วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 261

เยี่ยชิวยืนเสียสติอยู่กับที่

จางลี่ลี่จากไปแล้ว และสิ่งที่จากไปพร้อมกับเธอ ก็คือความรู้สึกที่บริสุทธิ์และจริงใจที่สุดที่เคยมีให้

เยี่ยชิวรู้ดี คนบางส่วนและเรื่องบางอย่าง ก็จะหายไปตามกระแสแห่งกาลเวลาในที่สุด จะไม่มีทางกลับมาอีกแล้ว.....

ความแค้นระหว่างเขาและจางลี่ลี่ ก็จะจบลงที่นี่เช่นกัน!

“แม่ ผมใจอ่อนเกินไปหรือเปล่า” เยี่ยชิวถามเสียงเบา

เมื่อกี้เขาเคยมีความคิดอยากจะฆ่า แต่ในนาทีสุดท้าย เขาทำไม่ลง ตัดสินใจปล่อยจางลี่ลี่ไป

“ชิวเอ๋อร์ ลูกทำถูกแล้ว” เฉียนจิ้งหลานพูดอย่างเคร่งขรึม : “ท้ายที่สุดลูกและเธอเคยคบกัน แม้ว่าเธอจะทำเรื่องไม่ดีมามากมาย แต่ว่าลูกไม่สามารถไร้หัวใจและไร้ความเมตตา”

“พูดขึ้นมาแล้ว ลูกยังต้องขอบคุณจางลี่ลี่”

“ถ้าหากไม่มีการทรยศของเธอ ลูกจะไม่โตเร็วขนาดนี้”

ใช่จริงๆ ถ้าหากไม่มีการทรยศของจางลี่ลี่ อย่างนั้นเยี่ยชิวก็จะไม่มีทั้งหมดในตอนนี้

“ไม่พูดถึงเธอแล้ว ยังไงสะในอนาคตก็จะไม่เห็นเธอที่เจียงโจวอีกแล้ว” เยี่ยชิวหันตัวไปมองเฉียนจิ้งหลาน ถามอย่างห่วงใย : “แม่ ร่างกายของคุณเป็นยังไงบ้าง จุดที่ได้รับบาดเจ็บ ปวดไหม”

เฉียนจิ้งหลานพูดด้วยรอยยิ้ม : “ไม่ปวดแล้ว”

“งั้นอีกสักพักผมส่งแม่กลับบ้านนะ” เยี่ยชิวถาม

“ไม่ ฉันไม่กลับบ้าน” เฉียนจิ้งหลานพูด : “ฉันจะนอนโรงพยาบาล”

“นอนโรงพยาบาล” เยี่ยชิวตะลึง

ตลอดเวลาที่ผ่านมาสุขภาพของเฉียนจิ้งหลานไม่ค่อยดี เยี่ยชิวให้เธอไปโรงพยาบาลเธอล้วนแล้วไม่ไป ดื้ออย่างมาก กลัวเสียเงิน

ยิ่งกว่านั้น เยี่ยชิวรักษาเฉียนจิ้งหลานหายแล้ว สุขภาพของเธอไม่มีปัญหาอะไรแล้ว

ทำไมถึงยังอยากไปนอนโรงพยาบาล

“แม่ สุขภาพของแม่ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ไม่ต้องนอนโรงพยาบาล กลับไปรักษาตัวที่บ้านไม่กี่วันก็หายดีแล้ว” เยี่ยชิวพูด

เฉียนจิ้งหลานพูดอย่างดื้อรั้น : “ฉันจะนอนโรงพยาบาล”

“แม่ เมื่อก่อนคุณไม่ชอบนอนโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ทำไม.....”

“ไม่ต้องถามเยอะขนาดนั้น อีกสักพักส่งฉันไปโรงพยาบาล”

เฉียนจิ้งหลานดื้อรั้นอย่างมาก จะนอนโรงพยาบาลลูกเดียว

ภายใต้ไม่มีทางเลือก เยี่ยชิวทำได้แค่ตอบตกลง : “ได้ อีกสักพักผมจะส่งแม่ไปโรงพยาบาล”

ผ่านไปสักพักหนึ่ง หานหลงกลับมาแล้ว

“หัวหน้า ผมสั่งให้คนส่งผู้หญิงคนนั้นออกไปแล้ว ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ปรากฏตัวที่เจียงโจวอีกแล้ว” หานหลงพูด

“อืม” เยี่ยชิวพยักหน้าเบาๆ เป็นการบอกว่ารู้แล้ว พร้อมกับออกคำสั่งให้หานหลง : “ส่งพวกเราไปโรงพยาบาล”

“รับทราบ”

ต่อจากนั้น เยี่ยชิวพยุงเฉียนจิ้งหลาน ขึ้นรถมายบัคของหานหลงคันนั้น

หานหลงขับรถด้วยตัวเอง มุ่งหน้าไปโรงพยาบาลเจียงโจว

ระหว่างทาง

หานหลงถาม : “หัวหน้า ประธานหอการค้าซื่อไห่ของหยางซีหลง วันนี้คุณทำกับเขาแบบนี้ ถ้าหากเขาแก้แค้นจะทำยังไง”

“แก้แค้นเหรอ” เยี่ยชิวหัวเราะเยาะ : “เขาไม่กล้า”

“ภายนอกบางทีเขาอาจจะไม่กล้า แต่ในมุมมืดมันก็พูดยากแล้ว ท้ายที่สุดแล้ว เขาควบคุมธุรกิจในสามมณฑลของหลงเหมิน สามารถระดมเงินทุนจำนวนมหาศาล”

“ไม่มีปัญหา เขาเป็นประธานได้อีกไม่กี่วันแล้ว”

หานหลงเข้าใจความหมายของเยี่ยชิวแล้ว พูด : “หัวหน้า คุณต้องการถอดตำแหน่งประธานของหยางซีหลงเหรอ”

“ไม่ใช่คนของตัวเอง สุดท้ายแล้วก็ไว้ใจไม่ได้”

ภายในใจของเยี่ยชิวเข้าใจอย่างมาก ถ้าหากเขาไม่ใช่ทูตซวนหวู่ของหลงเหมิน อย่างนั้นวันนี้ เขาก็จะถูกหยางซีหลงเหยียบย่ำเหมือนหมาตัวหนึ่ง

โชคไม่ดี เขาและเฉียนจิ้งหลานอาจจะต้องทิ้งชีวิตอยู่ที่นี่