วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 28

ที่เจียงโจวมีภูเขาสองลูกที่มีชื่อเสียงมาก ลูกหนึ่งคือภูเขาอวิ๋นอู้ที่มีคนร่ำรวยและมีอำนาจ อีกลูกหนึ่งคือภูเขาหนานรกร้างไร้ผู้คน

เวลานี้

บนยอดภูเขาหนาน ลูกน้องของจ้าวอวิ๋นกำลังใช้เสียมขุดหลุม

ส่วนเหลยหู่ ก็ถูกเชือกมัดคล้องที่คอพร้อมกับผูกแขนทั้งสองข้าง คุกเข่าขอร้องอยู่ตรงหน้าเยี่ยชิว

“คุณเยี่ย ขอร้องคุณอย่าฆ่าผมเลย เรื่องนี้เป็นกัวเส่าชงที่วางแผน กัวเส่าชงพูดแล้วว่า แค่ผมฆ่าพวกคุณสองแม่ลูก เขาก็จะให้ผมหนึ่งล้าน”

ถึงแม้ว่าเหลยหู่ร่างกายบึกบึน ใบหน้ายังมีรอยแผลเป็น ดูท่าทางดุร้ายมาก แต่ตอนนี้ถูกทำให้ตกใจกลัวจนท่วมตัวสั่นเทา

“เขาให้นายฆ่าคน นายก็ฆ่า ถ้าเขาให้นายกินขี้ นายก็จะขี้เหมือนกัน?”เยี่ยชิวพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

“คุณเยี่ย ขอแค่ท่านปล่อยผมไป ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะเป็นลูกน้องของท่าน และ จะเป็นหมาให้ท่านด้วย โฮ่งโฮ่ง”นึกไม่ถึงว่าเหลยหู่จะเห่าเสียงหมาออกมา

“อยากเป็นหมาของฉัน นายยังมีคุณสมบัติไม่พอ”เยี่ยชิวตัดสินใจถอนรากถอนโคน จะได้ไม่ต้องกังวลในภายหลัง

“คุณเยี่ย ท่านกับแม่ท่านต่างพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน แม่ท่านรักท่านขนาดนี้ แต่ท่านเคยคิดถึงเธอไหม?ถ้าหากท่านฆ่าผม ถ้าอย่างนั้นท่านก็ทำผิดกฎหมาย ท่านจะต้องรับโทษตามกฎหมาย ถึงเวลานั้น ท่านติดคุกแล้ว แม่ของท่านต้องอยู่โดดเดี่ยวตามลำพัง ท่านจะทนได้เหรอ?”

เหลยหู่ยังคงพยายามจนถึงสุดท้าย เขารู้ว่าจุดอ่อนของเยี่ยชิวคือเฉียนจิ้งหลาน อยากใช้คำพูดเหล่านี้ทำให้เยี่ยชิวใจอ่อน

แต่น่าเสียดาย เขาประเมินความโหดเหี้ยมของเยี่ยชิวต่ำไป

“ไม่ว่าต้องรับผิดชอบอะไร วันนี้ ฉันก็ไม่ให้พวกนายสองคนมีชีวิตอีกต่อไป”

เวลาที่เยี่ยชิวพูด เหลือบมองกัวเส่าชงที่นั่งอยู่บนรถเข็น ในสมองก็มีแต่คำพูดที่หลินจิงจื้อพูดกับเขา ลูกผู้ชายต้องมั่นคง จำเป็นต้องดุร้าย

ถ้าหากวันนี้เขาใจอ่อนไม่กล้าลงโทษ ไม่อย่างนั้น กัวเส่าชงกับเหลยหู่ต้องหาโอกาสแก้แค้นแน่นอน

ดังนั้น จึงต้องฆ่าสองคนนี้ เพื่อไม่ต้องวิตกกังวลในภายหลัง

“ฆ่าฉันคุณจะต้องติดคุก!”เหลยหู่พูดเสียงดัง“คุณเยี่ย ผมเหลยหู่คนเลวทราม เอาชีวิตมาแลกกับผม คุ้มค่าไหม?”

เยี่ยชิวหัวเราะเยาะ“ฉันเคยพูด ว่าจะฆ่านายด้วยตัวเองไหม?”

เหลยหู่ชะงักไปทันที

“พี่จ้าว รบกวนคุณแล้ว”ทันใดนั้นเยี่ยชิวก็พูดกับจ้าวอวิ๋นทันที

จ้าวอวิ๋นหัวเราะและพูด“เรื่องเล็กน้อย ไม่ต้องเกรงใจ”

เหลยหู่จึงเข้าใจทันที เยี่ยชิวคืออยากให้จ้าวอวิ๋นฆ่าตัวเอง ถ้าหากเป็นเหมือนที่พูด ถ้าอย่างนั้นตัวเองตายแล้วไม่เพียงแค่ไม่มีคนรู้ เยี่ยชิวก็ไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ

ถึงยังไง วิธีการของจ้าวอวิ๋น สามารถทำได้โดยไม่ทิ้งร่องรอย

แต่ ถ้าหากตายแบบนี้ เขาไม่ยอม

เหลยหู่ก็พูดกับจ้าวอวิ๋นอีก“คุณจ้าว ผมขอร้องท่าน เห็นแก่ในฐานะที่พวกเราก็เป็นลูกน้องของราชามังกร ท่านพูดกับคุณเยี่ยให้หน่อยเถอะ ปล่อยผมไปเถอะ!หลังจากนี้ผมสาบานว่าจะเป็นคนดี!”

