เฟิงอู๋เหินยืนมองอยู่อีกมุมจนตาค้าง ไม่เคยเห็นวิชาตัวเบาพิลึกพิลั่นแบบนี้มาก่อน ต่อให้เขามีร่างกายแห่งกาลเวลาและอวกาศ ก็ยังจับรอยของถังซานไม่ได้เลย
“นึกไม่ถึงเลยว่าถังซานซ่อนทีเด็ดไว้ลึกขนาดนี้”
“โชคดีที่เย่ฉางเซิงลองเชิงจนเขาเผยไพ่ตายออกมา ไม่งั้นไม่แน่ว่าสักวัน ผมอาจเสียท่าในมือเขา”
“เย่ฉางเซิงนี่มันขุนพลนำโชคที่สวรรค์ส่งมาให้ผมจริงๆ!”
ด้านล่าง
จางเหมยเจินเหรินขมวดคิ้วพลางพูดว่า: “กระบวนท่านี้ของถังซาน ไม่ธรรมดา”
“ไม่ใช่แค่ไม่ธรรมดาหรอก เก่งโคตรๆ จะตายสิ” หลินต้าหนิวว่า “ถ้าฉันต้องชนกับเขา เกรงว่าจะโดนสอยในพริบตา ไม่เสียชื่ออัจฉริยะไร้เทียมทานแห่งเขตต้องห้ามแห่งชีวิตจริงๆ”
ม่อเทียนจีว่า: “เมื่อกี้ผมสังเกตละเอียดๆ แล้ว พบว่าเงาเลือนของถังซานทุกเงามีไอพลังของเขาแฝงอยู่ แยกไม่ออกเลยว่าอันไหนคือร่างจริง”
จางเหมยเจินเหรินว่า: “ช่างเขาเถอะ ต่อให้ถังซานเป็นอัจฉริยะไร้เทียมทาน สุดท้ายก็ต้องตายในมือไอ้ตัวแสบนั่น”
“นายเชื่อมือเย่ฉางเซิงมากนะ” เฟิงเสี่ยวเสี่ยวว่า “ผมเตือนเย่ฉางเซิงมานานแล้ว อย่าไปท้าชนกับถังซาน แต่เขาไม่ยอมฟัง นี่เห็นไหมล่ะ จนถังซานต้องงัดวิชาลับที่ไม่ถ่ายทอดของถังเจียออกมา”
“ผมบอกพวกคุณไว้เลย ถ้าเย่ฉางเซิงตาย พวกคุณก็ไม่มีทางรอด”
จางเหมยเจินเหรินไม่ใส่ใจ ตอบว่า: “ห่วงตัวเองเถอะ!”
“ถ้าไอ้ตัวแสบนั่นตาย นายก็ต้องตายไปด้วย”
“อย่าลืมว่า ในสมองนายยังมีริ้วพลังกระบี่ที่เขาทิ้งไว้”
ฮึ!
เฟิงเสี่ยวเสี่ยวฮึในลำคอ สายตาไม่กะพริบจ้องกวาดเข้าไปในสนามรบ ปากบอกไม่เชื่อมือเย่ชิว แต่ในใจกลับกังวลแทบตาย
อย่างที่จางเหมยเจินเหรินว่าไว้ ถ้าเย่ชิวตาย เขาเองก็ตายแน่
“ถังซาน ไหนๆ ก็ช่วยทำบุญฆ่าตัวตายไปเถอะ ผมยังไม่อยากตายนะ!”
ถ้าถังซานได้ยินเสียงในใจของเฟิงเสี่ยวเสี่ยว ไม่แน่ว่าคนแรกที่เขาจะเก็บคือเฟิงเสี่ยวเสี่ยว
โธ่เอ๊ย ตัวเองไม่อยากตายแต่ให้ฉันตายแทน ยังมีมโนธรรมอยู่ไหม?
ขณะเดียวกัน
เซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด พอเห็นถังซานใช้แปรพันเงา ก็ถึงกับตาเบิกด้วยความประหลาดใจ
“ได้ยินมาว่าวิชาลับที่ไม่ถ่ายทอดของถังเจีย หลายปีแล้วไม่มีใครฝึกสำเร็จ คิดไม่ถึงว่าถังซานกลับทำได้”
“เย่ฉางเซิงจะรับมือไหวไหม?”
แววตาของเซวียนหยวนหรงเอ๋อร์ฉายความกังวล ถึงขั้นเตรียมพร้อมจะออกมาลงมือทุกเมื่อ
ทว่าเย่ชิวกลับไม่สะทกสะท้าน มุมปากยกยิ้มเย็น
“แปรพันเงา แน่นอนว่ามีทีเด็ดอยู่บ้าง แต่ต่อหน้าผม ยังไม่พอจะเอาชีวิตรอด”
สิ้นคำ ร่างของเย่ชิวเคลื่อนวาบดุจสายฟ้าฟาด พุ่งตรงเข้าหาเงาเลือนเงาหนึ่ง
“ฮึ คิดว่าจะหาเจอตัวผมรึ?” เสียงถังซานดังขึ้นอีกครั้ง เงาเลือนที่เย่ชิวล็อกไว้พลันระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆ ขณะที่เงาเลือนอื่นๆ ฉวยจังหวะกรูกระหน่ำเข้าใส่เย่ชิว
“กลเม็ดกระจอก” เย่ชิวฮึด้วยเสียงเย็น แล้วปล่อยเปลวเพลิงพิเศษออกมา
ตู้ม!
เปลวเพลิงพิเศษพวยพุ่งลุกโชนห่อหุ้มร่างเย่ชิวไว้ เงาเลือนทั้งหลายที่กำลังพุ่งเข้าใส่สะดุ้งถอยกรูด
ทันใดนั้นเอง
ร่างของเย่ชิวหายวับจากที่เดิม ปรากฏตัวอีกครั้งตรงหน้าเงาเลือนหนึ่ง
“แย่แล้ว!”
ถังซานผวาในใจ คาดไม่ถึงว่าเย่ชิวจะหาตัวร่างจริงของเขาเจอไวขนาดนี้ รีบรวบรวมแสงดำขึ้นมากั้นหวังต้านการโจมตี


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 261-281 ทำไมมีตอนละไม่กี่บรรทัด...
เรื่องนี้มีเติมเงินอ่านไหมครับ แนะนำหน่อย...
ทำไมลงวันละตอนแล้วครับ ช่วยชี้แจงหน่อยครับ...
ทำไมช่วงนี้ลงวันละตอนล่ะครับอีกอย่างช่วงแรกได้อ่านตั้งแต่7โมงเช้าแต่พอลงตอนเดียวต้องอ่านตอน3โมงเย็น...
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...