วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 476

ในขณะเดียวกัน

ห้องหนังสือตระกูลเย่ ไฟก็สว่างขึ้น

ผู้อาวุโสเยี่ยนอนอยู่บนเก้าอี้หวาย ใช้พัดพัดเบาๆ และถามว่า “มีข่าวเกี่ยวกับเยี่ยชิวบ้างไหม?”

“รายงานก่อนหน้านี้กล่าวว่า เยี่ยชิวได้ผ่านไท่หยวนแล้ว และกำลังมุ่งหน้าไปยังปักกิ่ง” อิงจื่อปรากฏขึ้นถัดจากผู้อาวุโสเยี่ยแล้วตอบ

“การเดินทางไม่สงบเหรอ?”

“ใช่ เยี่ยชิวพบกับจวินเตาก่อน จากนั้นสังหารอีกสองคน ก่อนที่จะเข้าสู่ไท่หยวน นักฆ่าระดับแนวหน้าของโลก เหลิงเสวี่ยและเทียนฉือก็ปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเยี่ยชิว”

“เด็กคนนี้ เหมือนกับว่าไม่มีใครเทียบได้ในตอนนั้น” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าชราของผู้อาวุโสเยี่ย เขากล่าวว่า “ฆ่าเทพเมื่อเจอเทพและฆ่าผีเมื่อเจอผีอย่างไม่มีใครเทียบได้”

อิงจื่อดังกล่าวกล่าวว่า "ฉันยังได้รับข้อมูลว่า เฉายวนได้ระดมกองกำลังใต้ดินของสิบสี่เมืองทางตอนเหนือ รวมไปถึงสาวกของหลงเหมินทั้งหมดหนึ่งแสนคน เพื่อคุ้มกันเยี่ยชิวเข้าสู่ปักกิ่ง”

“เป็นอย่างนั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสเยี่ยหัวเราะ “เฉายวนกำลังเคลื่อนไหวครั้งใหญ่จริงๆ”

อิงจื่อนั้นกล่าวว่า “ฉันคิดว่าก่อนที่เยี่ยชิวจะเข้าสู่ปักกิ่ง เขาไม่ควรเผชิญหน้ากับศัตรูอีกต่อไปบนท้องถนน”

ผู้อาวุโสเยี่ยยิ้มและกล่าวว่า “เด็กคนนั้นจากตระกูลไป๋เจ้าเล่ห์มาก เขารู้ว่าการส่งคนมาสกัดกั้นเยี่ยชิวจะเป็นการตายที่ไร้ประโยชน์ ดังนั้นเขาจะไม่ทำสิ่งที่โง่เขลาเช่นนี้”

“นายท่าน หากเราไม่สามารถดำเนินการนอกปักกิ่งได้ ไป๋ยวี่จิง จะต้องลงมือภายในเมืองอย่างแน่นอน ฉันสงสัยว่ามันอาจจะมีการโจมตีถึงตายได้”

“นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวลจริงๆ”

“นายท่าน จะเป็นอย่างไรหากฉันไปที่ประตูเมืองและรอเยี่ยชิว ปกป้องเขาอย่างลับๆ?”

“คุณไปไม่ได้! ทุกคนรู้ว่าคุณเป็นคนของฉัน เมื่อคุณปรากฏตัวเพื่อช่วยเยี่ยชิว ผู้ที่มีเจตนาไม่ดีจะสงสัยตัวตนของเขาทันที”

“แล้วควรทำอย่างไร?”

ผู้อาวุโสเยี่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “หวู่ตี้กลับมาแล้วหรือยัง?”

“ยัง”

ใบหน้าของผู้อาวุโสเยี่ยเริ่มจริงจัง และบรรยากาศในห้องหนังสือก็หนักอึ้งทันที

อิงจื่อนั้นให้ความมั่นใจว่า “นายท่าน ท้ายที่สุดแล้วเยี่ยชิวเป็นสมาชิกของวังปีศาจ หากเขาตกอยู่ในอันตราย เทพทหารก็ไม่ควรยืนเฉย”

“เทพทหารจะช่วยเยี่ยชิวได้อย่างแน่นอน แต่ฉันไม่สามารถพึ่งพาเขาได้เพียงอย่างเดียว ท้ายที่สุดแล้วมันเกี่ยวข้องกับชีวิตของเยี่ยชิว” ผู้อาวุโสเยี่ย พูดกับอิงจื่อมืด “สั่งให้หน่วยสืบราชการลับเตรียมพร้อม”

อิงจื่อนั้นก็สะดุ้ง ในที่สุดนายท่านก็จะจัดหน่วยสืบราชการลับ?

หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเยี่ยหวู่ซวง ผู้อาวุโสเยี่ยก็ตระหนักถึงปัญหาการขาดแคลนกำลังคน มิฉะนั้น เขาคงไม่ปล่อยให้เยี่ยหวู่ซวงเผชิญหน้ากับศัตรูมากมายเพียงลำพัง ดังนั้นเขาจึงสั่งให้อิงจื่อแอบรับสมัครกลุ่มนักฆ่าชั้นยอดและฝึกฝนพวกเขาอย่างลับๆ

ตอนนี้นักฆ่าเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนมายี่สิบปีเต็มแล้ว

พวกเขาแต่ละคนเป็นปรมาจารย์ และที่สำคัญที่สุดคือมีความภักดีอย่างดุเดือด

“ฉันสัญญากับหวู่ซวงว่าจะปกป้องเยี่ยชิว ดังนั้นไม่ว่ายังไงก็ตาม จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขาได้” ผู้อาวุโสเยี่ยถอนหายใจ “ถ้าสถานการณ์ไม่พิเศษ ฉันไม่อยากใช้หน่วยสืบราชการลับ ท้ายที่สุด พวกเขาถูกปลูกฝังมาเพื่อจัดการกับ……”

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!

ทันใดนั้นโทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้น

อิงจื่อไปรับสาย ฟังอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงวางสายไป

“ใครโทรมา?” ผู้อาวุโสเยี่ยถาม

“นายท่าน ไม่จำเป็นต้องใช้หน่วยสืบราชการลับ” อิงจื่อกล่าว “ผู้อาวุโสชางเหม่ยออกมาจากความสันโดษแล้ว”

“โอ้?” จิตวิญญาณของผู้อาวุโสเยี่ยฟื้นขึ้น

อิงจื่อยังคงดำเนินต่อไป “เมื่อกี้นี้โทรศัพท์มาจากผู้อาวุโสชางเหม่ย เขาขอให้ฉันบอกคุณว่าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเยี่ยชิว เขามาถึงปักกิ่งแล้ว”