เยี่ยหวู่ซวงสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า ร่างกายของเขากำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล
ร่างกายของเขาคือดาบ และดาบก็คือเขา
เขามีความรู้สึกที่แรงกล้า ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเส้นผมเส้นหนึ่งของเขา มันก็ยังคมกริบยิ่งกว่าความคมของอาวุธนักบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เส้นผมเส้นหนึ่งก็สามารถตัดชีวิตของปราชญ์ได้อย่างง่ายดาย
เพียงแค่เขาคิด ส่วนนั้นของร่างกายเขาก็สามารถปลดปล่อยความคมกริบที่เกรียงไกรออกมาได้
"การรวมเจตนาดาบเก้าหมื่นเก้าพันเก้าร้อยสาย ร่างกายของข้าไม่เพียงแต่ทำลายขีดจำกัดของดาบสวรรค์หลังจากนั้น แต่ยังทลายพันธนาการของดาบสวรรค์ก่อนกำเนิด ร่างกายของข้านั้น ไม่อ่อนแอไปกว่าดาบจักรพรรดิใดๆ!"
เยี่ยหวู่ซวงสูดหายใจลึกและค่อยๆ ผ่อนออก
เขารู้สึกได้ว่า ทุกเซลล์ในร่างกายของเขากำลังส่งเสียงแสดงความยินดี ทุกเส้นประสาทของเขากำลังสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น
"ต้องขอบคุณผู้อาวุโสชิงอวิ๋น มิฉะนั้น ร่างกายของข้าคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้"
"ร่างกายของข้าได้รับการพัฒนาอย่างมหาศาลแล้ว ต่อไป สิ่งที่ต้องทำคือการพัฒนาระดับของตัวเอง"
"ใช้เวลาเพียงห้าสิบปีเพื่อบรรลุเส้นทางจักรพรรดิเซียน ก็ไม่น่าจะเป็นไปไม่ได้"
เยี่ยหวู่ซวงคิดถึงเรื่องนี้ในใจ สายตาของเขากระจ่างขึ้นด้วยแสงคมกริบ นั่นคือความคาดหวังของเขาต่ออนาคต
เขารู้ดีว่า ยังมีเส้นทางอีกยาวไกลที่ต้องเดิน แต่เขาก็เชื่อมั่นว่า เพียงแค่มีความมุ่งมั่นและความพากเพียร เขาจะต้องประสบความสำเร็จ
เพื่อเยี่ยชิว เขาต้องไม่ยอมถอยและต้องทำลายทุกอุปสรรค
เยี่ยหวู่ซวงขับไล่ความคิดฟุ้งซ่านและสำรวจรอบๆ จนในที่สุด เขาก็พบว่า ในสระดาบไม่เพียงแต่ไม่มีเจตนาดาบแล้ว แม้แต่หยดน้ำก็ยังไม่มี
ไม่ถูกต้อง ตั้งแต่เขากระโดดลงไปในสระดาบ เขาก็ไม่ได้รู้สึกถึงน้ำแม้แต่น้อย
หมายความว่า น้ำในสระดาบที่เขาเห็นก่อนหน้านี้จริงๆ แล้วไม่เคยมีอยู่เลย มันเป็นภาพลวงตาลึกลับ
"ป๊อก!"
ทันใดนั้น อากาศรอบๆ เขาก็เหมือนกับคลื่นที่กระจายออกไป จากนั้น ตัวอักษรสีทองบางประโยคก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเยี่ยหวู่ซวง
"ขอแสดงความยินดี คุณได้สร้างร่างกายดาบหวู่ซวง!"
"ข้าทิ้งสมบัติเพื่อเจ้าที่นี่ หวังว่าเจ้าจะสามารถเข้าใจมันได้"
"จงจำไว้ เวลาที่เหลือให้กับเยี่ยชิวไม่มากแล้ว!"
ตูม!
ตัวอักษรสีทองนั้นก็ระเบิดหายไป
"ร่างดาบหวู่ซวง?" เยี่ยหวู่ซวงขมวดคิ้ว นี่คือร่างกายที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่มันกลับตรงกับชื่อของเขาพอดี
"สมบัติอีกชิ้นอยู่ที่ไหน?"
