วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2353

หล่าวเจ่อ สงสัยเล็กน้อยและถามว่า " องค์ชายห้า เรามาที่หอหยงเป่า ทำไมหรือ? ท่านจะซื้ออะไรงั้นหรือ? "

" ไม่ซื้ออะไร " เว่ยอู๋เซี่ยงหัวเราะ " ข้าอยากได้คนคนหนึ่ง "

" ใครงั้นหรือ? "

" หนานกงเสี่ยวเสี่ยว "

หล่าวเจ่อถามว่า " องค์ชายหมายถึง คุณหนูหนานกง หัวหน้าสาขาของหอหยงเป่าในจงโจวหรือ? "

เว่ยอู๋เซี่ยง พยักหน้า " ใช่แล้ว "

หล่าวเจ่อยิ่งสงสัยเข้าไปอีกและถามว่า " องค์ชายห้าต้องการนางไปทำอะไร? "

เว่ยอู๋เซี่ยง หัวเราะ " การคัดเลือกเขยของ ต้าโจวครั้งนี้ทำให้สามแคว้นต้องตกใจ คนเก่งกาจจะต้องมาถึง ถือเป็นการรวมตัวของเหล่าผู้ยอดเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นความสามารถหรือการบ่มเพาะพลัง มีหลายคนที่เหนือกว่าข้าอีก "

" ข้ารู้ดีว่าข้าคงไม่สามารถเป็นเขยของ ต้าโจวได้ "

" สู้ไปแย่งชิงกับพวกเขาจนหัวร้างข้างแตก สู้ถอยไปหาทางเลือกอื่นดีกว่า "

" หนานกงเสี่ยวเสี่ยว เป็นผู้ดูแลของหอหยงเป่าในจงโจว ถ้าข้าได้นางมาหอหยงเป่าก็จะเป็นกำลังสำคัญในการแย่งชิงบัลลังก์ของข้า "

" คนผู้นั้นไม่มีทางคิดเลยว่าข้าจะเลือกทางนี้ เขายังคงฝันถึงการได้เป็นเขยของ ต้าโจว ฮ่าๆ... "

เว่ยอู๋เซี่ยง หัวเราะเยาะด้วยใบหน้าเย็นชา

หล่าวเจ่อกล่าวว่า " แม้ว่าข้าจะไม่เคยเจอกับคุณหนูหนานกงมาก่อน แต่ก็ได้ยินมาบ้างว่าคุณหนูหนานกงคนนี้ไม่ง่ายที่จะรับมือ "

" ถ้าจัดการง่าย แล้วข้าจะมีโอกาสได้อย่างไรเล่า? " เว่ยอู๋เซี่ยง กล่าว " การที่ข้ามาที่ต้าโจวครั้งนี้ก็เพื่อ หนานกงเสี่ยวเสี่ยวโดยเฉพาะ "

" ครั้งนี้ นางจะยอมหรือไม่ยอมก็ต้องยอม "

" ท่านผู้บัญชาการหยาง ท่านเข้าใจสถานการณ์ของข้าดี ข้าไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว "

" ถ้าไม่ได้ หนานกงเสี่ยวเสี่ยวมา ข้าก็จะหมดสิทธิ์ในการชิงบัลลังก์ แต่ถ้าได้หนานกงเสี่ยวเสี่ยว อนาคตข้าก็จะได้เป็นกษัตริย์ของต้าเว่ย "

" อย่าลืมว่า หอหยงเป่ากระจายอยู่ทั่วโลกฝึกเซียน ร่ำรวยมหาศาล และข่าวสารก็รวดเร็วเป็นพิเศษ ถ้าข้าได้ หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ก็เท่ากับได้คลังสมบัติขนาดใหญ่มาครอบครอง "

" ดังนั้น หนานกงเสี่ยวเสี่ยว จึงเป็นกุญแจสำคัญในการแย่งชิงบัลลังก์ของข้า "

" นอกจากนี้ แม้ว่าหนานกงเสี่ยวเสี่ยว จะไม่อยู่ในลำดับเทพสวรรค์ แต่ความงามของนางงดงามกว่าเหล่า เซียนจื้อบางคนที่อยู่ในลำดับเทพสวรรค์เสียอีก นางคู่ควรกับองค์ชายอย่างข้า "

หล่าวเจ่อกล่าวว่า " ข้าเข้าใจความคิดขององค์ชายห้าดี ขอท่านทำตามที่ตั้งใจไว้เถิด ข้าจะสนับสนุนท่านเสมอ "

" ขอบใจท่านผู้บัญชาการหยาง " เว่ยอู๋เซี่ยงเงยหน้ามองอาคารของหอหยงเป่า หัวเราะอย่างฮึกเหิม " ตอนนี้มีเพียงพวกข้าสองคนที่เข้าไปข้างใน แต่เมื่อออกมาหอหยงเป่าทั้งหมดในจงโจวก็จะอยู่ภายใต้คำสั่งของข้า "

" ท่านผู้บัญชาการหยาง คอยดูเถิด! "

หลังจาก เว่ยอู๋เซี่ยง พูดจบ เขาก็หล่าวเจ่อก้าวเข้าไปในประตูใหญ่ของหอหยงเป่า

ทันทีที่ทั้งสองเดินเข้าไป หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า " ยินดีต้อนรับท่านทั้งสอง ไม่ทราบว่า... "

ยังไม่ทันพูดจบ เว่ยอู๋เซี่ยงก็โยนวงแหวนอากาศให้หญิงสาว

หญิงสาวมีสีหน้าสงสัย " นายน้อย ท่านจะทำอะไรงั้นหรือ? "

เว่ยอู๋เซี่ยง กล่าวว่า " ในวงแหวนอากาศ วงนี้มีหินวิญญาณหนึ่งสิบล้านก้อน มอบให้เจ้าแล้ว รบกวนเจ้าไปแจ้ง หนานกงเสี่ยวเสี่ยวด้วยว่าเว่ยอู๋เซี่ยง องค์ชายห้าแห่ง ต้าเว่ย ขอเข้าพบ "

หญิงสาวกล่าวว่า " นายน้อย ท่านผู้ดูแลนาง... "

เว่ยอู๋เซี่ยง ไม่รอให้หญิงสาวพูดจบ ก็โยนวงแหวนอากาศ ให้อีกวงหนึ่งแล้วกล่าวว่า " ข้างในนี้มีหินวิญญาณอีกสองสิบล้านก้อน พอหรือไม่? "

" นายน้อย ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น... "

หญิงสาวก็ยังพูดไม่จบ เว่ยอู๋เซี่ยงก็โยนวงแหวนอากาศ ให้อีกครั้ง

"ในวงแหวนอากาศ วงนี้มีหินวิญญาณสามสิบล้านก้อน วงแหวนอากาศ ทั้งสามวงนีข้ามอบให้คุณผู้หญิงทั้งหมด รบกวนคุณผู้หญิงช่วยแจ้งให้ด้วยนะ ขอร้องล่ะ "

เพื่อที่จะได้พบ หนานกงเสี่ยวเสี่ยว เว่ยอู๋เซี่ยงนั้นก็ได้ลงทุนอย่างมาก

แน่นอนว่าหากเขาบุกเข้าไป หญิงสาวคนนี้ก็คงหยุดเขาไม่ได้ และนั่นก็จะทำลายความประทับใจที่เขามีต่อ หนานกงเสี่ยวเสี่ยว

เมื่อเว่ยอู๋เซี่ยง เห็น หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ก็ลุกขึ้นยืนทันที

เมื่อมองดู หนานกงเสี่ยวเสี่ยว สวมชุดกระโปรงสีน้ำเงินอมเขียว ชายกระโปรงพลิ้วไหวราวกับระลอกคลื่นบนผิวน้ำ กระโปรงแนบชิดกับรูปร่างอวบอิ่มของนาง ทุกส่วนโค้งเว้าดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

รูปร่างของ หนานกงเสี่ยวเสี่ยว อวบอิ่มแต่ไม่ดูอ้วน แต่เป็นความอวบอิ่มที่พอดี ให้ความรู้สึกถึงเสน่ห์ของหญิงสาววัยเจริญเต็มที่

กระโปรงของนางปักลวดลายดอกไม้ที่ประณีต เมื่อนางเคลื่อนไหว ดอกไม้เหล่านั้นราวกับกำลังผลิบาน เนื้อผ้าของกระโปรงนุ่มเบา ราวกับเมฆที่แนบชิดกับร่างกายของนาง แสดงให้เห็นถึงรูปร่างที่กลมกลึงและสง่างามของนาง

งดงามเหลือเกิน!

เว่ยอู๋เซี่ยง กลืนน้ำลายลงคอไปอย่างเงียบๆ

แม้แต่หล่าวเจ่อ ดวงตาก็ยังแข็งค้างอยู่ครู่หนึ่ง ในสมองพลันปรากฏสามพยางค์ " เด็ดจริงๆ "

" ต้องขออภัยจริงๆ งานของหอหยงเป่ามีมาก ทำให้ท่านทั้งสองต้องรอนาน ขออภัยด้วยองค์ชายเว่ย ไม่ทราบว่าท่านมาหาข้ามีเรื่องอะไรหรือ ? " หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ถามด้วยรอยยิ้มอย่างสง่างามและมีมารยาท

เว่ยอู๋เซี่ยง กล่าวว่า " คุณหนูหนานกง พอจะคุยกันตามลำพังได้หรือไม่? "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ปัดผมยาวที่ข้างหูเล็กน้อย ปฏิเสธอย่างสุภาพว่า " องค์ชายห้า มีอะไรก็พูดที่นี่เถอะ จะได้ไม่ให้คนอื่นเข้าใจผิด "

เว่ยอู๋เซี่ยง กล่าวว่า " ถ้าอย่างนั้น ข้าก็จะพูดตรงๆ เลย คุณหนูหนานกง ข้าอยากจะทำข้อตกลงกับเจ้า "

" โอ้? " หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ประหลาดใจเล็กน้อยอล้วถามว่า " องค์ชายห้า ท่านต้องการซื้ออะไรงั้นหรือ? ตราบใดที่ท่านเสนอราคาที่เหมาะสม หอหยงเป่าของข้าจะช่วยท่านหามาให้แน่นอน "

เว่ยอู๋เซี่ยง ส่ายหน้ากล่าวว่า " ข้าไม่ได้จะซื้อของ "

" ถ้าอย่างนั้นท่านจะขายของงั้นหรือ? " หนานกงเสี่ยวเสี่ยว ถาม

เว่ยอู๋เซี่ยง ส่ายหน้าอีกครั้ง " ข้าก็ไม่ได้ขายของเช่นกัน "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยว สงสัยแล้วถามว่า " ถ้าอย่างนั้นท่านหมายความว่า...? "

เว่ยอู๋เซี่ยง มองหนานกงเสี่ยวเสี่ยวด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและกล่าวว่า " คุณหนูหนานกง เจ้าอยากเป็นชายาหรือไม่? "