วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2390

เมื่อเยี่ยชิวทั้งสามคนเดินเข้ามาในตำหนัก ภายในตำหนักก็มีผู้คนราวสองถึงสามร้อยคนอยู่แล้ว พวกเขากระจัดกระจายรวมตัวกันอยู่เสียงคนจอแจอึกทึก และเนื่องจากพวกเขาอยู่ท้ายฝูงชนจึงไม่ได้ดึงดูดความสนใจของใคร

" คุณชายเยี่ย วันนี้ท่านเป็นผู้ถูกท้าทาย จักรพรรดิจัดที่นั่งให้ท่านอยู่หน้าสุด "

เยี่ยชิวมองตามทิศทางที่ลุงจูที่ชี้ไปก็เห็นว่าด้านซ้ายและขวาของตำหนักมีการจัดที่นั่งไว้มากมาย

มีไม่ต่ำกว่าหลายสิบที่นั่ง

นอกจากเก้าอี้ตัวแรกทางซ้ายที่ยังว่างอยู่ เก้าอี้อื่นๆก็มีคนนั่งเต็มหมดแล้ว

" คนที่นั่งอยู่เหล่านั้นล้วนมาเข้าร่วมการแข่งขันเพื่อเป็นราชบุตรเขย พวกเขาไม่ใช่โอรสองค์ชายอ๋องหรือนายพล ก็เป็นทายาทของตระกูลใหญ่ๆ ในจงโจวเป็นผู้มีฐานะสูงส่ง ดังนั้นจักรพรรดิจึงจัดที่นั่งให้พวกเขาเป็นพิเศษ "

" ยังมีผู้เข้าแข่งขันบางส่วนที่ฐานะไม่พอจึงไม่มีการจัดที่นั่งให้ "

ลุงจูกล่าวว่า " คุณชายเยี่ย ข้าจะพาท่านไปนั่ง "

" ไม่เป็นไร " เยี่ยชิวกล่าว " ลุงจูช่วยแนะนำผมหน่อยว่าวันนี้มีใครบ้างที่ผมต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษ "

เขาตัดสินใจที่จะสังเกตการณ์อย่างลับๆ สักครู่

ลุงจู ชี้ไปที่ข้างที่นั่งของเยี่ยชิว แล้วกล่าวว่า " คนที่สวมชุดผ้าฝ้าย คุณชายเยี่ยเห็นไหม? เขาคือศิษย์เอกของสำนักจี้เซียขงเทียนเซีย "

" เขาคือขงเทียนเซียอย่างนั้นหรือ? เยี่ยชิว ประหลาดใจเล็กน้อย

อันที่จริง เขาสังเกตเห็นขงเทียนเซียตั้งนานแล้ว

เป็นเพราะว่าถึงแม้ขงเทียนเซียจะมีรูปลักษณ์หล่อเหลา ดูเหมือนอายุยังไม่ถึงสามสิบ แต่เขากลับสวมชุดผ้าฝ้ายรองเท้าฟางปล่อยผมยาวมือถือม้วนหนังสือกำลังอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจ ทำให้ดูไม่เข้ากับบรรยากาศของวันนี้เลย

หากที่นี่ไม่ใช่ตำหนักในพระราชวัง แต่เป็นบนถนนข้างนอกรูปลักษณ์ของขงเทียนเซียในสภาพนี้คงจะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นบัณฑิตยากจน

" ขงเทียนเซีย มาจากตระกูลขงซึ่งเคยเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของจงโจว "

" เขาเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลขงในรุ่นนี้ และยังเป็นศิษย์เอกของสำนักจี้เซียแม้แต่คุณหนูก็ยังต้องเรียกเขาว่าศิษย์พี่ "

" มีข่าวลือว่าเขาเป็นทายาทที่อาจารย์ฟูจื่อ ได้ปลูกฝังมา "

ลุงจูกระซิบว่า " คุณชายเยี่ย ท่านมองออกไหมว่าขงเทียนเซีย มีพลังยุทธ์ระดับไหน? "

เยี่ยชิวมองขงเทียนเซียอย่างละเอียด สีหน้าเขาดูแปลกประหลาดขึ้นมาแล้วพูดว่า "ข้าไม่รู้สึกถึงความผันผวนของำลังยุทธ์ใดๆ จากตัวเขาเลยหรือว่าเขาเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีำลังยุทธ์? "

" คุณชายเยี่ยดูผิดแล้ว " ลุงจู กล่าว " ขงเทียนเซีย ไม่มีพลังยุทธ์ก็จริง แต่เขาไม่ใช่คนธรรมดา "

เยี่ยชิวหัวเราะ " ก็ถูก เขาก็มาจากตระกูลใหญ่ และยังเป็นศิษย์ของอาจารย์ฟูจื่อจะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร? "

" แต่ทำไมเขาถึงไม่มีพลังยุทธ์? "

" หรือว่าข้ามองผิดไป? "