เยี่ยหวู่ซวงมองไปรอบๆ แล้วพบว่าในสระดาบนั้นไม่มีสิ่งใดเลย จู่ๆ เขาก็จ้องไปที่กำแพงข้างหน้าและเดินไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขามาถึงกำแพง เขามองขึ้นไปและเห็นรอยสลักที่เต็มไปด้วยสัญลักษณ์รูนอย่างหนาแน่น
มันเรียกว่ารูปภาพ แต่จริงๆ แล้วมันดูเหมือนตัวอักษร
แต่หากจะเรียกว่าตัวอักษร มันกลับดูเหมือนรูปภาพ
เยี่ยหวู่ซวงพูดกับตัวเองว่า "รูปแบบนี้คล้ายกับอักษรลูกอ๊อด”
เขาจ้องดูมันอยู่นาน แต่ก็ยังไม่เข้าใจอะไรเลย
จากนั้น เขาก็หันไปมองรอบๆ
แต่ไม่พบอะไรเลย
"สมบัติที่ท่านผู้อาวุโสชิงอวิ๋นกล่าวถึงมันอยู่ที่ไหนกันแน่?" เยี่ยหวู่ซวงแสดงสีหน้าสงสัยออกมา
จากนั้น เขาก็หันกลับไปจ้องมองที่ลวดลายบนผนังอย่างตั้งใจ
ในสระดาบทั้งหมด มีเพียงกำแพงนี้ที่สลักลวดลาย เขาเชื่อว่าลวดลายเหล่านี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่มีเหตุผล
"สมบัติที่ผู้อาวุโสชิงอวิ๋นพูดถึง น่าจะเกี่ยวข้องกับลวดลายเหล่านี้"
"แต่ลวดลายเหล่านี้มันหมายความว่าอะไร?"
เยี่ยหวู่ซวงจ้องมองไปที่ลวดลายบนกำแพง ซ้ำไปซ้ำมา แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจอะไรเลย
ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในหัวของเขา
"ลวดลายเหล่านี้อาจจะเกี่ยวข้องกับเจตนาดาบหรือเปล่า? ถ้างั้น ข้าจะลองปลุกพลังเจตนาดาบดูสักหน่อย?”
พูดแล้วก็ทำเลย
เยี่ยหวู่ซวงรีบกระตุ้นพลังชี่แท้ของเขาทันที ในช่วงเวลานั้นลำแสงเจตนาดาบหลายสายพุ่งออกจากร่างของเขา
"ท่าดาบนี้ชื่อว่า 'ดาบพิฆาตเทพเจ้า’ หากฝึกจนสำเร็จ จะสามารถตัดฟ้าตัดดิน ตัดเทพตัดมาร และตัดจักรวาลทั้งหมดได้"
"หากต้องการช่วยเยี่ยชิว จะต้องฝึกท่าดาบนี้จนถึงขั้นสูงสุด"
"จงจำไว้ให้ดี ห้ามใช้วิชาดาบนี้เด็ดขาด หากยังไม่ถึงจุดที่ชีวิตตกอยู่ในอันตราย เพราะมันอาจนำพาความตายมาหาเจ้า
โครม!
ตัวอักษรสีทองแปรเปลี่ยนเป็นแสงสว่าง พุ่งตรงเข้าสู่กลางหน้าผากของเยี่ยหวู่ซวง
ทันใดนั้น ในสมองของเยี่ยหวู่ซวงก็มีข้อมูลเกี่ยวกับวิชาดาบเทพแห่งการฆ่าเพิ่มเข้ามา
ดาบนี้เป็นท่าดาบที่มีความสามารถในการทำลายสูงที่สุดในโลก ชื่อของมันเองก็สะท้อนถึงพลังอันไม่อาจหยุดยั้งได้
พบเทพฆ่าเทพ พบพระฆ่าพระ!
นี่ไม่ใช่แค่ท่าดาบ แต่มันเป็นความเชื่อและความมุ่งมั่น
นอกจากนี้ เยี่ยหวู่ซวงยังพบว่า เจตนาดาบที่เขาได้เรียนรู้จากแดนเซียนไท่ชูนั้น จริงๆ แล้วมีลักษณะคล้ายกับท่าดาบเทพแห่งการฆ่า
หนึ่งดาบกำหนดชีวิตและความตาย!
หนึ่งดาบทำลายภูเขาและแม่น้ำ!
หนึ่งดาบทำลายฟ้าและแผ่นดิน!
วิชาดาบเทพแห่งการฆ่า หนึ่งดาบมีพลังมหาศาล สามารถสังหารทุกชีวิตในโลกได้!
เยี่ยหวู่ซวงหลับตาลง ภายในสมองของเขานึกถึงท่าดาบที่เพิ่งลอกเลียนมา เมื่อเขาลืมตาขึ้น เขาก็ชักดาบยาวจากหลังออกมา
ทันใดนั้น กระแสลมในสระดาบทั้งหมดก็หยุดนิ่งไป อากาศรอบๆ เหมือนจะกลายเป็นกระจกที่แข็งทื่อ
บนดาบของเยี่ยหวู่ซวงมีพลังอันมหาศาลรวมตัวกัน ราวกับลมพายุที่กำลังรอการระเบิด
จากนั้น เขาก็ร้องออกมาด้วยเสียงดัง "ดาบพิฆาตเทพเจ้า!"
โครม!
พร้อมกับเสียงคำรามของเยี่ยหวู่ซวง พลังของดาบก็ระเบิดขึ้นทันที ราวกับสายฟ้าฟาดจากฟากฟ้า
พลังอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกจากดาบตรงขึ้นไปในท้องฟ้า ทันใดนั้น ดวงจันทร์บนฟ้าก็ถูกพลังแห่งดาบตัดเป็นสองท่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...