“ตุบ!”
เจ้าวัวต้าลี่ก้าวเพียงก้าวเดียว ร่างก็ปรากฏกลางอากาศ เผชิญหน้ากับเฉาพั่วเทียนในระยะไกล
“นักบุญใหญ่ขั้นสูงสุด!”
เฉาพั่วเทียนหรี่ตาลง เขามองออกถึงระดับพลังของเจ้าวัวต้าลี่ จึงถามว่า “เจ้าเป็นใคร?”
เจ้าวัวต้าลี่ตอบ “ข้าเป็นใครไม่สำคัญ รู้ไว้เพียงว่าข้าไม่ใช่หมาป่าเนรคุณไร้ความกตัญญูอย่างเจ้า”
รนหาที่ตาย!
สีหน้าเฉาพั่วเทียนมืดลง แววตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
ทั้งคู่ยืนมองกันกลางอากาศ แววตาราวกับเหล็กกล้าเย็นเฉียบ ส่องประกายเด็ดเดี่ยวและเย็นชา
การประจันหน้าของพวกเขา ราวกับกลายเป็นจุดสนใจเพียงหนึ่งเดียวในสวรรค์และปฐพี
บนพื้นดิน ทุกคนต่างกลั้นหายใจ
เพราะพวกเขารู้ดีว่า ต่อจากนี้จะเป็นการต่อสู้เป็นตายที่สะเทือนไปทั่วปฐพี
เหล่าทหารแห่งต้าเว่ยสีหน้ายังคงสงบนิ่ง แม้จะดูแคลนในความเป็นคนของเฉาพั่วเทียน แต่พวกเขากลับมั่นใจในพลังของเขาอย่างยิ่ง
ส่วนทหารแห่งต้าโจว แต่ละคนมีสีหน้าหนักแน่น แววตาเต็มไปด้วยความกังวล พวกเขาไม่ได้ฝากความหวังไว้กับเจ้าวัวต้าลี่ เพราะคู่ต่อสู้ของเขาคือเทพสงครามแห่งต้าเฉียน
“บึ้ม!”
บนร่างเจ้าวัวต้าลี่ระเบิดพลังอันรุนแรงออกมา เสื้อชั้นนอกถูกพลังชี่แท้ฉีกขาด กล้ามเนื้อแข็งราวประติมากรรม เขากำหมัดแน่นดุจมีพลังไร้ขอบเขต
“ปัง!”
เจ้าวัวต้าลี่ไม่เสียเวลาพูด คำรามพร้อมออกหมัดทันที
หมัดของเขาแต่ละครั้งรุนแรงราวฟ้าผ่า ทุกการเหวี่ยงหมัดเหมือนจะทำลายท้องฟ้าได้
“ใช้วิชาหมัดต่อหน้าข้า เจ้านี่ไม่รู้จักประมาณตัวเลย”
เฉาพั่วเทียนหัวเราะเย้ย ยกหมัดเข้าปะทะ
ลมหายใจของเขาลึกดุจมหาสมุทร แววตาหนักแน่นดุจภูผา หมัดพุ่งออกเร็วราวพายุฝนแต่ละหมัดก็ทรงพลังจนเหมือนเขย่าแผ่นดินได้
การต่อสู้เริ่มขึ้นแล้ว
ทั้งสองเคลื่อนไหวรวดเร็วดุจสายฟ้าแลบ หมัดของพวกเขาปะทะกันกลางอากาศ ส่งเสียงกึกก้องสะท้านหู
หมัดทั้งสองฟาดปะทะไม่หยุด ราวกับระเบิดพลังทั้งหมดของฟ้าดินออกมา ทุกครั้งที่ปะทะกัน อากาศรอบด้านก็สั่นสะเทือน ราวกับจะทำลายอากาศว่างเปล่าให้แตกสลาย
หมัดของเจ้าวัวต้าลี่ดุจเปลวไฟเผาผลาญสวรรค์ ทุกหมัดแฝงพลังร้อนแรง ราวเปลวเพลิงไร้สิ้นสุดที่จะเผาผลาญคู่ต่อสู้จนสิ้นซาก
การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและดุดัน ทุกการโจมตีราวกับพลังฟ้าผ่าที่หนักหน่วงไร้ขอบเขต
ส่วนหมัดของเฉาพั่วเทียนกลับดุจพายุฝนกระหน่ำ ทุกหมัดพัดพาความรุนแรงของพายุ ราวจะกวาดคู่ต่อสู้ให้จมหายไปในเหวลึกไร้ก้น
การเคลื่อนไหวของเขาหนักแน่นมั่นคง ทุกการป้องกันมั่นคงดุจภูผา ไม่มีสิ่งใดสั่นคลอนได้
“ปัง! ปัง! ปัง!”
การต่อสู้ของทั้งคู่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
หมัดทั้งสองแกว่งฟาดอย่างรวดเร็วกลางอากาศ ทุกครั้งที่ปะทะกันก็เกิดระเบิดสะเทือนไปทั่วปฐพี
ในอากาศว่างเปล่า กลุ่มควันหมุนวน รอยแยกนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น ราวกับเป็นม่านบังที่ทำให้การเคลื่อนไหวของทั้งคู่ยิ่งลึกลับจับตาไม่ทัน
นี่คือการปะทะกันของพลังต่อพลังอย่างแท้จริง
ทั้งสองประจันหน้ากันแบบไม่มีใครยอมถอยแม้แต่ก้าวเดียว
ทุกครั้งที่พวกเขาโจมตี เสียงดังก้องราวฟ้าผ่า ทุกครั้งที่ป้องกันก็มั่นคงดุจภูผา
อากาศว่างเปล่าสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับอีกเพียงชั่วอึดใจก็จะแตกสลายลงอย่างสิ้นเชิง
เหล่าทหารแห่งต้าโจวเบิกตากว้าง มองกลางอากาศอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่า เจ้าวัวต้าลี่จะสามารถปะทะกับเฉาพั่วเทียนแบบซึ่งๆหน้าได้โดยไม่เสียเปรียบเลยแม้แต่น้อย
“หรือว่า เขากับเฉาพั่วเทียนจะเป็นผู้มีฝีมือสูงในระดับเดียวกัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...