วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2760

เย่ชิวกำลังประชันฝีมือกับ เฟิงอู๋เหิน ลมหมัดหวีดหวิว แต่ละหมัดสะเทือนขวัญ ไม่คาดคิดว่าในจังหวะนั้นเอง ถังซานกลับโผล่ขึ้นด้านหลังเขา ซุ่มโจมตีใส่ทันที

"ไปตายซะ!" ถังซานฟาดฝ่ามือใส่แผ่นหลังของเย่ชิว

เย่ชิวเอียงกายเล็กน้อย เหมือนมีตาอยู่ข้างหลัง หลบฝ่ามือซุ่มโจมตีนั้นของถังซานได้อย่างง่ายดาย

พร้อมกันนั้น มุมปากเขายกยิ้มเย็น ซัดหมัดสวนกลับ พลังมหาศาลพุ่งกระแทกใส่ถังซาน

ถังซานไม่ถอย แต่สวนเข้าหาแทน ฟาดฝ่ามือออกไปปะทะกับกำปั้นของเย่ชิวกลางอากาศ

"โครม!"

พลังทั้งสองปะทะกันดั่งภูผาถล่มทะเลคลั่ง อานุภาพสะท้านแผ่นฟ้า

เฟิงอู๋เหินเห็นดังนั้น แววตาวูบด้วยความประหลาดใจ รีบผละไปยืนอีกด้าน เฝ้าดูการปะทะของทั้งคู่เงียบๆ

"น่าสนใจ ไม่คิดเลยว่าเย่ฉางเซิงจะแข็งแกร่งขนาดนี้"

"ตกลงจะให้ใครเป็นแม่ทัพคนแรกใต้บังคับบัญชิของผมดีนะ?"

"เลือกยากชะมัด!"

เฟิงอู๋เหินถอยไปยืนอีกฟาก มือไพล่หลัง ดูเย่ชิวกับถังซานต่อสู้ไปพลาง ขมวดคิ้วชั่งใจไปพลาง

การต่อสู้ของเย่ชิวกับถังซานยิ่งเดือดดาล หมัดฝ่ามือสลับฟาด แต่ละครั้งระเบิดคลื่นพลังน่าสะพรึงจนรอบด้านเหมือนจะแตกร้าว

"ปัง ปัง ปัง!"

ทั้งคู่ฟาดฟันใส่กันระรัวดุจพายุ จนฟ้าดินมืดมัว

"ฮึ ฝีมือเจ้าก็ไม่เลวนัก แต่จะโค่นผมน่ะ ยังห่างไกลนัก!"

ถังซานฮึดฮัด สะบัดกายพุ่งดั่งศร สองมือร่ายอาคมอย่างรวดเร็ว เห็นชัดว่าเตรียมเปิดฉากบุกที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม

"ก็แค่นี้" มุมปากเย่ชิวผุดรอยยิ้มเหยียด เร่งจังหวะเช่นกัน ร่างพุ่งวาบดุจสายฟ้า ทุกหมัดตามมาด้วยเสียงกัมปนาทดั่งลมฟ้าคะนอง

"ตูม ตูม ตูม!"

การปะทะทวีความดุเดือดยิ่งขึ้น ทุกครั้งที่ชนกันราวดวงดาวยักษ์สองดวงกระแทกใส่กัน พ่นแสงเจิดจ้าออกมา

เฟิงอู๋เหินยืนดูอยู่เงียบๆ แววตาแฝงความชมเชย คิดในใจว่า "สมกับเป็นอันดับหนึ่งในทำเนียบมังกรซ่อนเร้น พรสวรรค์ของเย่ฉางเซิงไม่เลว ถ้าได้ผมขัดเกลาอีกหน่อย ไม่นานย่อมกลายเป็นยอดขุนพลใต้บังคับบัญชิของผมได้แน่"

"ส่วนถังซาน หมอนี่กำลังเก็บงำฝีมือ ยังไม่ปลดปล่อยไพ่ตาย มิฉะนั้นเย่ฉางเซิงคงรับมือไม่ไหว"

"ขอแค่ถังซานงัดไพ่ตายออกมา เย่ฉางเซิงต้องแพ้แน่ ดูท่าผมคงต้องลงมือช่วยเย่ฉางเซิงหน่อย ไม่งั้นได้โดนถังซานอัดเละครึ่งตายครึ่งเป็น..."

ตูม!

ทันใดนั้นเอง เห็นเย่ชิวปล่อยหมัดออกไปดุจสายฟ้าสีทอง พุ่งชนเข้ากับฝ่ามือของถังซาน

ถัดมาเพียงเสี้ยวอึดใจ

"ผั๊วะ!"

ถังซานถูกซัดปลิวออกไป เขามองเย่ชิวด้วยใบหน้าตกตะลึงสุดขีด ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

เขานึกว่าที่ผ่านมาเย่ชิวระเบิดพลังเต็มที่แล้ว ไม่คาดว่าชั่วขณะเมื่อครู่ พลังของเย่ชิวกลับพุ่งทะยานขึ้นมากกว่าหนึ่งเท่าตัว

นั่นเท่ากับว่า ก่อนหน้านี้ที่สู้กับเขา เย่ชิวแทบยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดเลย

"ไอ้เวรนี่ ซ้ำแล้วซ้ำเล่ากลับปกปิดพลัง เล่นตลบหลังผมงั้นหรือ ชิ! น่าชังจริง!" สีหน้าถังซานมืดครึ้มดุดัน

อีกด้านหนึ่ง

"ว่าไงนะ?" เฟิงอู๋เหินเห็นถังซานถูกเย่ชิวต่อยปลิว ก็ถึงกับอ้าปากค้าง

เขาเพิ่งคิดไว้ว่า รอจังหวะที่เย่ชิวสู้ถังซานไม่ไหวค่อยลงมือช่วย จะได้ไม่ถูกอัดจนเละ

แต่นึกไม่ถึงเลยว่า กระดานรบกลับพลิกผันชั่วพริบตา

หากบอกว่าตอนแรกที่เย่ชิวซัดถังซานกระเด็น เป็นเพราะถังซานประมาทเลินเล่อ คราวนี้ เย่ชิวใช้ฝีมือล้วนๆ

ตอนนี้เฟิงอู๋เหินแทบมั่นใจแล้วว่า เย่ชิวมีพลังทัดเทียมอัจฉริยะไร้เทียมทาน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน