วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2279

นิกายดาบชิงอวิ๋น

ตำหนักใหญ่

หยุนซานนั่งอยู่ที่ตำแหน่งกลางของตำหนัก ด้านซ้ายเป็นจื่อหยางเทียนจุนและด้านขวาเป็นเยี่ยหวู่ซวง

คนอื่นๆ นั่งอยู่ที่ด้านล่างของตำหนัก

ส่วนคางคกทองคำ มันกำลัง...

เฝ้าประตู!

หยุนซานพูดเสียงต่ำ "การเผยแพร่ลำดับมังกรก่อนกำหนด พร้อมกับการปรากฏของลำดับเฉียนหลงและลำดับอันดับมังกร ล้วนแสดงให้เห็นว่าผู้ควบคุมระฆังฟ้าดิน ไม่มีเจตนาดี และต่อไปโลกฝึกเซียน คงจะเต็มไปด้วยพายุเลือดและความโกลาหลอีกครั้ง"

"หากข้าคาดไม่ผิด ตอนนี้ทั้งโลกฝึกเซียนคงกำลังพูดถึงนิกายดาบชิงอวิ๋นกันอยู่"

"บางคนคงจะหาทางมิตรภาพกับเรา และขอการคุ้มครองจากนิกายดาบชิงอวิ๋น"

"ส่วนบางคน เมื่อเห็นว่าเรานิกายดาบชิงอวิ๋นมีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเช่นนี้ คงจะเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความแค้น อาจจะวางแผนที่จะหาทางทำร้ายเรานิกายดาบชิงอวิ๋นต่อไป"

"ถึงแม้ว่าการจัดอันดับในลำดับที่เผยแพร่จากระฆังฟ้าดินจะมีความน่าเชื่อถือ แต่เจ้าของของมันน่าจะเป็นหัวหน้าของภูตแห่งนรก ดังนั้นลำดับเหล่านั้นอาจจะไม่น่าเชื่อถือ"

หยุนซานกล่าวด้วยสีหน้ากังวล "ข้าได้สังเกตมาแล้ว คนที่ติดอันดับครั้งนี้ นอกจากจะไม่มีคนจากภูตแห่งนรกแล้ว กลุ่มตระกูลลับก็มีน้อยมาก"

"ตระกูลลับเหล่านั้นบางตระกูลมีอายุหลายพันปี หรือแม้กระทั่งหลายแสนปีที่ไม่ได้ปรากฏตัว ข้าไม่เชื่อหรอกว่าภายในพวกเขาจะไม่มีผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอด"

"อีกทั้ง การเผยแพร่รายชื่อในอันดับมังกรนั้นเป็นการเผยแพร่เกี่ยวกับผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับเหนือสุดของปราชญ์จนถึงราชา และในรายชื่อจากทำเนียบแห่งสวรรค์มีเพียงแค่ผู้อาวุโสสูงสุดเพียงคนเดียว นั่นหมายความว่า ในโลกของการฝึกตนเป็นเซียนนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งในระดับสุดยอดที่เราไม่รู้จัก พวกเขามาจากไหน มีวิธีการใดบ้างที่พวกเราไม่ทราบ"

"ผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดของปราชญ์ราชา ทุกคนล้วนเป็นคนที่มีพรสวรรค์และความสามารถที่ยิ่งใหญ่ พวกเขามีโอกาสสูงที่จะสามารถฝ่าฝืนระดับเตรียมจักรพรรดิ ไปได้ และบางคนก็อาจจะมีเป้าหมายในการบรรลุการเป็นจักรพรรดิเซียน"

"ตอนนี้พลังของผู้อาวุโสสูงสุดถูกเปิดเผยออกมาแล้ว เพื่อที่จะหยุดไม่ให้ผู้อาวุโสสูงสุดบรรลุการเป็นจักรพรรดิเซียน พวกปราชญ์ราชาเหล่านั้นอาจจะมองหาโอกาสในการสังหาร..."

"การฆ่าผู้อาวุโสสูงสุดหรือแม้แต่การร่วมมือกันของพวกเขาเพื่อขัดขวางผู้อาวุโสสูงสุดก็เป็นไปได้"

"เรื่องนี้เราต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง!"

จื่อหยางเทียนจุนหัวเราะและกล่าวว่า "ไม่เป็นไร ถ้าใครกล้ามาหาเรื่องกับข้า ข้าจะทำให้เขาหายไปไม่กลับมา!"

หยุนซานเตือนว่า "ผู้อาวุโสสูงสุด อย่าประมาทหรือหลงระเริง ท่านคือเสาหลักแห่งความมั่นคงของนิกายดาบชิงอวิ๋น หากท่านเกิดอันตรายแม้แต่น้อย นิกายของเราจะตกอยู่ในอันตรายใหญ่หลวง!"