“หลังจากนี้?นายเป็นคนแบบนี้ยังอยากจะมีหลังจากนี้อีก?จะบอกความจริงกับนายก็ได้ ราชามังกรอยากจะจัดการนายแล้ว”จ้าวอวิ๋นพูดต่อไป“สองปีที่ผ่านมา เรื่องที่นายทำทุกเรื่อง ราชามังกรรู้อย่างแจ่มแจ้ง”

“ที่ผ่านมาไม่ต้องพูด พูดแค่ปีนี้ เดือนมีนาคมปีนี้ นายเพื่อช่วยบริษัทใหญ่รื้อถอนบ้าน ก็ใช้อำนาจบีบบังคับให้คนย้ายออกไป หนึ่งในนั้นมีสามีภรรยาคู่หนึ่งไม่ยอมย้ายออกไป นึกไม่ถึงว่านายจะพาคนมาใช้รถขุดจนทำให้สองสามีภรรยาต้องตาย”

“ยังมีเดือนพฤษภา นายอยู่ในมหาวิทยาลัยเห็นอาจารย์สาวคนหนึ่ง เห็นเธออายุน้อยและหน้าตาสวย ก็ข่มขืนเธอ เพื่อป้องกันไม่อาจารย์สาวแจ้งตำรวจ นายก็ถ่ายคลิปไว้ข่มขู่เธอ และหลังจากเกิดเรื่องนายก็ไปหาเธอหลายครั้ง ทำให้อาจารย์สาวคนนี้ต้องเข้าโรงพยาบาลบ้า”

กัวเส่าชงนั่งอยู่ด้านข้าง เสแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง เขาคิดว่าเยี่ยชิวแค่ขู่เขา แต่หลังจากที่เห็นฉากที่เหลยหู่ถูกฆ่า เขาก็เกิดความกลัวแล้ว

“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”กัวเส่าชงร้องตะโกนเสียงดัง

เพียะ!

จ้าวอวิ๋นตบหน้ากัวเส่าชง และพูดด่าด้วยความไม่อดทน“ส่งเสียงดังเอะอะโวยวายอะไร!นี้เป็นเขตชานเมือง ถึงนายจะตะโกนให้คอแตก ก็ไม่มีใครมาช่วยนาย”

สุดท้ายกัวเส่าชงก็อดทนไม่ไหวรีบพูดขอร้องเยี่ยชิว“เยี่ยชิว ฉันผิดไปแล้ว นายอย่าฆ่าฉันได้ไหม?ฉันนำจางลี่ลี่คืนให้นาย ฉันยังสามารถให้พ่อหาตำแหน่งในโรงพยาบาลให้นายได้ แค่นายไม่ฆ่าฉัน นายต้องการอะไรฉันจะให้นายหมดทุกอย่าง ขอร้องนายแล้ว”

“เอาไปฝัง!”เยี่ยชิวไม่พูดไร้สาระ สั่งลูกน้องของจ้าวอวิ๋นทันที นำกัวเส่าชงฝังทั้งเป็น

เร็วมาก กัวเส่าชงที่นั่งอยู่บนรถเข็น ก็ถูกโยนลงไปในหลุม

“เยี่ยชิว อย่าฆ่าฉัน ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่กล้าเป็นศัตรูกับนายแล้ว ขอร้องนายอย่าฆ่าฉัน”กัวเส่าชงพูดพลางร้องตะโกน น้ำมูกน้ำตาก็ไหลมารวมกัน ท่าทางจนตรอกมาก

“กัวเส่าชง จากไปโดยไม่มีวันกลับมา!”

เยี่ยชิวหัวเราะและโบกมือ หลังจากนั้นก็สั่งลูกน้องของจ้าวอวิ๋นทันที “ฝังให้ช้าหน่อย ให้เขาได้รู้รสชาติของความตาย”

“ครับ”ลูกน้องสองสามคนของจ้าวอวิ๋นก็ฝังให้ช้าลง

กัวเส่าชงต่อสู้ดิ้นรนอยากจะปืนขึ้นมาจากหลุม แต่ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บยังไม่หายดี ไม่มีเรี่ยวแรงจะปืนขึ้นมา ผ่านไปไม่นาน ก็ฝังถึงลำคอของเขาแล้ว เหลือแค่ศีรษะที่โผล่ออกมาด้านนอก

“เยี่ยชิว ยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันขอร้องนายแล้ว ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังไม่ได้แต่งงาน ฉันยังอยากมีลูกชาย แม่ง!ฉันเป็นผีก็จะไม่ปล่อยแก!”กัวเส่าชงสีหน้าดุร้ายขึ้นมาทันที พูดตะโกนด้วยความอาฆาตแค้น

“หลังจากเป็นผีแล้วก็มาหาฉัน ฉันจะให้นายกลัวจนขวัญกระเจิงแน่นอน”