วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2361

เป็นเวลานานแล้วที่โลกฝึกฝนมีบุคคลลึกลับหลายคน เช่น เจ้าของระฆังฟ้าดิน ผู้นำของยมโลก ราชาแห่งนรก และ.…..

เจ้าแห่งหอหยงเป่า!

ในอดีต เว่ยอู่ซินได้ส่งคนไปสืบสวนโดยหวังว่าจะเปิดเผยตัวตนของเจ้าแห่งหอหยงเป่า เพื่อที่เขาจะได้สร้างสายสัมพันธ์ ด้วยการสนับสนุนนั้น เขาตั้งเป้าที่จะขึ้นครองบัลลังก์ รวมทวีปกลางเป็นหนึ่ง และบรรลุการปกครองที่เป็นอมตะ

อย่างไรก็ตาม เจ้าแห่งหอหยงเป่านั้นลึกลับเกินกว่าจะเข้าใจได้ แม้จะพยายามมาอย่างยาวนาน เว่ยอู่ซินก็ไม่พบเบาะแสใดๆ

และไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น กลุ่มต่างๆ มากมายในโลกฝึกฝนได้พยายามเปิดเผยตัวตนของเจ้าแห่งหอหยงเป่า

แม้ว่าหอหยงเป่าจะเป็นเพียงบ้านประมูล แต่สาขาของมันก็แผ่ขยายไปทั่วทั้งโลกฝึกฝน ไม่เพียงแต่ความมั่งคั่งจะน่าตกตะลึง แต่เครือข่ายข่าวกรองยังไม่มีใครเทียบได้ กลุ่มใดก็ตามที่สามารถได้รับการสนับสนุนก็จะได้รับประโยชน์มหาศาล

เว่ยอู่ซินไม่เคยจินตนาการว่าปรมาจารย์ที่ยากจะจับตัวได้ของหอหยงเป่าจะปรากฏตัวในราชวงศ์ต้าโจว

“ผู้บัญชาการเฉา ​​เจ้ารู้หรือไม่ว่าปรมาจารย์ของหอหยงเป่าคือใคร?”

เว่ยอู่ซินถามอย่างไม่ใส่ใจ แม้ว่าในใจจะรู้สึกตื่นเต้นก็ตาม จริงๆ แล้ว หลังจากค้นหาไปทั่วแล้ว คำตอบก็ปรากฏออกมาอย่างง่ายดาย

“ผู้ใต้บังคับบัญชาคนนี้ไม่รู้” เฉาหลินตอบ “เจ้าแห่งหอหยงเป่านั้นลึกลับมาก ตัวตนที่แท้จริงของเขายังไม่ชัดเจน?”

“ผู้บัญชาการเฉา ​​ข้ามีงานให้เจ้าทำ” เว่ยอู่ซินกล่าว “ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ให้เฝ้าดูหอหยงเป่า หากเจ้าสามารถเปิดเผยตัวตนของเจ้านายของมันได้ เมื่อวันหนึ่งข้าได้เป็นผู้ปกครองของต้าเว่ย ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้บัญชาการทหารองครักษ์เพียงผู้เดียว จงจำไว้ ผู้บัญชาการเพียงผู้เดียว”

“ขอบพระคุณยิ่งฝ่าบาท ลูกน้องคนนี้ขออุทิศชีวิตเพื่อรับใช้ฝ่าบาท” เฉาหลินกล่าวด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

เว่ยอู่ซินยิ้ม “ผู้ใดที่ติดตามฉันอย่างซื่อสัตย์จะไม่มีวันถูกรังแก”

“ตอนนี้ เจ้าไปจัดการเรื่องนี้เถอะ”

“ส่วนเรื่องการล้างแค้นให้เจ้าห้า...…เราจะคุยกันทีหลัง”

“จงจำไว้ว่า เจ้าแห่งหอหยงเป่าไม่ใช่บุคคลธรรมดา สังเกตจากระยะไกล อย่าให้พวกเขารู้โดยเด็ดขาด หลีกเลี่ยงความขัดแย้งใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นกับหอหยงเป่า เข้าใจไหม?”

“ผู้ใต้บังคับบัญชาคนนี้เข้าใจ” เฉาหลินกล่าว “ฝ่าบาท ข้าขอตัวก่อนได้ไหม?”

เว่ยอู่ซินโบกมือไล่ “เชิญไปเถอะ”

เฉาหลินโค้งคำนับอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็ออกจากสถานีถ่ายทอดสัญญาณอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เขาออกไป ท่าทางของเว่ยอู่ซินก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกว้าง “ใครจะไปคิดล่ะ พี่ชายคนที่ห้ากระตือรือร้นที่จะแข่งขันกับข้าเพื่อชิงบัลลังก์ แต่เขากลับต้องตายที่ต้าโจว”

“มันได้ผลดีมาก ข้าไม่จำเป็นต้องขยับนิ้วแม้แต่น้อย”

“อันที่จริง ข้าควรขอบคุณหอหยงเป่าที่กำจัดคู่แข่งของข้าคนหนึ่งไป”

สำหรับเว่ยอู่ซิน ดูเหมือนว่าการตายของน้องชายของเขาจะไม่ใช่การสูญเสีย แต่เป็นโชคชะตา

ขันทีหวางหัวเราะคิกคัก “ขอแสดงความยินดีด้วยฝ่าบาท เส้นทางสู่บัลลังก์มีอุปสรรคน้อยลงหนึ่งอย่างแล้ว”

เว่ยอู่ซินยิ้มเยาะ “เจ้าหกเสียชีวิตที่ภูเขาอมตะ และตอนนี้เจ้าห้าเสียชีวิตที่ต้าโจว สุภาษิตนี้เป็นจริงเสมอ ตราบใดที่เจ้ามีชีวิตอยู่นานพอ ชัยชนะจะมาถึง”

“เจ้าห้าและเจ้าหกต่างก็เป็นคนทะเยอทะยาน ใครจะคิดว่าพวกเขาจะตายตั้งแต่ยังเด็กขนาดนี้”

“น่าเสียดายจริงๆ!”

แม้ว่าเว่ยอู่ซินจะแสร้งเสียใจ แต่รอยยิ้มที่สดใสของเขาไม่ได้เผยให้เห็นร่องรอยของความเศร้าโศกแม้แต่น้อย

“สวรรค์เข้าข้างฝ่าบาท กษัตริย์ในอนาคตของต้าเว่ยจะต้องเป็นฝ่าบาทอย่างแน่นอน” ขันทีหวางกล่าว รอยยิ้มของเขาจางหายไปเมื่อเขากลายเป็นคนจริงจัง “ฝ่าบาท เรื่องการฆาตกรรมเจ้าชายห้า ฝ่าบาทจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร?”

“ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าชายห้าก็เป็นเจ้าชายแห่งต้าเว่ย การที่เขาเสียชีวิตจากน้ำมือของหอหยงเป่านั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย”

“เรื่องนี้ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของต้าเว่ยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสถานะของพระองค์เองด้วย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน