วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 475

เวลาตีสาม

ณ ปักกิ่ง

ณ ตระกูลไป๋

ไป๋ยวี่จิงอยู่ในห้องหนังสือ คนที่ไม่ค่อยสูบบุหรี่อย่างเขา กลับจุดบุหรี่ขึ้นมาและเริ่มสูบ

เขากำลังรอข่าวว่าเยี่ยชิวถูกฆ่าตาย

"ก็อกๆ!"

มีเสียงเคาะประตูตามด้วยเสียงของพ่อบ้าน "คุณชายครับ หลับแล้วหรือยังครับ?"

“เข้ามา!” ไป๋ยวี่จิงเงยหน้าขึ้นด้วยความตื่นเต้น

เขารู้ว่าพ่อบ้านคงจะมีข่าวมาด้วย

ไม่นานประตูก็เปิดออก พ่อบ้านก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว และได้กลิ่นควันฉุนเข้าจมูก

“คุณชายสูบให้น้อยลงจะดีกว่านะครับ มันไม่ดีต่อสุขภาพครับ” พ่อบ้านพูดด้วยความกังวล

ไป๋ยวี่จิงหยิบก้นบุหรี่ออกมาแล้วถามว่า "สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? เยี่ยชิวตายแล้วใช่ไหม?"

พ่อบ้านเงียบและไม่ตอบ

“ฉันกำลังถาม ไม่ได้ยินเหรอ?” ไป๋ยวี่จิงแสดงอาการใจร้อน

พ่อบ้านจึงพูดว่า "คุณชายครับ เยี่ยชิวยังไม่ตายครับ"

“ยังไม่ตาย?” ไป๋หยูจิ่งไม่อยากจะเชื่อ “มันเป็นไปไม่ได้! เหลิงเสวี่ยเป็นถึงนักฆ่าอันดับหนึ่งของโลก ความแข็งแกร่งของเขานั้นไร้คนกังขา”

“ฝีมือของทั้งสองผีเทียนฉือก็ไม่เบาเลย ปีนั้นที่เขาขัดแย้งกับสำนักมังกร เขาก็พลาดท่าให้ปรมาจารย์ไทเก๊กเฉินเต้าหลิงแค่นิดเดียวเท่านั้น”

“ถ้าทั้งสามคนร่วมมือกัน ไม่ต้องพูดถึงเยี่ยชิวเลย เพราะแม้แต่ปรมาจารย์ห้าอันดับแรกในของสำนักมังกรก็ยังถูกจัดการได้ แล้วมันจะไม่ตายได้ยังไง?”

พ่อบ้านพูดว่า "เรื่องจริงครับ เยี่ยชิวยังไม่ตายจริงๆ"

ไป๋ยวี่จิงหยิบบุหรี่อีกมวนขึ้นมาจุดไฟ และสูบเข้าไปเต็มแรง จากนั้นก็ถามว่า "สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกฉันหน่อยสิ"

พ่อบ้านพูดว่า "ผมไม่ทราบสถานการณ์ที่ละเอียดมากนัก ผมรู้แค่ว่าเหลิงเสวี่ยและสองผีจากเทียนฉือถูกฆ่าหมดแล้วครับ"

"อะไรนะ?"

การแสดงออกของไป๋ยวี่จิงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จากนั้นก็ถามว่า "เยี่ยชิวฆ่าพวกเขาทั้งหมด?"

"ไม่มั่นใจครับ" พ่อบ้านพูดว่า "ผมสงสัยว่ามีคนสนับสนุนเยี่ยชิวแต่ตามรายงานของสายลับ มีเพียงถังเฟยและหลงเยี่ยที่อยู่ในรถ ไม่มีใครอื่นอีกครับ"

"มีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง"

พ่อบ้านเหลือบมองไป๋หยูจิ่งแล้วพูดต่อ "ความแข็งแกร่งของเยี่ยชิวเพิ่มขึ้นอย่างมาก และเขาได้ฆ่าพวกเหลิงเสวี่ยทั้งสามด้วยตัวเขาเองครับ"

“มันเป็นไปไม่ได้” ไป๋ยวี่จิงพูดว่า “ฉันรู้รายละเอียดของเยี่ยชิวเป็นอย่างดี ความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้กับปรมาจารย์ของสำนักมังกรเท่านั้น ถ้าเขาได้เจอกับปรมาจารย์สำนักมังกรตัวจริง เขาก็มีแต่ตายกับตายเท่านั้น”

“ถ้าเป็นอย่างที่คุณชายพูด แบบนั้นก็คงมีคนกำลังช่วยเหลือเยี่ยชิวอยู่ครับ” พ่อบ้านพูด

“ใครจะสามารถช่วยเยี่ยชิวได้?” ไป๋ยวี่จิงขมวดคิ้วและพูดว่า “เป็นไปได้ไหมว่าเป็นคนจากเฉาหยวน?”

“น่าจะไม่ใช่คนจากเฉาหยวนครับ ฉันยืนยันกับที่เมืองหยางเฉิงแล้ว ชิงหลงและ ฉีหลินกำลังคุ้มกันเฉาหยวนอยู่ครับ” พ่อบ้านพูดว่า “มันจะเป็นผู้อมตะชางเหม่ยจากสำนักภูเขาหู่ซานครับ?”

ไป๋ยวี่จิงส่ายหัว "ไม่ใช่ชางเหม่ยหรอก ฉันได้ข่าวมาชัดเจนว่าฉางเหม่ยยังไม่ออกศีล"

ถ้าแบบนั้นเป็นใครได้บ้าง?

ในห้องอ่านหนังสือเข้าสู่ความเงียบ

พ่อบ้านเหลือบมองไป๋ยวี่จิงและลังเลที่จะพูด

ไป๋ยวี่จิงเห็นท่าทีอ้ำๆ อึ้งๆ ของพ่อบ้านจึงถามว่า "จะพูดอะไรก็พูดมา!"

พ่อบ้านพูดว่า "คุณชาย เฉาหยวนได้ระดมกองกำลังใต้ดินจากสิบสี่จังหวัดทางตอนเหนือ รวบรวมจำนวนคนทั้งหมด 100,000 คน คนเหล่านี้กำลังเฝ้าดูแลรักษาตามเส้นทางที่มุ่งหน้าไปปักกิ่งของเยี่ยชิว"

“เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมเพิ่งมาบอกฉันตอนนี้?” ใบหน้าของไป๋ยวี่จิงไม่เพียงแต่ตกใจเท่านั้น แต่ยังเต็มไปด้วยความอาฆาตอีกด้วย

“ผมเองก็เพิ่งรู้ข่าวเหมือนกันครับ” พ่อบ้านพูด