วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 29

เยี่ยชิวกลับมาถึงโรงพยาบาล ก็ตรงไปที่แผนกศัลยกรรมผู้ป่วยนอกทันที

เดินเข้าไป ก็เห็นข้อมือของเฉียนจิ้งหลานพันด้วยผ้าพันแผล จึงรีบถามทันที“แม่ แม่เป็นยังไงบ้างครับ?”

“แม่ไม่เป็นไร หนังถลอกนิดหน่อย หัวหน้าไป๋จัดการให้แม่เสร็จแล้ว”เฉียนจิ้งหลานพูดถามทันที“ชิวเอ๋อร์ ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ผมไม่เป็นไรครับ”เยี่ยชิวมองไป๋ปิงด้วยสายตาซาบซึ้งใจ พร้อมกับพูด“หัวหน้าไป๋ ขอบคุณมากครับ”

“ไม่ต้องเกรงใจ”

เยี่ยชิวก็พูดกับเฉียนจิ้งหลานทันที“แม่ หลังจากนี้ไม่ว่าใครถาม แม่ต้องบอกว่าวันนี้ไม่เคยเจอกับกัวเส่าชง เข้าใจไหมครับ？”

“ชิวเอ๋อร์ เกิดอะไรขึ้น?ลูกบอกแม่มา ลูกทำเรื่องที่ผิดกฎหมายใช่ไหม?”เฉียนจิ้งหลานตึงเครียดขึ้นมา

“แม่ อย่าคิดฟุ้งซ่าน สรุปก็คือ ถ้าหากมีคนถาม แม่ก็ทำตามที่ผมพูด”

“ก็ได้”

เฉียนจิ้งหลานพยักหน้า ดูเหมือนมีเรื่องที่เก็บไว้ในใจ ถึงแม้ว่าเยี่ยชิวไม่ได้พูดออกมาอย่างชัดเจน แต่เฉียนจิ้งหลานก็รู้สึกได้อย่างคลุมเครือว่าต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่นอน

“จริงสิชิวเอ๋อร์ เมื่อกี้หัวหน้าไป๋พูดกับแม่ จะย้ายลูกกลับไปที่แผนกศัลยกรรม เป็นหมอทดลองงานต่อไป ลูกต้องตั้งใจทำงาน พยายามบรรจุให้เร็วๆ และอย่าทำผิดต่อหัวหน้าไป๋เด็ดขาด”

“วางใจเถอะ ผมจะตั้งใจทำงาน แม่ ตอนนี้ผมจะต้องไปส่งแม่กลับบ้าน?”

“ลูกทำงานเถอะ แม่กลับเองได้”เฉียนจิ้งหลานยิ้มและพูดกับไป๋ปิง“หัวหน้าไป๋ วันนี้รบกวนคุณแล้ว”

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณป้า คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ!”

“ได้ค่ะ”

“หัวหน้าไป๋ ผมไปส่งแม่ก่อน เดี๋ยวจะรีบกลับมาครับ”เยี่ยชิวพาเฉียนจิ้งหลานไปส่งที่หน้าประตูโรงพยาบาล

เวลาที่กำลังรอรถแท็กซี่ เฉียนจิ้งหลานพูดกำชับเยี่ยชิว“ชิวเอ๋อร์ วิธีการแก้ไขของปัญหาในโลกใบนี้

ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีที่เหนือกว่า ถ้าหากต้องใช้จริงๆ ถ้าอย่างนั้นต้องอย่าทิ้งร่องรอยใดๆ แล้วก็ ถ้าหากลูกพบกับเรื่องยุ่งยาก ต้องบอกแม่ ไม่ว่าจะเป็นเมื่อไหร่ แม่ก็จะสู้อย่างสุดชีวิต เพื่อปกป้องลูก”

เฉียนจิ้งหลานสายตามั่นคง บนตัวมีนิสัยเฉพาะตัวที่เยือกเย็น

เยี่ยชิวชะงักไปเล็กน้อย นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นนิสัยเฉพาะตัวแบบนี้ของเฉียนจิ้งหลาน ก็รู้สึกไม่ค่อยชิน

เฉียนจิ้งหลานเหมือนจะรู้สึกได้ว่าตัวเองเปลี่ยนไป ก็ไอสองครั้ง และรีบเปลี่ยนท่าทางเป็นหญิงวัยกลางคนธรรมดาทันที และพูดเสียงเบา“ชิวเอ๋อร์ หัวหน้าไป๋มีแฟนไหม?”

“แม่ ถามเรื่องนี้ทำไม?”เยี่ยชิวสีหน้าสงสัย

เฉียนจิ้งหลานพูด“แม่คิดว่าหัวหน้าไป๋ไม่เลว หน้าตาสวย หุ่นดี ยังเป็นหัวหน้าของแผนกศัลยกรรม หรือว่า ลูกจะลองจีบเธอดู?”

“อะไรนะ แม่จะให้ผมจีบหัวหน้าไป๋?”

เยี่ยชิวตกใจจนดวงตาแทบจะหลุดออกมา เรื่องนี้ เขาไม่กล้าที่จะคิด

ไป๋ปิงคือใคร?เธอเป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมของโรงพยาบาลเจียงโจว ปริญญาเอกการแพทย์ เป็นเทพธิดาแห่งภูเขาน้ำแข็งในหัวใจของผู้คนนับไม่ถ้วน

ตัวเองเป็นแค่หมอทดลองงานไม่มีเงินไม่มีอำนาจ และไปจีบหัวหน้าของตัวเอง บ้าไปแล้ว?

เฉียนจิ้งหลานก็พูด“แม่คิดว่าหัวหน้าไป๋ดีมาก ถึงแม้ว่าดูภายนอกเหมือนจะเย็นชา แต่ความจริงเป็นคนมีน้ำใจกับคนอื่น ยังมีจิตใจดีมาก และแม่สังเกตอย่างละเอียดแล้ว หุ่นของเธอสามารถคลอดลูกชายได้”

ปวดหัว!

เยี่ยชิวพูดไม่ออก“แม่ รู้ว่าคนที่ตามจีบหัวหน้าไป๋เป็นใครไหม?ไม่ใช่ลูกคนรวยก็เป็นลูกข้าราชการ ทุกคนทั้งหล่อและรวย ทรัพย์ปัญญาเป็นเลิศ พวกเขาก็ยังตามจีบหัวหน้าไป๋ไม่ติด แม่คิดว่าผมจะจีบติดเหรอ?”

“แม่คิดว่าลูกจะต้องจีบติด แม่เชื่อมั่นในตัวลูก”เฉียนจิ้งหลานพูด“แม่เป็นผู้หญิง แม่สามารถรู้สึกได้ว่า สายตาที่หัวหน้าไป๋มองลูกไม่เหมือนกัน”

“ไม่เหมือนยังไง?”

ไป๋ปิงพูดจบแล้ว ก็ก้มหน้าดูประวัติคนไข้

เยี่ยชิวชะงักไปเล็กน้อย เขาคิดว่าไป๋ปิงจะถามเรื่องของกัวเส่าชง ใครจะไปรู้ว่าไป๋ปิงจะไม่เอ่ยถึง ราวกับไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

น่าแปลกจริงๆ

เยี่ยชิวรีบไปที่แผนกการแพทย์ทำขั้นตอนให้เสร็จ หลังจากนั้นก็ไปหาหลินจิงจื้อ เขารู้สึกว่าเรื่องที่ถูกย้ายออกจากแผนกพยาบาลผู้ช่วย ก็ต้องบอกกับหลินจิงจื้อด้วย

ถึงแม้ว่าจะรู้จักกับหลินจิงจื้อไม่นาน แต่หลินจิงจื้อดีกับเขา และสอนหลักการของความเป็นคนให้เขา โดยเฉพาะเรื่องที่ต้องจัดการกัวเส่าชง ถ้าหากไม่ใช่คำพูดของหลินจิงจื้อ เตือนให้เขาระวัง เยี่ยชิวคงไม่เด็ดขาดขนาดนี้

ในระยะไม่ไกล เยี่ยชิวก็มองเห็นประตูห้องผู้ป่วยของหลินจิงจื้อ มีชายชุดสูทสีดำสองคนกำลังยืนอยู่ สวมแว่นสีดำของบอดี้การ์ด เหมือนกับเจ้าที่ ยืนตัวแข็งทื่อไม่ขยับ

“ไม่รู้ว่าใครมาเยี่ยมหลินจิงจื้อ ดูท่าทาง ไม่ใช่คนธรรมดา”

เยี่ยชิวพูดบ่นพึมพำ มาถึงหน้าประตูห้องผู้ป่วย นึกไม่ถึงว่า จะถูกบอดี้การ์ดสองคนขวางไว้แล้ว

“ประธานเฉียนสั่งไว้ ไม่อนุญาตให้ใครเข้าไป”บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูดขึ้นมา

“ผมเป็นหมอ รบกวนคุณหลีกทางให้ด้วย”เยี่ยชิวพูดด้วยความเกรงใจ

“ประธานเฉียนสั่งไว้ ไม่ว่าใคร ก็ห้ามเข้า แม้ว่าคุณจะเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลนี้ก็ตาม”

“ยังไม่รีบไปอีก!”บอดี้การ์ดอีกคนพูดกับเยี่ยชิวอย่างไม่เกรงใจ

เยี่ยชิวขมวดคิ้วขึ้น กำลังจะพูด ทันใดนั้น เสียงด่าของผู้หญิงก็ดังออกมาจากในห้องผู้ป่วย“หลินจิงจื้อ เธอนังผู้หญิงเลวทราม”

เพียะ!

ตามมาด้วย เสียงตบที่แสบแก้วหูดังขึ้นมา