วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2478

“เยี่ยฉังเซิง?”

เมื่อจิ้นปิงหยุนได้ยินเยี่ยชิวแนะนำตัว ก็ปรากฏความประหลาดใจขึ้นบนคิ้วของนาง นางมองสำรวจเยี่ยชิวตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วถามว่า “ท่านคือเยี่ยฉังเซิงจริงๆ หรือ? อันดับเฉียนหลง อันดับที่หนึ่ง เยี่ยฉังเซิง?”

“ทำไมหรือ ไม่เหมือนหรือ?” เยี่ยชิวลูบจมูกตัวเองแล้วยิ้ม

จิ้นปิงหยุนกล่าว “ไม่เหมือนกับที่ข้าจินตนาการไว้”

เยี่ยชิวกล่าวติดตลกว่า “แม่นางจิ้น ให้ข้าเดาอย่างไม่เกรงใจหน่อยได้หรือไม่ว่า เยี่ยฉังเซิงในจินตนาการของเจ้าเป็นชายรูปร่างกำยำน่าเกลียดน่ากลัว หรือเป็นตาเฒ่าที่ไม่สนใจรูปลักษณ์ หมกมุ่นอยู่กับการฝึกฝนจนตัวเหม็นคลุ้งไปทั้งตัว?”

พั่บ—

จิ้นปิงหยุนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ดวงตาของเยี่ยชิวเป็นประกาย เมื่อจิ้นปิงหยุนหัวเราะ ภาพนั้นราวกับแสงอาทิตย์ในฤดูใบไม้ผลิที่ส่องสว่างไปทั่วผืนดิน อบอุ่นและสดใส ทำให้ผู้คนหลงใหลในทันที

จิ้นปิงหยุนหัวเราะ “ท่านพูดเกินไป ข้าแค่คิดว่าเยี่ยฉังเซิงเป็นชายวัยกลางคน แต่ไม่คิดเลยว่าท่านจะยังหนุ่มเช่นนี้ ซึ่งเกินความคาดหมายของข้าจริงๆ”

เยี่ยชิวพูดอย่างหลงตัวเองว่า “แม่นางจิ้นอยากจะพูดอีกว่า ข้าหล่อเหลาจนเกินความคาดหมายของเจ้าใช่หรือไม่”

“เจ้าพูดมากไปแล้ว” จิ้นปิงหยุนยิ้มหวาน

เมื่อเยี่ยชิวเห็นจิ้นปิงหยุนเป็นกันเองมากขึ้น เขาก็กล้ามากขึ้นเช่นกัน เขาเลื่อนเก้าอี้ตัวหนึ่งไปนั่งตรงข้ามจิ้นปิงหยุน

“คุณชายเยี่ย ข้าไม่สะดวกที่จะขยับตัว ท่านชงชาเองได้เลย” จิ้นปิงหยุนกล่าว

“ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะไม่เกรงใจแล้ว” เยี่ยชิวกล่าว

จิ้นปิงหยุนกล่าว “เชิญตามสบาย”

เยี่ยชิวชงชาสองถ้วย แล้วยื่นถ้วยหนึ่งให้จิ้นปิงหยุน

“ขอบคุณ” จิ้นปิงหยุนรับถ้วยชามาแล้วจิบเบาๆ ท่าทางของนางสง่างามมาก ทำให้ผู้คนเพลิดเพลิน

ในขณะเดียวกัน นางก็คิดในใจว่า เยี่ยฉังเซิงคนนี้ก็ช่างใส่ใจดีจริงๆ

เยี่ยชิวกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามจิ้นปิงหยุนอีกครั้ง แล้วกล่าวว่า “ได้ยินมานับร้อยครั้งไม่เท่าได้เห็นด้วยตาตัวเอง ทุกคนพูดว่าแม่นางจิ้นคือหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งต้าเว่ย แต่เมื่อข้าได้เห็นในวันนี้ ข้าคิดว่าข่าวลือนั้นไม่จริง แม่นางจิ้นควรเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของจงโจวเสียมากกว่า”

เยี่ยชิวกล่าวขอโทษหนิงอันอยู่ในใจว่า หนิงอันเอ๋ย ข้าก็ทำเพื่อต้าโจว จึงจำเป็นต้องพูดเช่นนี้ เจ้าอย่าได้โทษข้าเลย

