รถโรลส์รอยซ์จอดอยู่ด้านหน้าประตูโรงแรม คนเฝ้าประตูกำลังจะช่วยเปิดประตูให้แต่กลับถูกเฝิงโยว่หลิงดุใส่แล้วพูดว่า:" หลีกไปให้พ้น"
คนเฝ้าถอยหลังไปสองสามก้าว
จากนั้นเฝิงโยว่หลิงโค้งตัวลง เปิดประตูรถด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วพูดว่า :" คุณชายเซียวกรุณาลงจากรถ คนคือ?"
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฝิงโยว่หลิงก็แข็งค้างทันที
เพราะคนที่นั่งอยู่ด้านในรถไม่ใช่เซียวชิงตี้ แต่เป็นหญิงสาวแปลกหน้าวัยกลางคน อายุสี่สิบกว่าปีที่แต่งหน้าจัดจ้าน แต่งเครื่องประดับด้วยเพชรพลอย
สาวงามวัยกลางคนหยิบธนบัตรออกมาจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้เฝิงโยว่หลิง แล้วพูดว่า :" นี่รางวัลของคุณ"
สีหน้าของเฝิงโยว่หลิงเปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที หญิงงามวัยกลางคนคิดว่าเขาเป็นพนักงานโรงแรมไปแล้ว
"น้อยไปหรอ?" หญิงงามเห็นเฝิงโยว่หลิงไม่ตอบโต้ หญิงงามก็หยิบธนาบัตรสีแดงออกมาจากจากกระเป๋าอีกจำนวนหนึ่ง โยนไปที่ใบหน้าของเฝิงโยว่หลิง " ตอนนี้พอหรือยัง?"
ถ้าหากผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ลงมาจากรถของเซียวชิงตี้ เฝิงโยว่หลิงคงจะต่อยไปที่หน้าเธออย่างไม่ลังเล จากนั้นก็ด่ามาประโยคนึงว่า ตาสุนัขชอบดูถูกคนอื่น
เฝิงโยว่หลิงเพิ่งระงับความโกรธได้ กำลังจะพูด แต่กลับถูกสาวงามวัยกลางคนผลักออกไป
"สุนัขดีไม่ขวางทาง! ไสหัวไป!"
เข้า!
เฝิงโย่วหลิงโกรธมากแล้วจริงๆ ยังหม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับเขา ขณะที่มันกำลังจะระเบิดออกมา ก็มีเสียงเย็นชาและแผ่วเบาดังมาจากด้านหลัง
"เฝิงเส้า!"
เฝิงโยว่หลิงหันกลับมา และเห็นชายชราสวมชุดคลุมสีเทากำลังเรียกเขา เขาก็จำได้ทันทีว่าชายขราคนนี้เป็นคนรับใช้ของเซียวชิงตี้ จากนั้นก็เดินไปด้านหน้าของชายชราอย่างรวดเร็ว
"คุณเฉิน ทำไมท่านถึงอยู่คนเดียว คุณชายเซียวล่ะ?"
เฝิงโยว่หลิงถาม
"คุณชายกำลังตเตรียมของขวัญแต่งงาน เดี๋ยวสักพักก็มา" ชายชราชุดคลุมสีเทาเย่อหยิ่งแล้วถามว่า :" ด้านในเตรียมการเป็นอย่างไรบ้าง?"
"ทุกอย่างเตรียมการตามแพลนของคุณชายเซียว ทุกอย่างเรียบร้อยดี อีกอย่างฉันกับโจวเจียจัดการอย่างรอบคอบ รับรองว่าคุณชายเซียวต้องพึงพอใจ"
"เป็นเช่นนี้ก็ดี"
"เออใช่แล้วคุณเฉิน เธอคือใคร? ทำไมเธอถึงนั่งในรถขอองคุณชายเซียว? เฝิงโยว่หลิงชี้ไปที่สาวงามวัยกลางคนแล้วถาม
"เธอคือลูกสาวคนโตของตระกูลเฉียนแห่งเมืองหลวง เฉียนเหยี่ยนหรู ชายชราชุดคลุมสีเทาพูด
ตระกูลเฉียน?
เฝิงโยว่หลิงไม่ค่อยรู้อะไรมากเกี่ยวกับครอบครัวในเมืองหลวง แต่ว่าตระกูลเฉียนเขารู้สึกคุ้นหูมาก เหมือนกับเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง หลังจากนึกอยู่พักนึง เขาก็นึกขึ้นได้
"หรือว่าคู่หมั้นของหลิงจิงจื้อ คือคนในตระกูลเฉียน?" เฝิงโยว่หลิงถาม
"โปรดระวังคำพูดด้วย!" ชายชราชุดคลุมสีเทาจ้องมองไปที่เฝิงโยว่หลิงอย่างเย็นชา
ทันใดนั้นเฝิงโยว่หลิงก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าของสัตว์ร้าย ร่างกายเย็นเฉียบไปทั้งตัว
และในขณะนี้เองเฉียวเหยี่ยนหรูก็เดินเข้ามาแล้วถามชายชราชุดเทาว่า :"เมื่อไหร่ชิงตี้ตะมาถึง?"
"อีกสักพักคุณชายถึงจะถึง"คุณเฉินพูด
"งั้นฉันไม่รอเขาแล้ว ฉันเข้าไปก่อนละ" เฉียนเหยี่ยนหรูพูดเสร็จก็เตรียมตัวเข้าไปในโรงแรม
"คุณหนูเฉียน!" เฝิงโยว่หลิงรีบพูดขึ้น จากนั้นก็แนะนำตัวทันที :"สวัสดีคุณหนูเฉียน ฉันชื่อเฝิงโยว่หลิง"
"คุณมีธุระ?" เฉียนเหยี่ยนหรูดูไม่สนใจ เดิมทีเฝิงโยว่หลิงก็ไม่ได้อยู่ในสายตาอยู่แล้ว
"มันคืออย่างนี้ ผมเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงคืนนี้ ในเมื่อคุณชายเซียวยังไม่มา งั้นเดี๋ยวผมพาคุณเดินเข้าไปโอเคไหม?
ในดวงตาของเฉียนเหยี่ยนหรูมีร่องรอยความสงสัยแว๊บขึ้นมา แล้วถามว่า :" ฉันได้ยินมาว่าเจ้าภาพงานเลี้ยงคืนนี้คือหนึ่งในสี่หนุ่มแห่งเจียงโจว หรือว่าคุณคือ?"
"ขายหน้าคุณหนูเฉียนแล้ว ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น " เฝิงโยว่หลิงพูดต่อ :" ยังมีอีกสองในสี่คนอยู่ด้านข้างผม พี่เฮ่า เฉียนเฉิง รีบทักทายคุณหนูเร็ว"
"สวัสดีครับพี่สาวคนสวย ผมชื่อหลี่เฉียนเฉิง คุณใช้เครื่องสำอางอะไรแต่งหน้าอ่ะ ผิวดีมากเลยครับ ผมอิจฉาคุณมาก"
หลี่เฉียนเฉิงพูดจบเขาก็ยื่นมือขาวไปจับมือเฉียนเหยี่ยนหรู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...