วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2578

ตึงๆๆ...

ทันใดนั้น กลองรบในกองทัพเว่ยก็ดังกระหึ่มขึ้น

“บุก!” เว่ยหวางคำรามสั่ง เสียงดังสนั่นสะเทือนฟ้า

ชั่วพริบตาเดียว กองทัพเว่ยก็เปิดฉากบุกใส่หูเหลากวน

“ฆ่า!” เสียงตะโกนโห่ร้องกึกก้องฟ้าดังกระหึ่มจากกองทัพเว่ย

พวกเขาราวกับอสูรดุร้ายแต่ละตัว ฮึกเหิมทะยานเข้าตีหูเหลากวน

“ตามแผน! ต่างคนต่างเข้าประจำที่” ฮ่องเต้ต้าจโจวรับสั่ง จากนั้นเสด็จลงจากกำแพงเมืองพร้อมเย่ชิวและพวก ไปเฝ้าดูการศึกอยู่บนเรือรบสำริด

ถัดมาเพียงครู่ ลูกธนูนับไม่ถ้วนผ่าอากาศด้วยเสียงหวีดแหลม ซัดเข้าใส่กำแพงเมืองดุจห่าฝนกระหน่ำ

ทหารแคว้นโจวตอบสนองฉับไว ชูโล่ทับซ้อนเป็นข่ายป้องกันแน่นหนา ลูกธนูปะทะโล่ดังแกร๊งกร๊างไม่ขาด เหมือนกำลังยืนกลางพายุแห่งความตาย

ถัดจากนั้น กองทัพเว่ยเริ่มล้อมตีเมือง

พวกเขาผลักรถตีเมืองขนาดมหึมา ค่อยๆ ไล่ประชิดกำแพงเมืองทุกย่างก้าว

ทหารแคว้นโจวหาได้หวาดหวั่น พวกเขาอาศัยความสูงและความแข็งแกร่งของกำแพงเมือง คอยทุ่มลูกไฟและศิลากลิ้งลงมา สกัดการบุกของศัตรูไม่หยุด

เขารุก เราตั้งรับ

ทั้งสองฝ่ายเปิดศึกยื้อแย่งกันไปมา

เว่ยหวางลอยอยู่เหนือแนวหลังของกองทัพ เมื่อเห็นตีอยู่นานไม่แตก จึงตะโกนลั่นว่า “องครักษ์พลีชีพ!”

ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกของเว่ยหวาง ทหารกลุ่มหนึ่งที่แม้แต่ชุดเกราะยังไม่สวมก็พรวดมาปรากฏตัวต่อหน้าเว่ยหวาง แล้วคุกเข่าข้างเดียว

นับคร่าวๆ ก็สี่ห้าสิบคน

แต่ละคนล้วนเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญขอบเขตสื่อสารกับเทพ

ท่านลี่กงกงยกสุรามาถวายให้พวกเขา คนละถ้วย

เว่ยหวางถือถ้วยสุราในมือ เอ่ยว่า “พวกท่านล้วนเป็นยอดนักรบของแคว้นเว่ย์ ถ้วยนี้ข้าขอคาราวะ”

“คุณความดีที่พวกท่านทำเพื่อแคว้นเว่ย์ ข้าจะจดจำมิรู้เลือน”

“ครั้นพิชิตแคว้นโจวและรวมจงโจวเป็นหนึ่งเดียวแล้ว ข้าจะตั้งอนุสรณ์แห่งคุณงามความดีไว้ที่หูเหลากวน แกะสลักรูปและนามของพวกท่าน เพื่อให้ผู้คนทั้งปวงได้เคารพน้อมระลึก ชื่อเกรียงไกรของพวกท่านจะสืบขานไปชั่วกัลปาวสาน”

“ณ ที่นี้ ข้าขอสัญญาต่อพวกท่าน ข้าจะดูแลครอบครัวของพวกท่านให้อยู่ดีกินดี มีเกียรติยศศักดิ์ศรีอย่างเหลือล้น”

“พี่น้อง ร่วมดื่มถ้วยนี้กันเถิด ชาติหน้าเรายังจะสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ต่อไป ชน!”

“ชน!” ผู้ฝึกบำเพ็ญขอบเขตสื่อสารกับเทพนับสิบๆ คน ยกดื่มจนหมดถ้วย แล้วฟาดถ้วยแตกกระจาย

เว่ยหวางตะโกนสั่งว่า “วีรชนแห่งแคว้นเว่ย์ จงบุก!”

“ฆ่า!” ทันใดนั้น ผู้ฝึกบำเพ็ญขอบเขตสื่อสารกับเทพราวสี่ห้าสิบคนระเบิดพลังน่าเกรงขาม ทะยานพุ่งสู่หูเหลากวนดุจพยัคฆ์พุ่งตะครุบเหยื่อ

กองทัพเว่ยที่กำลังล้อมตีอยู่เดิม พอเห็นพวกเขาก็รีบถอยฉับพลัน

ฮ่องเต้ต้าจโจวเห็นความเคลื่อนไหวของคนกลุ่มนั้น รีบร้องบอกทหารบนกำแพงเมืองว่า “ถอยเร็ว!”

ทว่า สายเกินไปเสียแล้ว

เหล่าผู้ฝึกบำเพ็ญขอบเขตสื่อสารกับเทพของกองทัพเว่ย เมื่อพุ่งถึงเชิงกำแพงเมือง ก็พร้อมใจกันระเบิดตัวเองทั้งหมด

ตั้งแต่วันที่พวกเขาเข้าร่วมเป็นองครักษ์พลีชีพ ก็เตรียมใจจะสละชีพได้ทุกเมื่อ

ครืนนน—!

เสียงระเบิดสนั่นสะเทือนสวรรค์

ผู้ฝึกบำเพ็ญขอบเขตสื่อสารกับเทพสี่สิบห้าคนระเบิดตัวพร้อมกัน พลานุภาพรุนแรงยิ่ง แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับมหานักบุญยังต้านทานไม่อยู่ กำแพงด่านหูเหลากวนพังครืนลงทันที ฝุ่นตลบฟุ้ง

ทหารรักษาด่านทั้งหลายร่างกระเด็นเลือดเนื้อกระจุย เสียงกรีดร้องโหยหวนระงม

บางคนถูกฝังอยู่ใต้ฝุ่นดิน บางคนถูกอัดตายคาที่ บางคนกระทั่งไม่เหลือซาก กลายเป็นเพียงหมอกเลือด

เพียงจังหวะเดียวนี้ ก็ทำให้แคว้นโจวสูญเสียทหารไปอย่างน้อยหลายหมื่นคน

ฮ่องเต้ต้าจโจวที่อยู่บนเรือรบสำริดเห็นเหตุการณ์นี้ กำหมัดแน่น ดวงตาแดงก่ำ