แต่พูดตามตรงแล้ว จิ้นปิงหยุนก็สวยงามมากจริงๆ แม้ว่าความงามของหนิงอันและจิ้นปิงหยุนจะสูสีกัน แต่ในแง่ของอารมณ์แล้ว หนิงอันกลับด้อยกว่าจิ้นปิงหยุนเล็กน้อย

ท้ายที่สุดแล้ว จิ้นปิงหยุนก็อายุมากกว่าหนิงอัน จึงมีความเป็นผู้ใหญ่และสง่างามมากกว่า

และยังมีอีกส่วนที่ใหญ่กว่าหนิงอันด้วย

“ไม่คิดเลยว่าคุณชายเยี่ยจะไม่เพียงแต่มีคุณสมบัติของจักรพรรดิเท่านั้น แต่ยังเก่งในการเอาใจผู้หญิงอีกด้วย”

จิ้นปิงหยุนเก็บรอยยิ้ม แล้วถามว่า “ไม่ทราบว่าการมาเยือนของคุณชายเยี่ยในครั้งนี้ มีเรื่องอันใดหรือ?”

เยี่ยชิวกล่าว “หากข้าบอกว่า ข้ามาที่นี่ก็เพียงเพื่อที่จะได้เห็นโฉมงามของแม่นางจิ้น เจ้าจะเชื่อหรือไม่?”

“ท่านคิดว่าข้าจะเชื่อหรือ?” จิ้นปิงหยุนถามกลับ

“ดูเหมือนว่าแม่นางจิ้นจะไม่เชื่อข้า เอาเถอะ ข้าจะพูดความจริง” เยี่ยชิวกล่าว “ข้ามาหาเจ้าก็เพื่อที่จะทำความเข้าใจว่า เหตุใดเว่ยอ๋องถึงส่งกองทัพออกมาอย่างกะทันหัน?”

จิ้นปิงหยุนสงสัย “เท่าที่ข้ารู้ คุณชายเยี่ยเคยอยู่ในตงฮวงใช่หรือไม่? เหตุใดจึงได้ห่วงใยสถานการณ์ในจงโจวอย่างกะทันหันเช่นนี้?”

เยี่ยชิวกล่าว “ไม่ขอปิดบัง ข้ามีความสัมพันธ์อันดีกับจักรพรรดิแห่งต้าโจว และได้รับการมอบหมายจากจักรพรรดิแห่งต้าโจวให้มาพบเจ้า”

“เป็นเช่นนี้นี่เอง” จิ้นปิงหยุนกล่าว “ปณิธานของเว่ยอ๋องคือการรวบรวมจงโจวให้เป็นหนึ่ง การที่เขาส่งกองทัพออกมาจึงไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจ”

เยี่ยชิวเน้นย้ำ “แม่นางจิ้น ข้าถามว่าเหตุใดเว่ยอ๋องถึงส่งกองทัพออกมาอย่างกะทันหัน?”

จิ้นปิงหยุนตอบ “เพราะเขาได้ควบคุมอำนาจทางทหารทั้งหมดของต้าเว่ย และคิดว่าถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว”

เยี่ยชิวกล่าว “แต่ข้าได้ยินจากจักรพรรดิแห่งต้าโจวว่า เจ้ามีความเห็นไม่ตรงกับเว่ยอ๋อง แล้วเหตุใดเจ้าถึงยอมมอบอำนาจทางทหารในมือของเจ้าให้แก่เขา?”

จิ้นปิงหยุนกล่าว “คุณชายเยี่ย ท่านควรเข้าใจว่าบางครั้งบางเรื่องก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับข้า”

แม้จิ้นปิงหยุนจะไม่ได้พูดอย่างชัดเจน แต่นางก็บอกเป็นนัยให้เยี่ยชิวรู้ว่า การมอบอำนาจทางทหารนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

“แม่นางจิ้น เว่ยอ๋องเพิ่งส่งกองทัพออกมาได้เพียงไม่กี่วัน ก็สามารถทำลายต้าเฉียนได้แล้ว และตอนนี้จักรพรรดิแห่งต้าเฉียนก็ฆ่าตัวตาย ส่วนเฉาพั่วเทียนก็ได้นำตระกูลเทพสงครามไปสวามิภักดิ์ต่อเว่ยอ๋อง”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน