“เกิดมาเพื่อเป็นนักบุญ?”
เยี่ยชิวประหลาดใจและถามว่า “ผู้อาวุโส คุณรู้ได้อย่างไรว่าสุ่ยเซิงเกิดมาเพื่อเป็นนักบุญ?”
อมตะชางเหม่ยตอบว่า “ฉันทำนายแล้ว”
เยี่ยชิวกลอกตาของเขา
ดูดวงอีกแล้ว!
คุณเคยแม่นเมื่อไหร่?
คุณหาอะไรที่มีประโยชน์มากกว่านี้ทำไม่ได้เหรอ?
นักต้มตุ๋นเก่า!
เยี่ยชิวสาปแช่งในใจและพูดว่า “ไม่ต้องกังวล เมื่อมีฉันอยู่ด้วย เขาจะสบายดี”
“ฉันสบายใจกับคำพูดของคุณ”
ชั่วพริบตาก็เป็นรุ่งเช้า
หลังจากที่ทั้งสามคนรับประทานอาหารเช้าเบาๆ ที่แผงขายของริมถนน พวกเขาก็ออกเดินทางสู่ภูเขาแสนลูก
อมตะชางเหม่ยได้รับแผนที่จากที่ไหนไม่รู้และพบรถมินิแวน
คนขับรถมินิแวนเป็นชายวัยกลางคนจากพื้นที่นั้น ผิวคล้ำและเมื่อยิ้มจะเห็นฟันเหลือง
“พวกคุณไม่ใช่คนแถวนี้ใช่ไหม?”
คนขับเป็นคนช่างพูด ขับรถและพูดคุยกับเยี่ยชิวและคนอื่นๆ
“เรามาจากภูเขาหลงหู่” เยี่ยชิวกล่าว
“ภูเขาหลงหู่ ฉันรู้ มันเต็มไปด้วยนักบวชลัทธิเต๋า พวกเขาบอกว่านักบวชลัทธิเต๋าแห่งภูเขาหลงหู่สามารถขับไล่ผีและปีศาจได้ จริงไหม?”
“แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องจริง”
“พวกคุณกำลังจะไปไหน?”
“ภูเขาแสนลูก”
“นั่นคือภูเขาแสนลูก” คนขับชี้ด้วยมือของเขา
เยี่ยชิวตามนิ้วของคนขับแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ไกลออกไปมีภูเขาสูงตระหง่านอยู่ในเมฆไม่มีที่สิ้นสุด
“พวกคุณจะทำอะไรในภูเขาแสนลูก?” คนขับสงสัยจึงถามอีกครั้ง
“เราจะไปรวบรวมสมุนไพร” อมตะชางเหม่ยพูดขึ้นว่า “ฉันป่วยหนักและต้องการสมุนไพรบางอย่างเพื่อช่วยชีวิตฉัน ฉันได้ยินมาว่าสมุนไพรนี้เติบโตในภูเขาแสนลูก อย่างไรก็ตาม คุณรู้วิธีที่จะไปสู่ภูเขามังกรใหญ่?”
กรีด!
ทันใดนั้นคนขับก็กระแทกเบรก หันหน้าไปมองอมตะชางเหม่ย แล้วพูดว่า “คุณ พวกคุณกำลังจะไปที่ภูเขามังกรใหญ่หรือเปล่า?”
“ใช่” อมตะชางเหม่ยพยักหน้า
“คุณ ฉันแนะนำให้คุณอย่าไปที่ภูเขามังกรใหญ่ มันเป็นสถานที่ที่เป็นลางร้าย”
อมตะชางเหม่ยและเยี่ยชิวสบกันและยิ้ม “ทำไมคุณถึงบอกว่า ภูเขามังกรใหญ่ เป็นสถานที่ที่เป็นลางร้าย เราต้องการทราบรายละเอียด”
“คือ……”
คนขับก็ลังเลทันที
เยี่ยชิวหยิบกระเป๋าสตางค์ของเขาออกมา หยิบธนบัตรสองสามใบออกมา แล้วมอบให้คนขับโดยพูดว่า “พี่ชาย ผู้อาวุโสของฉันต้องการสมุนไพรอย่างเร่งด่วนเพื่อช่วยชีวิตเขา โปรดบอกเราเกี่ยวกับภูเขามังกรใหญ่ให้เราฟังด้วย”
คนขับเอาเงินไป
“ฉันเป็นคนท้องถิ่น เกิดและโตที่นี่ เมื่อยังเป็นเด็กฉันได้ยินคนเฒ่าในหมู่บ้านบอกว่า มีสมบัติมากมายฝังอยู่ในภูเขาแสนลูก สมัยสาธารณรัฐจีนมีทุพภิกขภัย ชาวบ้านจำนวนมากเสียชีวิต หมู่บ้านใกล้เคียงหลายแห่งได้จัดตั้งทีมสำรวจเพื่อขุดหาสมบัติในภูเขา”
“ทีมสำรวจนี้ประกอบด้วยบุคคลที่อายุน้อยและแข็งแกร่ง มากกว่ายี่สิบคน ในจำนวนนี้เป็นนักสู้ที่มีความสามารถทั้งหมด บางคนมีทักษะศิลปะการต่อสู้ด้วยซ้ำ”
“พวกคุณลองทายว่าเกิดอะไรขึ้น?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...