คำว่า “ได้” จากเยี่ยชิว เขย่าเทพทหาร
“เยี่ยชิว คุณพูดอะไร? พูดอีกครั้งซิ”
เทพทหารแม้จะเป็นผู้บัญชาการของวังซาตานที่เคยเผชิญกับพายุมานับไม่ถ้วน แต่ตอนนี้รู้สึกค่อนข้างตื่นเต้น
ท้ายที่สุด เขานั่งอยู่บนรถเข็นมานานหลายทศวรรษ และเลิกหวังที่จะรักษาขาของเขามานานแล้ว แต่คำพูดของเยี่ยชิว ทำให้เขามีความหวังอันริบหรี่
เยี่ยชิวมองไปที่เทพทหารอย่างจริงจังและพูดว่า “ท่านครับ ฉันสามารถรักษาสภาพขาของคุณได้”
ทันใดนั้น การหายใจของเทพทหารก็ค่อนข้างรวดเร็ว “เยี่ยชิว คุณไม่ได้แค่พยายามทำให้ฉันพอใจและหลอกลวงฉันใช่ไหม?”
“ท่านครับ ฉันเป็นหมอ และคุณสมบัติพื้นฐานของแพทย์คือการบอกความจริงกับคนไข้” เยี่ยชิวกล่าวอีกครั้ง “ฉันสามารถรักษาขาของคุณได้”
ถังเฟยรู้สึกประหลาดใจเช่นกันและเร่งเร้า “เยี่ยชิว หากคุณสามารถรักษามันได้ ก็รีบรักษาผู้บังคับบัญชาสิ”
เยี่ยชิวกล่าวว่า “แม้ว่าฉันจะรักษามันได้ แต่...…”
“แต่อะไร?” เทพทหารถามอย่างกังวลใจ
“แต่ไม่ว่าฉันจะรักษาคุณได้ทันทีหรือไม่ ฉันก็ไม่กล้ารับประกัน” เยี่ยชิวกล่าว “ฉันทำได้เพียงแค่ลองดูเท่านั้น”
“ลองสิ! ลองเลย!”
เทพทหารไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เขานั่งรถเข็นมาหลายสิบปีแล้ว และเขาใฝ่ฝันที่จะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
ความรู้สึกนี้เหมือนกับผู้ชายที่โสดมาสามสิบปีและอยากแต่งงาน
เยี่ยชิวพยักหน้า ถูมือทั้งสองเข้าด้วยกันเพื่ออุ่นเครื่อง จากนั้นจับขาขวาของเทพทหาร เริ่มนวด
หลังจากผ่านไปสิบนาที
เยี่ยชิวก็ถามว่า “ท่าน รู้สึกอะไรบ้างไหม?”
“ไม่” เทพทหารส่ายหัว
เยี่ยชิวยังคงสงบ คว้าขาซ้ายของเทพทหารด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วกดลงไปอย่างแรง หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาก็ถามอีกครั้งว่า “คุณรู้สึกอะไรบ้างไหม”
เทพทหารส่ายหัวอีกครั้ง “ยังคงไม่รู้สึก”
เยี่ยชิวกล่าวว่า “ขาของคุณได้รับบาดเจ็บสาหัส และต่อมาคุณมีอาการกล้ามเนื้อลีบมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เกิดความเสียหายต่อเส้นประสาทและกล้ามเนื้อลีบ เมื่อเวลาผ่านไป คุณจึงสูญเสียความรู้สึก”
“ฉันแค่นวดขาทั้งสองข้างของคุณ และมันพิสูจน์แล้วว่าการนวดไม่ได้ผล”
เทพทหารกล่าวว่า “ในตอนแรก ฉันเคยให้แพทย์ทหารนวดฉันทุกวัน และรู้สึกสบายมาก แต่ฉันก็ค่อยๆสูญเสียความรู้สึก ดังนั้นฉันจึงไม่รบกวนแพทย์ทหารอีกต่อไป”
“จริงๆแล้ว คุณควรให้แพทย์ทหารนวดคุณต่อไปทุกวัน แม้ว่าการนวดจะไม่สามารถทำให้คุณลุกขึ้นยืนได้ แต่การนวดสามารถส่งเสริมการไหลเวียนโลหิต ปรับปรุงเส้นประสาทที่เสียหาย และแม้แต่ฟื้นฟูความรู้สึก”
“แต่ตอนนี้มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดทั้งหมดนี้”
เยี่ยชิวหยิบเข็มทองออกมาแล้วสั่งว่า “ถังเฟย ช่วยเอาสำลีทางการแพทย์มาให้ฉันหน่อย”
“คุณรอสักครู่นะ” ถังเฟยวิ่งออกไปและกลับมาในอีกสองนาทีต่อมา ถือกล่องสำลีในมือแล้วถามว่า “นี่เหรอ?”
“ใช่” เยี่ยชิวพยักหน้า แล้วพูดว่า “เอาแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อมาให้ฉันด้วย”
ถังเฟย บ่นอย่างไม่พอใจ “ทำไมคุณไม่พูดแบบนั้นก่อนหน้านี้ล่ะ? ฉันจะได้นำมาพร้อมกับสำลี คุณทำให้ฉันต้องเดินหลายรอบ”
เยี่ยชิวยิ้ม “ฉันแค่อยากจะสัมผัสความรู้สึกของการเป็นหัวหน้าผู้บัญชาการของวังซาตาน”
ร้ายกาจ!
ถังเฟยจ้องไปที่เยี่ยชิว และถามว่า “คุณต้องการอะไรอีก? เพียงแค่พูดทั้งหมดในครั้งเดียว”
เยี่ยชิวยิ้ม “ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วในตอนนี้”
ถังเฟยออกจากห้องอย่างรวดเร็วและกลับมาพร้อมกับแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อหลังจากนั้นไม่นาน
“หลงเยี่ย อย่าเพิ่งยืนตรงนั้น ช่วยฆ่าเชื้อเข็มทอง” เยี่ยชิวยังมอบหมายงานให้กับหลงเยี่ยอีกด้วย
ในไม่ช้า เข็มทองก็ถูกฆ่าเชื้อ
เยี่ยชิวถือเข็มทองยาวห้านิ้วไว้ระหว่างนิ้วของเขา และเจาะเข้าไปในเข่าขวาของเทพทหาร แล้วถามว่า “ผู้บัญชาการ ตอนนี้คุณรู้สึกอะไรบ้างไหม?”
“ไม่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...