วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 356

ในห้องทำงานของหลินจิงจื้อ เกิดการต่อสู้สุดดุเดือด สงครามรักอันเร้าร้อนกำลังปะทุขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง

เยี่ยชิวโหดเหี้ยมมาก!

หลังจากนั้นไม่นาน หลินจิงจื้อก็เริ่มร้องขอความเมตตา "ที่รัก เสร็จรึยัง?"

"ยังเร็วเกินไป" เยี่ยชิวยิ้มอย่างชั่วร้าย

สี่สิบนาทีต่อมา

ในห้งอทำงานสงบลง

"พี่ชอบมันไหม?" เยี่ยชิวถามขณะลูบไล้บนผมกับผมของหลินจิงจื้อ

"ฉันชอบมันมาก" หลินจิงจื้อกอดเยี่ยชิว จูบแก้มเขา แล้วบ่นว่า "ฉันทนนายไม่ไหวแล้วจริง ๆ นายควรจะจัดการฉินหว่านได้แล้วนะ รูปร่างกลม ๆ นูน ๆ ของเธอดีซะขนาดนั้น แค่ดูก็รู้แล้วว่าเธอต้องอดทนได้นาน"

เมื่อมีการกล่าวถึงฉินหว่าน เยี่ยชิวก็ถอนหายใจ

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ วันนี้นายไม่ได้ไปขอโทษฉินหว่านมารึไง?" หลินจิงจื้อถาม

เยี่ยชิวกล่าวว่า "วันนี้ผมยุ่งมาก ยังไม่มีเวลาไปเลย"

"นายต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วนะ ไม่อย่างนั้นฉินหว่านจะคิดว่าคุณไม่มีเธออยู่ในใจ และเธอจะยิ่งเข้าใจผิดมากขึ้น" หลินจิงจื้อกะพริบตา แล้วพูดว่า "หรือจะให้ฉันไปคุยกับฉินหว่านไหม?"

เยี่ยชิวคิดว่าอาจมีหัวข้อทั่วไปบางอย่างระหว่างผู้หญิงทั้งสอง และอดไม่ได้ที่จะถามว่า "พี่หลิน พี่จะบอกอะไรพี่หว่านเหรอ?"

หลินจิงจื้อกล่าวว่า "ฉันจะบอกฉินหว่านว่า ต่อจากนี้ เธอและฉันจะรับใช้นายด้วยกัน จากนั้นฉันจะบอกเธอว่าฉันจะเป็นหลวง ส่วนเธอจะเป็นน้อย"

นี่คือการหลีกเลี่ยงความสับสนวุ่นวายในโลก!

เยี่ยชิวรู้สึกปวดหัว และรีบพูดว่า "ผมไปหาพี่หว่านเองจะดีกว่า"

หลินจิงจื้อหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "จริง ๆ แล้ว เมื่อกี้ฉันล้อนายเล่น"

"ได้สิพี่หลิน พี่กล้าแกล้งผม ดูเหมือนว่าเมื่อกี้จะยังเสพความสุขไม่พอสินะ!" เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็จับหลินจิงจื้อกดลงที่โซฟาอีกครั้ง

หลินจิงจื้อเข้าใจทันทีว่าเขาต้องการทำอะไร เธอมองกลับไปที่เยี่ยชิวและพูดด้วยความตื่นตระหนก "ไม่เอา..."

เยี่ยชิวเพิกเฉยต่อเธออย่างเย็นชา

ไม่นานหลังจากนั้น

"เอ้อออื้มมม~" หลินจิงจื้อส่งเสียงเป็นระยะ ๆ ทั้งครวญครางและมีความสุข

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

การต่อสู้หยุดลงอีกครั้ง

ทั้งสองคนหมดแรง และกอดกันบนโซฟา ใช้เวลาสักพัก กว่าพวกเขาจะหายใจได้ทัน

"ฉันจะไปอาบน้ำก่อน" หลินจิงจื้อยืนขึ้น ขาของเธออ่อนแรงจนแทบจะล้มลงกับพื้น

ด้วยสายตาและมือของเยี่ยชิวที่รวดเร็ว เขารีบพยุงเธออย่างรวดเร็วและพูดว่า "พี่หลิน ให้ผมอาบกับพี่ไหม?"

