วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 651

บนรถตู้เมอร์เซเดส เบนซ์

ซุนหวู่ถามด้วยความกังวลว่า “ผู้อาวุโสหวง มือของคุณเป็นยังไงบ้าง?”

“มันแค่กระดูกหัก ไม่มีอะไรมากกว่านั้น” ผู้อาวุโสหวงตอบ เขายังคงมีความกลัวทักษะที่น่ากลัวของเยี่ยชิวอยู่

“เสี่ยวอวี๋ ขับรถไปโรงพยาบาลและพาผู้อาวุโสหวงรักษากระดูก” ซุนหวู่สั่ง

“ไม่จำเป็น” ผู้อาวุโสหวงขัดจังหวะ “เรื่องนี้คนรู้เยอะเกินไป มีหมอส่วนตัวมาที่บ้านดีกว่า”

“เป็นความคิดที่ดี ผู้อาวุโสหวง”

ซุนหวู่กัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันอยู่ที่ซูหางมาหลายปีแล้ว และนับตั้งแต่เราก่อตั้งแก๊งชิงหลังขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกอับอายเช่นนี้ น่าเสียดายอย่างยิ่ง”

“สิ่งที่น่ารังเกียจยิ่งกว่านั้นคือ เขาหักมือของผู้อาวุโสหวง จริงๆ”

“เราจะไม่พัก จนกว่าจะได้แก้แค้น”

“เสี่ยวอวี๋ รวบรวมสหายทีหลัง เราจะไปที่ตระกูลเฉียนคืนนี้”

ผู้อาวุโสหวงยังคงไม่แสดงออกขณะที่เขาถามว่า “คุณหวู่ คุณมีแผนอย่างไร?”

ซุนหวู่พ่นคำสี่คำออกมาผ่านฟันของเขา “บดขยี้ตระกูลเฉียน!”

“คุณหวู่ ขอโทษที่ฉันพูดตรงๆ แต่จะดีที่สุดถ้าคุณไม่ทำอย่างนั้น” ผู้อาวุโสหวงกล่าว “ถ้าเขาต่อสู้โดยไม่อดกลั้นไว้ก่อนหน้านี้ ฉันเกรงว่า จะไม่ใช่แค่มือหักข้างเดียว”

ซุนหวู่ตกใจ “คุณกำลังบอกว่าเขาซ่อนความแข็งแกร่ง?”

“ใช่” ผู้อาวุโสหวงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “พลังการต่อสู้ที่แท้จริงของเขาน่าจะใกล้เคียงกับสามอันดับแรกของอันดับมังกร”

ห่ะ!

ซุนหวู่สูดลมหายใจเข้าอย่างแรง

“แม้ว่าคุณหวู่จะรวบรวมสหายทั้งหมด แต่ก็ไม่แน่นอนว่าเราจะฆ่าเขาได้ ด้วยทักษะของเด็กคนนั้น หากเขาต้องการหลบหนี ไม่มีใครในซูหางสามารถหยุดเขาได้”

“ถ้าเขาไม่หนีและเราต้องการที่จะกำจัดเขา เราอาจจะต้องสังเวยสหายของเราหลายพันคน”

“การจ่ายราคาที่สูงขนาดนี้เพื่อฆ่าคนคนเดียวมันไม่คุ้มเลย”

“นอกจากนี้ ตอนนี้เราถูกล้อมรอบไปด้วยศัตรู แก๊งชิงหลังไม่สามารถยอมสูญเสียเพิ่มได้”

ผู้อาวุโสหวงกล่าวว่า “ฉันคิดว่าเราควรหยุดแค้นี้!”

แม้ว่าซุนหวู่จะไม่เต็มใจ แต่เขาก็เข้าใจ ว่าผู้อาวุโสหวงกำลังพูดความจริง

“เอาล่ะ มาทำตามคำแนะนำของผู้อาวุโสหวงกันเถอะ” ซุนหวู่พูดแล้วถาม “ผู้อาวุโสหวง มีความเคลื่อนไหวใดๆ จากหลงเหมินบ้างไหม?”

ผู้อาวุโสหวงส่ายหัว

ซุนหวู่ขมวดคิ้ว “เฉายวนเป็นนักยุทธศาสตร์ที่เก่งมาก หลงเหมินได้ส่งกองทหารไปทางใต้แล้ว พูดตามหลักตรรกะแล้ว เขาควรจะตั้งเป้าไปที่ซูหางแล้ว ทำไมเขายังไม่เริ่มเคลื่อนไหวกับเราเลย?”

“นั่นเป็นเรื่องผิดปกติมากจริงๆ” ผู้อาวุโสหวงกล่าว “ดูเหมือนว่าซูหางจะถูกลืมโดยเฉาหยวน”

ซุนหวู่กล่าวว่า “เฉายวนมีทักษะในการวางแผนก่อนลงมือปฏิบัติ การไม่โจมตีเราเป็นเพียงความล่าช้า เมื่อเขาโจมตี มันจะเป็นการทำลายล้าง ใครจะรู้ บางทีเขาอาจจะกำลังคำนวณอะไรบางอย่างอยู่”

ผู้อาวุโสหวงกล่าวว่า “เมื่อเทียบกับหลงเหมินแล้ว เราไม่มีความได้เปรียบ คุณหวู่ คุณจะทำอย่างไรถ้าหลงเหมินมาที่ซูหาง?”

“เราจะทำอะไรได้อีก? เรามีทางเลือกเพียงสองทางข้างหน้าเท่านั้น ยอมหรือต่อต้าน”

ซุนหวู่กล่าวว่า “อาจมีทางออกโดยการยอมจำนน แต่ถ้าเราต่อต้าน มันจะเป็นทางตัน”

“แล้วคุณหวู่กำลังเลือกทางตันหรือทางออก?” หวงเหล่าเสีย ถามอีกครั้ง

“แน่นอน ฉันเลือกทางออก ฉันยังมีชีวิตไม่พอ” ซุนหวู่เต้าตอบ “แก๊งชิงหลังสามารถยอมจำนนต่อหลงเหมินได้ แต่ฉันอยากอยู่ที่ซูหาง”

หวงเหล่าเสียเข้าใจแล้ว

ซุนหวู่เต้าต้องการยอมจำนนต่อเฉายวนอย่างเปิดเผย แต่ยังคงแอบเป็นจักรพรรดิของซูหางต่อไป

“คุณหวู่ ฉันเกรงว่าเฉายวนจะไม่เห็นด้วยกับคำขอของคุณ” ผู้อาวุโสหวงกล่าว

“ฉันกังวลว่าเขาจะไม่เห็นด้วย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงต้องการรับสมัครเด็กคนนั้นเมื่อเราอยู่ที่ตระกูลเฉียน” ซุนหวู่กล่าว “หากฉันมีผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสองสามคนภายใต้การบังคับบัญชาของฉัน ฉันคงไม่กลัวเฉายวนหรอก?”

ทันใดนั้น หวงเหล่าเสียก็จำสิ่งที่เยี่ยชิวพูดได้และเตือนซุนหวู่ว่า “คุณหวู่ เด็กคนนั้นบอกว่าคุณจะเผชิญกับหายนะนองเลือด ระวังตัวด้วยช่วงนี้”

“หายนะอะไรเนี่ย? ฉันคิดว่าเขาแค่พูดเรื่องไร้สาระ……”