วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2726

ทันทีที่ท่านถังชางไห่เอ่ยคำพูดนั้น ทั้งห้องก็อื้ออึงขึ้นมา

ศาสตราจักรพรรดิ—สมบัติล้ำค่าที่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรใฝ่ฝันถึง!

ได้ครอบครองศาสตราจักรพรรดิ เท่ากับมีอาวุธสังหารทรงพลัง ไม่เพียงคุ้มครองตัวเองได้ ยังข่มคนเลวต่ำช้าได้ และยามคับขันก็ยังช่วยให้เอาชีวิตรอด

ยิ่งไปกว่านั้น ยังอาจช่วยให้ทะลวงคอขวด ก้าวสู่ระดับที่สูงขึ้น

ไม่ต้องสงสัยเลย ประกาศรางวัลจับกุมเช่นนี้ล่อตาล่อใจอย่างยิ่ง

ภายในห้องโถง

“ศาสตราจักรพรรดิตกทอดหรือ?” ผู้อาวุโสคนหนึ่งถึงกับตกตะลึง เผลอพึมพำออกมาเบาๆ

เขารู้ดีว่า ศาสตราจักรพรรดิตกทอดไม่เพียงเป็นของวิเศษประจำตระกูล หากยังเป็นสัญลักษณ์แห่งเกียรติและเจตจำนงของบรรพชนที่สืบทอดกันมา

วันนี้ เพื่อจับกุมเย่ฉางเซิง หัวหน้าตระกูลถังถึงกับยอมเอาสมบัติเช่นนี้มาเป็นประกาศรางวัลจับกุม แสดงให้เห็นว่าความชังต่อเย่ฉางเซิงนั้นลึกถึงเพียงใด

สำคัญที่สุดคือ ถังเจียมีศาสตราจักรพรรดิตกทอดอยู่เพียงชิ้นเดียว หากหลุดไปอยู่ในมือคนอื่น ถังเจียก็จะไร้ที่ยืนในเขตต้องห้ามแห่งชีวิต

แม้ตอนนี้อู่ต้าจาเจียในเขตต้องห้ามแห่งชีวิตจะอยู่กันอย่างกลมเกลียวก็ตาม หากถังเจียไม่มีศาสตราจักรพรรดิตกทอด รากฐานก็จะด้อยลงไปมาก

ไม่แน่ว่าอีกสี่ตระกูลจะฉวยโอกาสฮุบกลืนถังเจีย

ผู้อาวุโสหลายคนแอบสบตากันเหมือนเข้าใจกันโดยปริยาย แล้วเอ่ยขึ้นทีละคน

“หัวหน้าตระกูล ใช้ศาสตราจักรพรรดิตกทอดประกาศรางวัลจับกุม แบบนี้ไม่เท่ากับให้ความสำคัญกับเย่ฉางเซิงมากไปหรือ?”

“ต่อให้เย่ฉางเซิงเก่งแค่ไหน เขาก็เป็นแค่ผู้บุกรุกจากภายนอก จะต้องถึงขั้นใช้ศาสตราจักรพรรดิออกประกาศรางวัลจับกุมเชียวหรือ?”

“จริงขอรับ หัวหน้าตระกูล เรื่องนี้ควรไตร่ตรองให้ดี ถังเจียของพวกเรามีศาสตราจักรพรรดิตกทอดเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น”

“หากเสียศาสตราจักรพรรดิตกทอดไป เกรงว่าจะนำภัยมาสู่ถังเจีย หัวหน้าตระกูล โปรดระมัดระวัง!”

“……”

ท่านถังชางไห่ฮึในลำคออย่างเย็นชา แววตาเด็ดเดี่ยว “ผมตัดสินใจแล้ว ไม่ต้องพูดมาก ขอแค่จับกุมเย่ฉางเซิงได้ ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรล้วนคุ้มค่า”

“หากพวกเจ้าไม่เห็นด้วย ก็ไปจับเย่ฉางเซิงเสียเอง”

“ผมบอกแล้ว ไม่ว่าเป็นใคร ขอเพียงจับกุมเย่ฉางเซิง ส่งตัวมาให้ผม ผมจะมอบศาสตราจักรพรรดิตกทอดของถังเจียให้เขา แน่นอน รวมถึงพวกเจ้าด้วย”

ทุกคนเห็นท่าแล้วรู้ว่าห้ามปรามไปก็เปล่าประโยชน์ ได้แต่ถอนใจเงียบๆ

ทว่า ณ ตอนนั้นเอง เสียงชายหนุ่มดังขึ้นจากหน้าประตูห้องโถงประชุม

“เย่ฉางเซิงคนเดียว เรื่องแค่นี้ ไม่ต้องประกาศรางวัลจับกุม ผมคนเดียวก็พอ!”

ทุกคนได้ยินต่างเงยหน้ามองไปยังประตู

ไม่นาน ชายหนุ่มผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาจากด้านนอก

อายุยังไม่ถึงสามสิบ สวมชุดยาวสีดำ ยิ่งขับให้เห็นร่างสูงโปร่ง

ใบหน้าของชายหนุ่มคมเข้ม ดวงตาลึกซึ้งแหลมคม ราวกับมองทะลุใจคนได้

รอยยิ้มเย็นจางๆ แตะแต้มอยู่ที่มุมปาก เผยให้เห็นสันดานเจ้าเล่ห์อำมหิต จนคนรอบข้างขนลุกวาบ

ถังซาน!

เห็นชายหนุ่ม ทุกคนใจสะท้าน คนนี้คืออัจฉริยะของถังเจียอย่างแท้จริง

ถังซานย่างก้าวมั่นคงเข้าสู่ห้องโถงประชุม แสงแดดลอดผ่านบานประตูไม้สูงใหญ่ของห้องประชุมใหญ่ โปรยเป็นลายเงาด่างบนใบหน้า ทำให้เขาดูหล่อคมดุดันยิ่งขึ้น

รอบด้านคือสมาชิกแกนกลางของถังเจีย ในห้องอบอวลไปด้วยความตึงเครียดหนักอึ้ง

ยามนี้ สายตาทั้งหมดจับจ้องอยู่ที่บุตรหลานถังเจียผู้เยาว์วัยแต่ชื่อกระฉ่อนผู้นั้น

“ถังซาน มาได้ถูกเวลา รีบช่วยเกลี้ยกล่อมหัวหน้าตระกูลที หัวหน้าตระกูลจะใช้ศาสตราจักรพรรดิตกทอดของถังเจียประกาศรางวัลจับกุมเย่ฉางเซิง” ผู้อาวุโสคนหนึ่งเร่งเร้า

ถังซานมองท่านถังชางไห่ น้ำเสียงเรียบแต่มั่นคงกล่าวว่า “ไม่ต้องประกาศรางวัลจับกุมหรอกครับ ผมคนเดียวก็พอ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน