ไป๋ยวี่จิงและพ่อรีบไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
พวกเขาโดนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนขวางไว้ที่หน้าประตู
“นี่แกหมายความว่าอะไร?” ไป๋ยวี่จิงนั่งอยู่ในรถด้วยสีหน้าไม่พอใจ
แต่ก่อนเวลาที่เขามาที่นี่ไม่เคยโดนขวางเลย คิดไม่ถึงว่าวันนี้เขาจะโดนสกัดกั้น
“ขออภัยครับ ท่านไม่สามารถเข้ามาได้ครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้ตัวตนของไป๋ยวี่จิงดี เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสุภาพ
“แกตาบอดหรือเปล่า กล้ามาขวางฉันงั้นเหรอ? หลบไป” ไป๋เจี้ยนจวินพูดด้วยความโกรธ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดว่า "มันเป็นหน้าที่ของผม โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ"
เปี๊ยะ!
จู่ๆ ไป๋เจี้ยนจวินก็เปิดประตูรถ และตบหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างแรง พร้อมกับด่าลั่นว่า "หลบ"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยังคงนิ่งและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "ผมต้องขอโทษที่ทำตามคำสั่งของท่านไม่ได้ครับ"
"แก——" ไป๋เจี้ยนจวินยกฝ่ามือขึ้นอีกครั้ง
“พ่อครับ ไม่จำเป็นต้องไปลำบากกับทหารคนเดียว” ไป๋ยวี่จิงหยุดไป๋เจี้ยนจวิน จากนั้นก็พูดว่า “ดูแล้ว น่าจะเป็นถังเหล่าสั่งเอาไว้”
“แกรอฉันได้เลย ฉันจำแกไว้แล้ว” ไป๋เจี้ยนจวินจ้องเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตาเขม็ง หลังจากกลับไปที่รถ ก็พูดเสียงเบาว่า “ยวี่จิง แล้วตอนนี้จะทำอย่างไรดี?”
ไป๋ยวี่จิงพูดว่า "คำเดียวเลยครับ รอ"
ไป๋เจี้ยนจวินสับสน "รอ?"
"ใช่ครับ" ไป๋ยวี่จิงพยักหน้าและพูดว่า "รอฟังข่าว ไม่ว่าเยี่ยชิวจะช่วยรักษาอาการคุณปู่ได้หรือไม่ วันนี้ตอนเย็นจะต้องมีคำตอบครับ"
"ดูเหมือนว่าจะทำได้แค่นี้แล้วล่ะ"
และพ่อลูกตระกูลไป๋ก็นั่งรออยู่ในรถ
…
บนดาดฟ้า
ถังเหล่าได้รับโทรศัพท์ จากนั้นก็กระซิบว่า "ไป๋ยวี่จิงและพ่อของเขามาถึงแล้วครับ"
ใบหน้าของถังเฟยขรึมขึ้น จากนั้นก็พูดว่า "ผมจะลงไปหยุดพวกเขา"
“ไม่จำเป็นต้องไป ผมสั่งเจ้าหน้าที่เฝ้าประตูไปแล้ว คืนนี้จะไม่มีใครเข้าได้หากไม่ได้รับคำสั่งจากผม”
หลังจากที่ถังเหล่าพูดจบ เขาก็มองไปที่เยี่ยชิว
เยี่ยชิวได้เริ่มการรักษาแล้ว
ขั้นแรก เยี่ยชิวแก้เสื้อของนายพลไป๋ จากนั้นจึงหยิบคลิปหนีบเข็มออกมาแล้วกางออก เขาหยิบเข็มทองยาว 5 นิ้วจำนวน 3 ดอกออกมา แล้วปักเข้าไปที่จุดพลังงานชีวิตบนอกชี่เช้อ จุดคู่ฝาง และจุดหรู่จงนายพลไป๋
จากนั้นเยี่ยชิวก็หยิบเข็มทองคำออกมาอีกห้าเข็ม แล้วปักไปที่จุดกวนหมิง จุดไท่อี๋ จุดเทียนซู จุดไหว้หลิง และจุดต้าจวี้ของนายพลไป๋
หลังจากนั้นทันที เขาก็หยิบเข็มทองคำยาวเจ็ดนิ้วออกมาแล้วค่อยๆ ปักเข้าไปที่จุดกุยหลายของนายพลไป๋
หลังจากที่เข็มทั้งเก้าถูกปักแล้ว เยี่ยชิวก็สะบัดนิ้วของเขา
"พรึ่ง!"
เข็มทองทั้งเก้าสั่นกันทำให้เกิดเสียง "พรึ่ง" กระแสอากาศสีทองจางๆ ก็ปรากฏขึ้นระหว่างเข็มทองทั้งเก้า
ส่งพลังลมปราณผ่านเข็ม!
จางจิ่วหลิงตาเบิกโพลงจ้องการเคลื่อนไหวของเยี่ยชิว เพราะกลัวว่าจะพลาดรายละเอียดใดๆ ไป
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนและเป็นที่รู้จักในนาม "ราชาแห่งการฝังเข็ม" และเขาให้ความสนใจอย่างมาเรื่องเทคนิคการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมแบบนี้
หลังจากที่เยี่ยชิวฝังเข็มทั้งเก้าเสร็จแล้ว เขาก็ถูมือเพื่ออุ่นมือ จากนั้นก็เริ่มนวดทั่วตัวของนายพลไป๋
เขาเริ่มต้นจากจุดหย่งฉวนบนฝ่าเท้าของนายพลไป๋ จากนั้นก็ไปเรื่อยๆ จนถึงจุดไป๋ฮุ่ยที่อยู่บนหัว
ยี่สิบนาทีต่อมา
ตอนที่เยี่ยชิวหยุด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขาเต็มไปหมด
อย่าคิดเพียงว่าเขาใช้วิธีการนวดทั่วๆ ไปให้นายพลไป๋ เพราะหารู้ไม่ ในช่วงเวลาที่เขานวดนั้น ฝ่ามือของเขานั้นก็รวบรวมพลังงานภายในไป เวลาที่เขานวด ถ่ายโอนพลังภายในไปยังร่างกายของนายพลไป๋ด้วย
จุดประสงค์ของเยี่ยชิวที่ทำแบบนี้คือการเปิดหลอดเลือดของนายพลไป๋
ดังที่เราทุกคนทราบดีว่าเมื่อคนเราอายุมากขึ้นแล้ว ไม่มากก็น้อยมักจะต้องเป็นโรคเกี่ยวกับหลอดเลือดหัวใจและหลอดเลือดสมอง
อายุของนายพลไป๋นั้นเองก็ค่อนข้างสูงวัยไปมาก ประกอบกับต้องนอนติดเตียงเป็นเวลานาน อีกทั้งยังขาดการออกกำลังกาย จึงทำให้หลอดเลือดของเขาอุดตันอย่างรุนแรง
เยี่ยชิวใช้การนวดเพื่อช่วยเปิดหลอดเลือดและกระตุ้นเส้นลมปราณของนายพลไป๋ ในเวลาเดียวกันเขายังได้ส่งพลังภายในเข้าไปเพื่อกระตุ้นการทำงานของเนื้อร้ายในร่างกายของนายพลไป๋ด้วย
หลังจากนวดเสร็จ เยี่ยชิวก็เริ่มฝังเข็มอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...