“วิชาสังหารเงาเหรอ?”
มุมปากของเย่ชิวกระตุกยิ้มเย็น แค่ได้ยินชื่อก็รู้ว่าเป็นวิธีสกปรก
เขาเปิดใช้ดวงตาสวรรค์ทันที ก็จับได้ถึงแรงสั่นไหวแผ่วเบาในอากาศ
“ฮึ อยากเล่นซ่อนตัวกับผมรึ? เจ้าพลาดแล้ว”
เย่ชิวไม่ขยับแม้แต่น้อย เพียงสะบัดมือเบาๆ ทันใดนั้น เกิดระลอกคลื่นสีทองแผ่เป็นวงกระเพื่อมไปทั่วอากาศ ราวกับมิติเริ่มบิดเบี้ยว
ตู้ม!
จากนั้นก็มีเสียงดังตึ้บขึ้นมา ร่างของถังซานถูกบังคับให้ปรากฏตัวออกจากอากาศ หน้าเผือดซีด ชัดเจนว่าเพิ่งเสียท่าไปไม่น้อย
“เป็นไปได้ยังไง? วิชาสังหารเงาของผมกลับใช้กับเจ้าไม่ได้ผล?” ถังซานเบิกตากว้าง ไม่อยากเชื่อ
วิชาสังหารเงาของเขาเป็นสุดยอดวิชาสังหารอันเกรียงไกรของถังเจีย ที่ไหนได้ พอมาเจอเย่ชิวกลับรับมือไม่ได้แม้กระบวนท่าเดียว
ไม่ไกลออกไป เฟิงอู๋เหินเห็นภาพนั้นก็ถลนตา ทำหน้าเหมือนเห็นผี
“วิชาแห่งมิติ! เย่ฉางเซิงทำไมถึงใช้วิชาแห่งมิติได้?”
พอหายช็อก เฟิงอู๋เหินกลับตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม
“สวรรค์ช่างเมตตาผมจริงๆ ดันส่งคนที่ใช้วิชาแห่งมิติได้มาตรงหน้าผม นี่มันช่วยให้ผมบรรลุเต๋าสู่จักรพรรดิเร็วขึ้นชัดๆ”
“เย่ฉางเซิง เจ้าไม่ใช่แค่ม้ามืด แต่ยังเป็นขุมทรัพย์ล้ำค่า”
“ยอดเยี่ยมจริงๆ!”
เฟิงอู๋เหินตื่นเต้นจนคุมไม่อยู่
เย่ชิวปรายตามองถังซาน เยาะเย้ยว่า “การลอบโจมตีน่ะ ต้องสังหารให้ตายในทีเดียว วิชาสังหารเงาของเจ้า ฉูดฉาดแต่ไร้แก่นสาร”
ถังซานเดือดดาล
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินใครมาดูแคลนวิชาสังหารเงาเช่นนี้
ต้องรู้ไว้ด้วยว่า วิชาสังหารเงาไม่ใช่แค่ไม้ตายของเขา หากยังเป็นผลงานที่บรรพชนถังเหมินหลายชั่วคนทุ่มเทเลือดใจสร้างขึ้นมา
ไม่เกินจริงเลยที่จะบอกว่า นี่คือสุดยอดวิชาประจำตระกูลของถังเจีย!
เพียงแต่วิธีฝึกวิชาสังหารเงานั้นยากลำบาก ยิ่งกว่านั้นยังต้องมีสรีระเฉพาะ จึงตลอดหลายพันปีของถังเจีย นอกจากถังซานแล้ว ไม่มีผู้ใดเรียนสำเร็จ
แม้แต่ถังหลี่ ผู้ครอบครองร่างกายแห่งสรรพชีวิตซึ่งตายคามือเย่ชิว ก็ยังฝึกวิชาสังหารเงาไม่สำเร็จ
ด้วยเหตุนี้เอง ถังซานจึงถูกยกให้เป็นอัจฉริยะไร้เทียมทานของถังเจีย
ทว่าเขาไม่คาดคิดเลยว่าวันนี้จะมีคนกล้าดูหมิ่นวิชาสังหารเงาต่อหน้าเขาได้ถึงเพียงนี้
น่าชังนัก!
น่าแค้น!
ต้องฆ่า!
“อ๊า—!” ถังซานคำรามลั่น แล้วร่างก็หายวับจากที่เดิม
ครั้งนี้เขาเร่งพลังทั้งร่าง ความเร็วพุ่งถึงขีดสุด กลมกลืนไปกับอากาศอย่างสิ้นเชิง
ยิ่งมีแสงดำพลุ่งพล่านปกคลุม เขายิ่งไม่เชื่อว่าเย่ชิวจะยังจับร่องรอยของเขาได้
ทว่าเขาไม่รู้เลยว่า เย่ชิวมีดวงตาสวรรค์ที่มองทะลุภาพลวงทั้งปวง
เย่ชิวเปิดดวงตาสวรรค์เต็มกำลัง ทุกอิริยาบถของถังซานฉายชัดอยู่ในสายตาเขา
“ช้าเกินไป!”
เย่ชิวยิ้มบางๆ แล้วพุ่งตัว กลายเป็นสายฟ้าสีทอง กำหมัดฟาดออกไป
ปึง!
ถังซานถูกเย่ชิวอัดกระเด็นออกมาจากอากาศ สำลักโลหิตเป็นสาย
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...