วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2340

ในขณะที่พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณมีอาการเลือดกำเดาไหล ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็พุ่งพล่านไปทั่วจิตวิญญาณดั้งเดิม พร้อมกับความว่างเปล่าที่น่าวิตกราวกับว่าเขาสูญเสียการเชื่อมต่อกับบางสิ่ง

“ปีศาจโลหิตตายแล้ว?”

“นั่นหมายความว่าแผนการลอบสังหารเจ้าหญิงหนิงอันล้มเหลวแล้วใช่หรือไม่?”

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“แผนนั้นไร้ที่ติ แล้วจะผิดพลาดได้อย่างไร?”

ใบหน้าของพระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณมืดมนลง

ปีศาจโลหิตและพระสงฆ์ทั้งสามคืออาวุธลับของเขา และในฐานะเจ้านายของพวกเขา เมื่ออาวุธลับสูญสลายไป เจ้านายจะต้องประสบกับการแว้งกัด

“อาจารย์ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม?” หญิงคนนั้นรีบดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาเพื่อช่วยพระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณเช็ดจมูก

กษัตริย์เว่ยยังถามอีกว่า “พระสงฆ์อาวุโส คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“การต้อนรับของฝ่าบาทนั้นกระตือรือร้นเกินไป พระสงฆ์ผู้ต่ำต้อยผู้นี้ไม่ค่อยคุ้นเคยนัก ข้าพเจ้ารู้สึกอายที่ทำให้คุณหัวเราะ” พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณกล่าวคำโกหกอย่างไม่จริงใจ

เขาไม่สามารถเปิดเผยให้กษัตริย์เว่ยทราบได้ว่า แผนการลอบสังหารเจ้าหญิงหนิงอันนั้นผิดพลาด มิฉะนั้น กษัตริย์เว่ยอาจลังเลอีกครั้ง

ในที่สุด ก็ช่วยให้กษัตริย์เว่ยแน่วแน่ในการตัดสินใจแล้ว และไม่สามารถปล่อยให้เขาเปลี่ยนใจได้อย่างแน่นอน

“ดี ไม่เป็นอะไรก็ดี”

กษัตริย์เว่ยแอบเยาะเย้ย “พระสงฆ์ชราผู้นี้ที่เพิ่งพูดว่าเขาจะช่วยให้สุขภาพของฉันดีขึ้น ดูเหมือนว่าสุขภาพของเขาจะไม่ดีนัก”

จากนั้น

กษัตริย์เว่ยจึงสั่งผู้หญิงคนอื่นๆ โดยกล่าวว่า “พระสงฆ์อาวุโสเป็นแขกผู้มีเกียรติของฉัน พวกคุณทุกคนควรเต้นรำให้เขาดู อย่าลืมทุ่มเทให้เต็มที่ ฉันจะตอบแทนคุณอย่างงามในภายหลัง”

“ใช่!”

เมื่อดนตรีเริ่มขึ้น กลุ่มผู้หญิงก็เต้นรำอย่างสง่างาม

กระโปรงของพวกเธอพลิ้วไสวไปตามจังหวะก้าวเดิน ราวกับเมฆ เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ที่ไม่อาจบรรยายได้

ผู้หญิงแต่ละคนล้วนน่ารัก มีใบหน้าที่บอบบางและแก้มสีชมพู ราวกับสาวงามจากวังจันทร์ เต้นรำอย่างเบาสบายและสะท้อนถึงความงดงามของโลกมนุษย์

การเคลื่อนไหวของพวกเธอช่างน่าหลงใหล ทุกการหันและทุกการโค้งคำนับล้วนชวนหลงใหล ทำให้คนหลงใหลโดยไม่ได้ตั้งใจ

ส่วนที่น่าสนใจที่สุดคือ เนื้อผ้าที่บางเบาของพวกเธอพลิ้วไหว เผยให้เห็นผิวที่บอบบางและขาวเนียน ซึ่งช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก

เมื่อทำนองเพลงดังขึ้น การเต้นรำของพวกเธอก็เร็วขึ้น กระโปรงของพวกเธอหมุนไปมาเหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบาน

แสงเทียนในวังค่อยๆ หรี่ลง และผู้หญิงก็ปล่อยเสื้อผ้าบางๆ ของพวกเธอหลุดออกจากไหล่ที่หอมกรุ่นทีละชิ้น เผยให้เห็นรูปร่างอันบอบบาง เติมกลิ่นหอมของหญิงสาวไปทั่วอากาศ

พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณใช้เวลาอยู่ในวัดเสียงสายฟ้าใหญ่เป็นเวลานาน เขาไม่เคยเห็นฉากเช่นนี้มาก่อนและรู้สึกประทับใจทันที

การมาที่ต้าเว่ยเป็นทางเลือกที่ถูกต้องจริงๆ

สถานที่แห่งนี้คือสวรรค์อย่างแท้จริง!

เมื่อเห็นสีหน้าของเขา กษัตริย์เว่ยก็รู้สึกพอใจมาก “พระสงฆ์เฒ่า ในที่สุดฉันก็พบจุดอ่อนของคุณแล้ว คุณจะต้องจงรักภักดีต่อฉันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!”

จากนั้นเขาก็เหลือบมองผู้หญิงอีกครั้ง

ผู้หญิงเข้าใจและใช้เทคนิคสารพัดเพื่อแกล้งพระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณ และในไม่ช้า เขาก็รู้สึกถึงไฟชั่วร้ายที่พวยพุ่งอยู่ภายในตัวเขา

ขณะที่พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณดูผู้หญิงเต้นรำ มือของเขาเคลื่อนไปบนร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งข้างๆ เขา ทำให้ใบหน้าของเธอแดงก่ำและลมหายใจเริ่มขาดห้วง

ขณะที่เขากำลังสนุกสนานกับชีวิต จู่ๆ กษัตริย์เว่ยก็พูดขึ้นว่า “พระสงฆ์อาวุโส ชอบหรือไม่?”

พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณรีบยืดตัวตรงและตอบว่า “ฝ่าบาท ข้าพเจ้าเป็นชายชาวพุทธ และข้าพเจ้าไม่หลงระเริงไปกับความสุขของสตรี ท่าน……เชื่อข้าพเจ้าหรือไม่?”

“แน่นอนว่าฉันเชื่อ แต่ยังคงบอกว่าเนื่องจากคุณอยู่ในแคว้นต้าเว่ย โปรดปฏิบัติตามประเพณีท้องถิ่นด้วย” กษัตริย์เว่ยเต็มไปด้วยความดูถูก

พระสงฆ์ชรานี้ต้องการสนุกสนานอย่างแท้จริงในขณะที่แสร้งทำเป็นมีศีลธรรม

นึกว่าฉันไม่รู้หรือว่าคุณเป็นคนประเภทไหน?

ถึงตอนนี้ ท่านจะยังแสร้งทำเป็นว่าถูกต้องต่อหน้าข้าพเจ้าได้อย่างไร นี่มันหน้าไหว้หลังหลอกสิ้นเชิง!

หลังจากนั้น พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณก็ปล่อยตัวและโอบกอดสตรีด้วยความกระตือรือร้น ในเวลาไม่นาน จีวรของพระสงฆ์ก็ถูกถอดออก

เมื่อเห็นว่าถึงเวลาแล้ว กษัตริย์เว่ยจึงถามว่า “พระสงฆ์อาวุโส ตอนนี้ฉันควบคุมกองทัพได้ทั้งหมดแล้ว อีกไม่นานเราจะสามารถทำสงครามได้ คุณคิดว่าเราควรโจมตีทัพต้าโจวหรือต้าเฉียนก่อน?”

ผู้หญิงไม่กล้าพูดอะไรต่อ น้ำตาคลอเบ้าขณะที่เธอกล่าวว่า “อาจารย์ ฉันขอโทษ……”

“พูดซ้ำสิ่งที่คุณพูดก่อนหน้านี้” พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณสั่ง

ผู้หญิงคนนั้นสะอื้นไห้ตอบว่า “ฮือ ฮือ ฮือ……”

เพี๊ยะ!

พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณตบหน้าผู้หญิงคนนั้นด้วยความโกรธ “พูดอีกครั้งสิ ถ้าเธอพูดพลาดแม้แต่คำเดียว ฉันจะฆ่าเธอ”

ผู้หญิงคนนั้นไม่กล้าขัดขืน เสียงของเธออ่อนแรงขณะที่เธอพูดว่า “อาจารย์ คุณทำต่อไม่ได้……”

แคร็ก!

ก่อนที่เธอจะพูดจบ พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณก็คว้าคอของเธอและโน้มตัวลงมา กัดที่คอขาวบอบบางของเธอ

“อ๊า……”

ผู้หญิงคนนั้นดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

แต่ในฐานะผู้หญิงที่อ่อนแอ เธอจะต้านทานสิ่งมีชีวิตที่มีพลังพิเศษได้อย่างไร?

ในไม่ช้า รูม่านตาของเธอก็ขยายออก ใบหน้าของเธอซีดเผือก ร่างกายของเธอเหี่ยวเฉาเหมือนผ้าแห้ง

พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณดูดเลือดของเธอ

หลังจากที่พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณดูดเลือดของหญิงสาวจนแห้งแล้ว เขาก็สาปแช่ง “ผู้หญิงโง่ แกกล้าพูดได้อย่างไรว่าฉันไม่สามารถทำต่อได้ แกกำลังหาความตายอยู่”

เมื่อยังไม่พอใจ เขาก็จ้วงมือขวาเข้าไปในอกของเธอและควักหัวใจที่เปื้อนเลือดของเธอออกมา กัดมันเข้าไปเป็นชิ้นใหญ่

“แกกล้าพูดได้อย่างไรว่าฉันไม่สามารถทำต่อไป ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่า ฉันมีความสามารถแค่ไหน?”

ด้วยเลือดที่เลอะไปทั่วปาก ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ พระสงฆ์อาวุโสแห่งภูเขาวิญญาณเปรียบเสมือนราชาปีศาจ

เมื่อคิดถึงแผนที่ล้มเหลวของเขา ความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นภายในตัวเขา

“ใครก็ตามที่ทำลายแผนของฉัน รอก่อน! ในที่สุด ฉันจะดูดเลือดและกินหัวใจของแก!”