"ไม่ ฉันทนไม่ไหวแล้วถ้านายจะเอาอีก"

หลินจิงจื้อเข้าไปในห้องน้ำ

จากนั้น เยี่ยชิวก็มองไปรอบ ๆ สำนักงาน เขาพบว่าไม่เพียงแต่มีพื้นที่สำนักงานเท่านั้น แต่ยังมีห้องน้ำ ห้องแต่งตัว และห้องอาบน้ำอีกด้วย

"ที่นี่ดีจริง ๆ ดูเหมือนว่าในอนาคตฉันต้องมาหาพี่หลินที่นี่บ่อย ๆ แล้ว"

เยี่ยชิวเปิดทีวี จากนั้นจุดบุหรี่ นั่งบนโซฟา และสูบบุหรี่ขณะดูทีวี

เขาเปลี่ยนช่องเล็กน้อย

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็ถูกดึงดูดด้วยข่าวเรื่องหนึ่งจากช่อง CCTV

"ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ชุมชนการแพทย์จีนและชุมชนการแพทย์เอเชียจับตามองมากที่สุด!"

พิธีกรสาวสวยในชุดมืออาชีพ รายงานต่อหน้าผู้ชมนับไม่ถ้วนหน้าทีวี

"ถ้าเธอเปลี่ยนเบอร์ แล้วทำไมเธอไม่ติดต่อฉันเลยล่ะ?"

"หรือเธออยากตัดการติดต่อกับฉัน และไม่ต้องเจอฉันอีก?"

ครู่หนึ่ง เยี่ยชิวยังคงรู้สึกหลงทาง

ไม่กี่นาทีต่อมา หลินจิงจื้ออาบน้ำเสร็จ และเดินออกจากห้องน้ำโดยสวมชุดนอนผ้าไหม ผมเปียกของเธอพาดอยู่บนไหล่ของเธอ ราวกับดอกชบาที่โผล่ขึ้นมาจากน้ำ และมีความสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ

เมื่อเห็นเยี่ยชิวนั่งสูบบุหรี่บนโซฟา หลินจิงจื้อก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า "ทำไม นายอารมณ์ไม่ดีเหรอ?"

เยี่ยชิวตอบว่า "ผมง่วงนิดหน่อย เลยมาสูบบุหรี่เพื่อทำให้ตัวเองสดชื่น"

หลินจิงจื้อมองดู และเห็นว่ามีก้นบุหรี่สามมวนอยู่ในที่เขี่ยบุหรี่ ซึ่งหมายความว่า เยี่ยชิวสูบบุหรี่ไปแล้วสามมวน ในขณะที่เธอกำลังอาบน้ำ

"นายไม่ได้บอกความจริงกับฉัน" หลินจิงจื้อกลอกตาไปที่เยี่ยชิว แล้วถามว่า "นายกังวลเกี่ยวกับการขอโทษฉินหว่านเหรอ?"

เธอไม่รู้ว่าสาเหตุที่เยี่ยชิวรู้สึกหดหู่นั้น จริง ๆ แล้วเป็นเพราะไป๋ปิง

หลินจิงจื้อเดินไปหาเยี่ยชิว นั่งลงด้านข้าง แล้วพูดเบา ๆ "จริง ๆ แล้ว เหตุผลที่ฉินหว่านโกรธ ก็เพราะเธอคิดว่านายกำลังนอกใจเธอ ตราบใดที่นายอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน สิ่งที่สำคัญคือ ถ้านายอยากมีเธออยู่ในชีวิต นายควรจะทำยังไง?"

"ต้องรู้ว่า ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะเหมือนฉัน และเต็มใจที่จะแบ่งปันผู้ชายกับผู้หญิงคนอื่น"

ใช่ ในสังคมยุคใหม่นี้ คนอย่างหลินจิงจื้อที่รวมความงามและความสามารถเข้าไว้ด้วยกัน เธอไม่สนว่าแฟนจะมีผู้หญิงคนอื่น แต่คิดว่าแฟนเป็นอาหารที่แบ่งปันให้สัตว์อื่น ๆ ได้"

เยี่ยชิวกอดเธอ และพูดอย่างเขินอาย "พี่หลิน พี่ใจดีกับผมมาก"

"นายเป็นผู้ชายของฉัน ถ้าฉันไม่ดีกับนายแล้วจะให้ดีกับใคร" หลินจิงจื้อจูบเยี่ยชิวบนใบหน้า ลุกขึ้นยืน เปิดลิ้นชักโต๊ะของเธอ หยิบการ์ดออกมา แล้วยื่นให้เยี่ยชิว

"อะไรเหรอ?" เยี่ยชิวถามขณะที่เขาหยิบการ์ดขึ้นมา

"ที่ทำงานของฉินหว่าน กลับไปขอโทษเธอซะ" หลินจิงจื้อกล่าว

เยี่ยชิวก้มศีรษะลง และมองไปที่การ์ด บนการ์ดมีที่อยู่ที่เขียนไว้

แฮปปี้สแควร์ ร้านจิวเวลรี่ในตำนาน