไอ้เด็กเปรตนี่จะสามารถสร้างแก่นวิญญาณครบเก้าดวงได้จริง ๆ"
"เท่าที่ข้าดู เขาคงจะสร้างแก่นวิญญาณดวงที่เจ็ดยังลำบากเลยด้วยซ้ำ..."
ยังไม่ทันที่อมตะชางเหม่ยจะพูดจบก็ต้องตกตะลึง เมื่อเห็นเยี่ยชิวสามารถสร้างแก่นวิญญาณออกมาดวงที่เจ็ดจากหว่างคิ้วของเขา
"ให้ตายสิ เจ็ดดวงแล้ว!"
อมตะชางเหม่ยหน้าถอดสีทันที
จิ่วเจี้ยนเซียนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจว่า: "เจ็ดดวงแล้ว ข้ารู้สึกว่าคุณชายเยี่ยยังสามารถสร้างเพิ่มได้อีกสองดวงแน่นอน!"
ฉีเจี้ยนเซียนกล่าวเสริม:"ถ้าคุณชายเยี่ยสามารถสร้างแก่นวิญญาณได้อีกสองดวง เขาก็จะมีครบเก้าดวงเหมือนกับชางเหม่ยเต้าจ่างนั่นแหละ"
ชูเจี้ยนเซียนหัวเราะพร้อมพูดแซวว่า:"ข้าจำได้ว่าก่อนหน้านี้ชางเหม่ยเต้าจ่างเคยพูดไว้ว่าเขาอยากประลองกับคุณชายเยี่ย หากคุณชายเยี่ยสร้างแก่นวิญญาณครบเก้าดวงได้จริงๆ การต่อสู้ในระดับเดียวกัน ชางเหมยเต้าจ่างอาจจะไม่ได้เปรียบก็ได้นะ"
หยุนซานกล่าวด้วยความมั่นใจ: "เจ้ามั่นใจหน่อยสิ! ตัดคำว่าอาจจะออกไปได้เลย ในระดับพลังเดียวกัน เยี่ยฉังเซิงไร้เทียมทานแน่นอน"
ฮว่าเจี้ยนเซียนถามด้วยความสงสัย: "ทำไมประมุขถึงมั่นใจในตัวคุณชายเยี่ยขนาดนี้?"
หยุนซานยิ้มกว้าง พร้อมพูดด้วยความภาคภูมิใจ:"แน่นอน เขาเป็นลูกเขยของข้า!"
เหล่าเซียนกระบี่ทั้งสี่คนสบตากัน แล้วก็แอบหัวเราะกันเบาๆ เพราะรู้สึกว่าหยุนซาน เริ่มโอ้อวดแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...