จื่อหยางเทียนจุนพูดว่า “แม้ว่าเจ้าชายผู้เป็นปราชญ์นั้นจะมีเท้าข้างหนึ่งเข้าใกล้ขั้นจักรพรรดิ แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นจักรพรรดิที่แท้จริง สำหรับพลังของข้าในตอนนี้ ต่อให้มีหนึ่งคนก็ฆ่าได้ ต่อให้มีสองคนก็ฆ่าได้ไม่ยาก”

“อีกทั้งนิกายดาบชิงอวิ๋นมีการป้องกันด้วยค่ายกลดาบพิทักษ์ หากข้าอยู่ที่นี่ แม้จะมีผู้ที่ใกล้จะกลายเป็นจักรพรรดิในขั้นสูงสุดมาที่นี่ ข้าก็ไม่กลัว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่”

“ใครที่กล้ามาที่นี่ จะต้องพบกับเส้นทางเดียว นั่นคือเส้นทางแห่งความตาย!”

หยุนซานไม่ได้พูดอะไรต่อไป

เขารู้ว่าจื่อหยางเทียนจุนไม่ได้พูดเกินจริง แต่เป็นพลังที่เขามีจริงๆ

หยุนซาน กล่าวต่อไปว่า "พวกเรานิกายดาบชิงอวิ๋นมีผู้อาวุโสสูงสุด และค่ายกลดาบพิทักษ์นิกายที่คอยปกป้องอยู่ ไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะมารุกราน แต่ตอนนี้สิ่งที่ผมข้า

"โดยเฉพาะหลังจากที่เรารวบรวมเมืองภายใต้การดูแลของพันธมิตรห้าสำนักเข้ากับเรา ไม่เพียงแต่จำนวนประชากรเพิ่มขึ้น แต่พื้นที่ที่เราควบคุมก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างมาก บางเมืองก็มีเจ้าเมืองที่ใช้ข้อได้เปรียบจากภูเขาสูงและพระมหากษัตริย์ที่ห่างไกล บางทีอาจจะทำให้เมืองในนั้นเกิดความยุ่งเหยิง ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป วันหนึ่งจะต้องเกิดปัญหาขึ้นมา"

เยี่ยชิวนึกถึงหน่วยงานหนึ่งในโลกมนุษย์ คือหน่วยตรวจสอบ

เขาจึงแนะนำไปยังหยุนซานทันทีว่า "ท่านพ่อตาขอรับ หากท่านไม่มั่นใจ ท่านสามารถหาผู้ที่ท่านไว้วางใจไปตรวจสอบในเมืองเหล่านั้นได้ขอรับ"

"ดูสิ"

หยุนซานตากระพริบ "วิธีนี้ดีมาก"

"รับทราบ!" คางคกทองคำตอบรับคำสั่งทันที

จิ่วเจี้ยนเซียนรวมถึงคนอื่นๆคำนับอำลา แล้วจึงรีบเดินออกไปพร้อมกับคางคกทองคำ

ในขณะนั้น ในห้องโถงก็เหลือเพียงคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดที่สุดเท่านั้น

"เยี่ยฉังเซิง ต่อไปเจ้ามีแผนการอะไรบ้าง?" หยุนซานถาม

เยี่ยชิวตอบ "รอให้เรื่องที่นี่เสร็จสิ้นก่อน ข้าจะไปที่จงโจวเพื่อค้นหาโชคชะตาของเผ่ามนุษย์ที่เหลืออีกครึ่งหนึ่ง"

หยุนซานพยักหน้า แล้วถามเยี่ยหวู่ซวง "พี่เยี่ย แล้วท่านล่ะ? มีแผนการอะไรบ้าง?"

เยี่ยหวู่ซวงตอบ "ข้าจะไปกับชิวเอ๋อร์ "

เมื่อหยุนซานได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกกังวลในใจ

เยี่ยหวู่ซวงมีพรสวรรค์ระดับจักรพรรดิ การฝึกฝนของเขาก็รวดเร็วมาก ในตอนนี้นิกายดาบชิงอวิ๋นต้องการผู้เชี่ยวชาญเช่นเขามานั่งคุมตำแหน่ง

และนอกจากนี้ หยุนซานยังมีแผนการอีกอย่าง

"พี่เยี่ย ท่านต้องการไปกับเยี่ยฉังเซิง ก็เพราะหนึ่งคือพวกท่านพบหน้ากันไม่ได้นาน และสอง คือเจ้าต้องการปกป้องเยี่ยฉังเซิง ข้าเองในฐานะพ่อก็เข้าใจดี"

"แต่เพราะการปรากฏของระฆังฟ้าดิน เร็วๆ นี้โลกฝึกตนเป็นเซียนคงจะวุ่นวาย นิกายดาบชิงอวิ๋นก็จะต้องเผชิญกับปัญหามากมาย นิกายดาบชิงอวิ๋นยังต้องการให้ท่านมานั่งตำแหน่งนี้"

"ดังนั้น ข้ามีคำขอหนึ่ง คือขอให้ท่านพักอยู่ที่นี่และดูแลนิกายดาบชิงอวิ๋น "

เยี่ยหวู่ซวงสับสน "เจ้าหมายความว่าอะไร?"

หยุนซานลุกขึ้นและโค้งคำนับให้กับจื่อหยางเทียนจุนด้วยท่าทางจริงจังและกล่าวว่า "ท่านผู้อาวุโสสูงสุด ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะมอบตำแหน่งประมุขให้พี่เยี่ย ขอท่านผู้อาวุโสช่วยสนับสนุนและช่วยให้คำขอของข้าสำเร็จ!"