ทั้งกลุ่มตกใจและจ้องมองไปที่โลงศพที่แขวนอยู่ในอากาศ
เยี่ยชิวเปิดใช้งานดวงตาสวรรค์อย่างเงียบๆ ต้องการเห็นสิ่งที่อยู่ภายในโลงศพ อย่างไรก็ตาม การจ้องมองของเขาไม่สามารถเจาะโลงศพได้
เขารู้ทันทีว่าโลงศพนี้ไม่ธรรมดา!
“อาจารย์ งัน เรากลับกันไหม?” สุ่ยเซิงกล่าวอย่างหวาดกลัว
อมตะชางเหม่ยตะคอกอย่างเย็นชา “ในที่สุดฉันก็พบสถานที่แห่งนี้แล้ว และดาบเทียนซือก็อยู่ไม่ไกล เราจะปล่อยมือเปล่าได้อย่างไร?”
“เจ้าหนู ทำตามที่ฉันบอกและตัดโซ่เหล็กออก”
“ต่อให้มีสิ่งมีชีวิตชั่วร้ายในโลงศพ เราสามารถร่วมมือกันเพื่อจัดการกับมัน”
เยี่ยชิวกระโดดขึ้นและโจมตีด้วยดาบสี่ครั้งอย่างรวดเร็ว
ดาบจักรพรรดิชื่อเซียวนั้นคมอย่างไม่น่าเชื่อ โซ่เหล็กถูกตัดออกในทันที และโลงศพก็ตกลงมาจากอากาศ กระแทกลงบนพื้นด้วยเสียงดัง
เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยเข้ามาใกล้ จ้องมองที่โลงศพ ตรวจสอบอย่างรอบคอบ แต่พวกเขาไม่ได้รีบเปิดออก
โลงศพมีสีดำสนิทและมีลวดลายมังกรแกะสลักอย่างประณีต
“โลงศพนี้ดูเหมือนจะทำจากไม้” เยี่ยชิวพูดทันที
อมตะชางเหม่ยพยักหน้า “ใช่ มันทำจากไม้จริงๆ”
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็นและพูดว่า “เนื่องจากปรมาจารย์ใส่ดาบเทียนซือไว้ในโลงศพ นั่นหมายความว่าโลงศพอยู่ที่นี่แล้วเมื่อปรมาจารย์จางมาถึง”
“ปรมาจารย์จางเป็นบุคคลเมื่อหลายพันปีก่อน เป็นไปได้ไหมว่าโลงศพนี้อยู่ที่นี่มานานกว่าพันปีแล้ว?”
“ฉันสงสัยว่า ไม้อะไรอยู่ได้นานนับพันปีโดยไม่ผุ?”
ขณะที่เยี่ยชิวพูดสิ่งนี้ เขาก็จำบางสิ่งบางอย่างได้และสบตากับอมตะชางเหม่ย พวกเขาทั้งสองอุทานพร้อมกัน
“ไม้จินสื่อหนาน!”
ไม้จินสื่อหนานเป็นไม้ที่มีค่าอย่างยิ่ง และโลงศพที่ทำจากไม้จินสื่อหนานนั้นมีราคาแพงมาก
ในสมัยโบราณ มีเพียงจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถใช้โลงศพไม้จินสื่อหนานหลังการสิ้นพระชนม์ได้ เจ้าหน้าที่สามัญและสามัญชนจะสามารถใช้มันได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาได้รับการยอมรับเป็นพิเศษจากจักรพรรดิ หากใครนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต มันจะเป็นอาชญากรรมที่เลวร้ายซึ่งมีโทษถึงขั้นทำลายล้างถึงเก้าชั่วอายุคน
มีเหตุผลเพียงข้อเดียวว่าทำไมจักรพรรดิถึงชื่นชอบโลงศพไม้จินสื่อหนาน เพราะมันสามารถคงอยู่ได้นับพันปีโดยไม่เน่าเปื่อย
เพื่อยืนยันการคาดเดาของเขา อมตะชางเหม่ย หยิบกริชออกมาและขูดมันลงบนโลงศพ
ภายใต้สีดำนั้นมีชั้นสีแดงสดอยู่
อมตะชางเหม่ยข่วนอีกครั้ง เผยให้เห็นชั้นสีน้ำตาลใต้สีแดง
ขูดต่อไป
อมตะชางเหม่ยใช้เวลาประมาณสิบนาที และในที่สุดสีก็หายไป เผยลายไม้สีทอง ส่องแสงราวกับทองคำ
“ใช่ โลงศพนี้ทำมาจากไม้จินสื่อหนานจริงๆ แต่ไม่ใช่แค่ ไม้จินสื่อหนานเท่านั้น แต่เป็นไม้เนื้อแข็งที่ฝังอยู่ในดินมานาน” อมตะชางเหม่ยกล่าว
เยี่ยชิวตกตะลึง
ไม้เนื้อแข็งที่ฝังอยู่ในดินมานานหรือที่รู้จักกันในชื่อไม้มะเกลือ หมายถึงต้นไม้ที่ถูกฝังอยู่ในแม่น้ำโบราณหรือติดอยู่ในโคลนหลังจากเกิดอุบัติเหตุ เช่น แผ่นดินไหว น้ำท่วม หรือโคลนถล่ม ต้นไม้เหล่านี้ผ่านการทำให้เป็นคาร์บอนเป็นเวลาหลายล้านปีภายใต้สภาวะไร้ออกซิเจน ความดันสูง การกระทำของแบคทีเรียและจุลินทรีย์อื่นๆ ทำให้เกิดไม้มะเกลือ
เนื่องจากไม้มะเกลือเป็นไม้ที่หายากมาก จึงถูกเรียกว่า “ไม้เทพแห่งตะวันออก”
โบราณว่าไว้ว่า “การมีทองหนึ่งหมื่นตำลึงไม่ดีเท่าการมีไม้มะเกลือหนึ่งชิ้น”
จากนี้จะเห็นได้ว่าไม้มะเกลือมีค่าเพียงใด
โลงศพที่ทำจากไม้มะเกลือนั้นทนทานต่อการเน่าเปื่อย แมลง และน้ำ ทำให้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับจักรพรรดิที่จะได้เก็บร่างอย่างสงบสุข
อย่างไรก็ตาม ไม้มะเกลือนั้นหาได้ยาก
ดังนั้นจักรพรรดิหลายองค์จึงเลือกโลงศพไม้จินสื่อหนานแทน
แต่สิ่งที่ทำให้อมตะชางเหม่ย ประหลาดใจคือ โลงศพที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่เพียงแต่ทำจากไม้จินสื่อหนานเท่านั้น แต่ยังรวมถึงไม้มะเกลือด้วย
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม้จินสื่อหนานที่ใช้ทำโลงศพนั้นผ่านการทำให้เป็นคาร์บอนมาเป็นเวลาอย่างน้อยพันปี
โลงศพแบบนี้เป็นของหายากและทรงคุณค่าที่มีอายุนับพันปีอย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...