ฮ่องเต้ต้าจโจวได้ยินเสียงผนังห้องพังครืนจึงรีบมาดู พอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าภายในห้องของเย่ชิวมีคนอยู่หลายคน
แถมยังมีคนอ้วนตัวใหญ่สองคนอยู่ด้วย
โดยเฉพาะชายอ้วนวัยกลางคนนั่น ตัวใหญ่เอามากๆ ทำให้ฮ่องเต้ต้าจโจวเข้าใจทันทีว่าทำไมผนังถึงถล่ม
จากนั้นเย่ชิวก็พาหลินเสี่ยวเหนียวกับพวกแนะนำตัวให้ฮ่องเต้ต้าจโจวรู้จัก ทั้งสองฝ่ายต่างให้เกียรติกันมาก
คุยทักทายกันเสร็จ
เย่ชิวพูดกับฮ่องเต้ต้าจโจวว่า “ท่านอา ไหนๆ ต้าเหนี่ยวกับพวกก็มาแล้ว ผมว่าเราควรปรับแผนสักหน่อย”
“ชางเซิง เจ้าคิดอย่างไรบ้าง?” ฮ่องเต้ต้าจโจวถาม
เย่ชิวว่า “จริงๆ ก็ไม่ถึงกับเปลี่ยนยุทธศาสตร์ แค่จะต่อเติมอีกขั้นในแผนเดิม ให้ต้าเหนี่ยวกับเทียนจี แล้วก็ไอ้เฒ่านี่ สามคนออกหน้า”
ฮ่องเต้ต้าจโจวสนใจขึ้นมา ถามว่า “อธิบายให้ละเอียดอีกหน่อยสิ”
เย่ชิวก็สาธยายความคิดของตนอย่างคร่าวๆ ให้ฟังหนึ่งรอบ
ฟังจบแล้ว จางเหมยเจินเหริน หลินต้าเหนี่ยว กับม่อเทียนจี ต่างพากันฮึกเหิม มีแต่ฮ่องเต้ต้าจโจวที่ยังมีแง่กังวล ถามว่า “จะไหวหรือ?”
“ทั้งสามคนออกพร้อมกันจะไม่บาดเจ็บใช่ไหม?”
“ถ้าเกิดมีเหตุไม่คาดฝันขึ้นมา…”
ยังไม่ทันให้ฮ่องเต้ต้าจโจวพูดจบ จางเหมยเจินเหรินก็ว่า “วางใจเถอะ เราไม่เป็นอะไรหรอก”
หลินต้าเหนี่ยวว่า “ผมว่าข้อเสนอของพี่ใหญ่ดีมาก พอดีจะได้โชว์ของสักที ให้กองทัพเว่ยเห็นฤทธิ์เดชของพวกเรา”
ม่อเทียนจีว่า “ผมก็อยากลองเหมือนกัน”
ฮ่องเต้ต้าจโจวครุ่นคิด แล้วตั้งใจจะถามท่าทีของหลินเสี่ยวเหนียวด้วย เพราะอย่างไรหลินต้าเหนี่ยวก็ร่วมอยู่ในแผน หากหลินต้าเหนี่ยวเป็นอะไรขึ้นมา เขายอมรับผิดไม่ไหวแน่
“หัวหน้าตระกูลหลิน คิดว่าแผนของชางเซิงพอเป็นไปได้ไหม?” ฮ่องเต้ต้าจโจวถาม
หลินเสี่ยวเหนียวหัวเราะว่า “ผมว่าดีเลย ถ้าผมไม่ได้อยู่ในขอบเขตมหานักบุญ ผมก็อยากลงไปร่วมเองเหมือนกัน”
“ในเมื่อหัวหน้าตระกูลหลินก็เห็นว่าพอทำได้ ก็เอาตามนี้!” ฮ่องเต้ต้าจโจวตัดสินเด็ดขาด
ทันใดนั้น บนหน้าของจางเหมยเจินเหริน หลินต้าเหนี่ยว และม่อเทียนจี ก็ฉายชัดถึงความตื่นเต้นยินดี
ขอแค่เดินตามแผนของเย่ชิว ไม่ว่าล้มเหลวหรือสำเร็จ พวกเขาก็จะได้เก็บเกี่ยวผลลัพธ์อันยิ่งใหญ่
ที่สำคัญกว่านั้น ยังได้หน้าได้ตาให้คนทั้งหลายเห็นอีกด้วย
“ไอ้ตัวแสบ เอาหละ เห็นแก่ที่เจ้าช่วยวางแผน เรื่องที่เจ้าหลอกข้า ข้าก็จะไม่ถือสาแล้วกัน” จางเหมยเจินเหรินว่า
“ถึงอยากจะเอาเรื่องผม ก็กล้าหรือ?” เย่ชิวว่า “แส้ปราบเทพน่ะ ฟาดร่างกายของเว่ยหวางจนเละมาแล้วนะ”
โธ่เอ๊ย กล้ามาขู่กันหน้าด้านๆ นะ
จางเหมยเจินเหรินถลึงตาใส่เย่ชิวหนึ่งแวบ
ครานั้น ฮ่องเต้ต้าจโจวกำชับว่า “จางเหมย หลินต้าเหนี่ยว ม่อเทียนจี ข้าย้ำอีกที ต้องระวังตัวให้มาก”
หลินต้าเหนี่ยวยิ้มแฉ่งพูดว่า “ไม่ต้องห่วง พวกเราร่วมแรงร่วมใจ อะไรก็ต้านไม่อยู่ คราวนี้เราจะสั่งสอนกองทัพเว่ยให้เข็ดหลาบ”
หลินเสี่ยวเหนียวว่า “ต้าเหนี่ยว อย่ามั่นใจเกินไปนะ ระวังตัวด้วย”
หลินต้าเหนี่ยวหน้าตึง “หลินเสี่ยวเหนียว นี่หมายความว่าไง มาสั่งสอนผมรึ?”
“ไม่ใช่ ต้าเหนี่ยว ฟังก่อนผมจะอธิบาย…”
“ผมไม่ฟัง! หลินเสี่ยวเหนียว ถ้ายังกล้าสั่งสอนผมอีก ระวังผมฟาดเอานะ”
นี่มันพ่อลูกกันจริงๆ เหรอ?
เย่ชิว: “……”
จางเหมยเจินเหริน: “……”
ฮ่องเต้ต้าจโจว: “……”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...