ลุงจูหัวเราะ " คุณชายเยี่ย ไม่ได้มองผิดขงเทียนเซียไม่มีพลังยุทธ์จริงๆ ได้ยินคุณหนูบอกว่าขงเทียนเซีย ผู้นี้ปกติแล้วนอกจากอ่านหนังสือก็อ่านหนังสือ "

" เหมือนว่านอกจากอ่านหนังสือแล้ว เขาก็ไม่เคยทำอย่างอื่นเลย "

อมตะฉางเหมยสงสัย " หนอนหนังสือคนเดียว จะเป็นอัจฉริยะได้อย่างไร? "

" เต้าจ่างคงไม่ทราบ ฟูจื่อมีวิชาลับวิชาหนึ่งชื่อ ‘ พลังแห่งความเที่ยงธรรมอันไพศาล ’ ” จูเฉียนกล่าว " ขงเทียนเซีย อ่านหนังสือทุกวันก็เพื่อบำรุง พลังแห่งความเที่ยงธรรมอันไพศาล ท่านอย่ามองว่าตอนนี้เขาไม่มีพลังยุทธ์เลย เพียงแค่หาโอกาสที่เหมาะสมได้ เขาก็จะมีพลังยุทธ์ทันที "

" ที่เขามาเข้าร่วมการแข่งขันเพื่อเป็นราชบุตรเขยในครั้งนี้จริงๆ แล้วก็เพื่อหาโอกาสในการทะลวงผ่าน ไม่ได้ต้องการที่จะเป็นราชบุตรเขยจริงๆ "

" แต่จูเก๋อจ้าวหยาง นั้นแตกต่างออกไป "

ลุงจู ชี้ไปที่ที่นั่งข้างขงเทียนเซีย

เยี่ยชิว เงยหน้าขึ้นมอง เห็นเด็กหนุ่มสวมชุดยาวหรูหรานั่งอยู่บนที่นั่ง อายุของเขาดูยังน้อยมาก ใบหน้าขาวสะอาด เชิดหน้าขึ้นคิ้วของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง

ชายผู้นี้ไม่ได้ปิดบังพลังปราณในตัวเลยเยี่ยชิว มองแวบเดียวก็เห็นว่าชายผู้นี้อยู่ในระดับสุดยอดขั้นทงเสิน

อมตะฉางเหมยถามว่า " อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นขันทีหรือเปล่า? อันดับมังกรไม่จัดอันดับให้ขันที? "

ลุงจู " ... "

" สองคนข้างๆ เว่ยอู่ซินน่าจะเป็นน้องชายของจักรพรรดิต้าเฉียน ใช่ไหม? " เยี่ยชิวถาม

" ใช่ " ลุงจูตอบว่า " คนที่สวมชุดสีขาวคือ ฉินเจียง น้องชายคนที่สี่ของจักรพรรดิต้าเฉียน "

" ฉินเจียง คือปราชญ์อันดับหนึ่งของต้าเฉียน และยังเป็นหัวหน้าขุนนางพลเรือนของต้าเฉียน "

เยี่ยชิวกวาดสายตามองฉินเจียง

ฉินเจียงสวมชุดสีขาวถือพัดพับในมือมีรอยยิ้มบนใบหน้า ดูสุภาพอ่อนโยนเป็นอย่างยิ่ง

รูปร่างหน้าตาของเขาหล่อเหลากว่าเว่ยอู่ซินอีก มีความรู้สึกเหมือน " คนบนถนนงดงามดุจหยก คุณชายในโลกไร้เทียมทาน "

จูเฉียนกล่าวว่า " คนที่สวมชุดเกราะคือฉินเหอน้องชายคนที่ห้าของจักรพรรดิต้าเฉียนทั้งสองคนนี้เป็นพี่น้องแท้ๆ ของจักรพรรดิต้าเฉียนจึงได้รับการไว้ใจอย่างมาก "

" และฉินเหอ ยังเป็นอัจฉริยะด้านการฝึกฝนที่หาได้ยากยิ่งเป็นนายพลพิทักษ์ชาติของต้าเฉียน และเป็นผู้แข็งแกร่งระดับปราชญ์ ! "

"อาจารย์ของเขาคือ ผู้นำตระกูลเทพสงครามของต้าเฉียน ! "

เยี่ยชิว เหลือบมองฉินเหอ

สูงกว่าสองเมตร แข็งแกร่งกำยำ คิ้วเข้มตาโต สวมชุดเกราะทองแดง ดูเหมือนหมีสีน้ำตาล มีออร่าของนายพลผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ

จูเฉียน กำชับว่า " คนที่ข้าแนะนำไปเมื่อครู่นี้ คุณชายเยี่ย ต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษ ส่วนคนอื่นๆ แม้จะมีฝีมือบ้าง แต่ก็ไม่น่าจะเป็นภัยคุกคามต่อคุณชายเยี่ย "

" อืม " เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากฝูงชน " เยี่ยฉางเซิง เจ้าสารเลว นั่นยังไม่มาอีกหรือ! "