เข้าสู่ระบบผ่าน

วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2763

“วิชาสังหารเงาเหรอ?”

มุมปากของเย่ชิวกระตุกยิ้มเย็น แค่ได้ยินชื่อก็รู้ว่าเป็นวิธีสกปรก

เขาเปิดใช้ดวงตาสวรรค์ทันที ก็จับได้ถึงแรงสั่นไหวแผ่วเบาในอากาศ

“ฮึ อยากเล่นซ่อนตัวกับผมรึ? เจ้าพลาดแล้ว”

เย่ชิวไม่ขยับแม้แต่น้อย เพียงสะบัดมือเบาๆ ทันใดนั้น เกิดระลอกคลื่นสีทองแผ่เป็นวงกระเพื่อมไปทั่วอากาศ ราวกับมิติเริ่มบิดเบี้ยว

ตู้ม!

จากนั้นก็มีเสียงดังตึ้บขึ้นมา ร่างของถังซานถูกบังคับให้ปรากฏตัวออกจากอากาศ หน้าเผือดซีด ชัดเจนว่าเพิ่งเสียท่าไปไม่น้อย

“เป็นไปได้ยังไง? วิชาสังหารเงาของผมกลับใช้กับเจ้าไม่ได้ผล?” ถังซานเบิกตากว้าง ไม่อยากเชื่อ

วิชาสังหารเงาของเขาเป็นสุดยอดวิชาสังหารอันเกรียงไกรของถังเจีย ที่ไหนได้ พอมาเจอเย่ชิวกลับรับมือไม่ได้แม้กระบวนท่าเดียว

ไม่ไกลออกไป เฟิงอู๋เหินเห็นภาพนั้นก็ถลนตา ทำหน้าเหมือนเห็นผี

“วิชาแห่งมิติ! เย่ฉางเซิงทำไมถึงใช้วิชาแห่งมิติได้?”

พอหายช็อก เฟิงอู๋เหินกลับตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม

“สวรรค์ช่างเมตตาผมจริงๆ ดันส่งคนที่ใช้วิชาแห่งมิติได้มาตรงหน้าผม นี่มันช่วยให้ผมบรรลุเต๋าสู่จักรพรรดิเร็วขึ้นชัดๆ”

“เย่ฉางเซิง เจ้าไม่ใช่แค่ม้ามืด แต่ยังเป็นขุมทรัพย์ล้ำค่า”

“ยอดเยี่ยมจริงๆ!”

เฟิงอู๋เหินตื่นเต้นจนคุมไม่อยู่

เย่ชิวปรายตามองถังซาน เยาะเย้ยว่า “การลอบโจมตีน่ะ ต้องสังหารให้ตายในทีเดียว วิชาสังหารเงาของเจ้า ฉูดฉาดแต่ไร้แก่นสาร”

ถังซานเดือดดาล

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินใครมาดูแคลนวิชาสังหารเงาเช่นนี้

ต้องรู้ไว้ด้วยว่า วิชาสังหารเงาไม่ใช่แค่ไม้ตายของเขา หากยังเป็นผลงานที่บรรพชนถังเหมินหลายชั่วคนทุ่มเทเลือดใจสร้างขึ้นมา

ไม่เกินจริงเลยที่จะบอกว่า นี่คือสุดยอดวิชาประจำตระกูลของถังเจีย!

เพียงแต่วิธีฝึกวิชาสังหารเงานั้นยากลำบาก ยิ่งกว่านั้นยังต้องมีสรีระเฉพาะ จึงตลอดหลายพันปีของถังเจีย นอกจากถังซานแล้ว ไม่มีผู้ใดเรียนสำเร็จ

แม้แต่ถังหลี่ ผู้ครอบครองร่างกายแห่งสรรพชีวิตซึ่งตายคามือเย่ชิว ก็ยังฝึกวิชาสังหารเงาไม่สำเร็จ

ด้วยเหตุนี้เอง ถังซานจึงถูกยกให้เป็นอัจฉริยะไร้เทียมทานของถังเจีย

ทว่าเขาไม่คาดคิดเลยว่าวันนี้จะมีคนกล้าดูหมิ่นวิชาสังหารเงาต่อหน้าเขาได้ถึงเพียงนี้

น่าชังนัก!

น่าแค้น!

ต้องฆ่า!

“อ๊า—!” ถังซานคำรามลั่น แล้วร่างก็หายวับจากที่เดิม

ครั้งนี้เขาเร่งพลังทั้งร่าง ความเร็วพุ่งถึงขีดสุด กลมกลืนไปกับอากาศอย่างสิ้นเชิง

ยิ่งมีแสงดำพลุ่งพล่านปกคลุม เขายิ่งไม่เชื่อว่าเย่ชิวจะยังจับร่องรอยของเขาได้

ทว่าเขาไม่รู้เลยว่า เย่ชิวมีดวงตาสวรรค์ที่มองทะลุภาพลวงทั้งปวง

เย่ชิวเปิดดวงตาสวรรค์เต็มกำลัง ทุกอิริยาบถของถังซานฉายชัดอยู่ในสายตาเขา

“ช้าเกินไป!”

เย่ชิวยิ้มบางๆ แล้วพุ่งตัว กลายเป็นสายฟ้าสีทอง กำหมัดฟาดออกไป

ปึง!

ถังซานถูกเย่ชิวอัดกระเด็นออกมาจากอากาศ สำลักโลหิตเป็นสาย

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