วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 653

หลังจากที่เยี่ยชิวเดินออกจากห้องส่วนตัว เฉียนตัวตัวพูดกับ เสี่ยวเถาว่า “เสี่ยวเถา คุณได้รับบาดเจ็บ อยู่ที่นี่นะ!”

“ดูแลตัวเองด้วยนะ”

“ถ้าเจอคนไม่ดีกลั่นแกล้งให้โทรหาฉันทันที”

เสี่ยวเถาไม่ได้คาดหวังว่าเฉียนตัวตัวจะเป็นคนที่ดูแลเธอในยามตกอยู่ในอันตราย น้ำตาไหลออกมาจากดวงตา และเธอก็พูดว่า “พี่เฉียน ข้างนอกมันอันตราย อย่าไปนะ”

“ไม่เป็นไร” เฉียนตัวตัวยิ้มและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวเถาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง กัดฟันแล้วเดินตามไป เธอยังคงชักชวนต่อไปว่า “พี่เฉียน คุณควรอยู่ในห้องส่วนตัว คนเหล่านั้นเป็นเหมือนปีศาจจริงๆ น่ากลัวมาก”

“ความชั่วร้ายไม่สามารถเอาชนะความชอบธรรมได้ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นผีอะไรก็ตาม พวกเขาจะพบกับความหายนะเมื่อพบกับฉัน”

เฉียนตัวตัวมีสีหน้าชอบธรรม

ทันใดนั้น ภาพลักษณ์ของเขาในใจของเสี่ยวเถาก็สูงตระหง่าน

เสี่ยวเถาไม่รู้ว่าเหตุผลที่เฉียนตัวตัวกล้าที่จะแข็งแกร่งมากนั้นเป็นเพราะเยี่ยชิวอยู่เคียงข้างเขา

มิฉะนั้น แม้ว่าเฉียนตัวตัวจะมีความกล้าหาญมากกว่าพันเท่า เขาก็ไม่กล้าแสดงท่าทีเย่อหยิ่งเช่นนั้น

ขณะที่เยี่ยชิวเดินไปตามทางเดินสักพัก เขาก็ขมวดคิ้ว

เพราะมีเลือดอยู่เต็มพื้น

กลิ่นเลือดท่วมท้น

คลับที่ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตชีวา ตอนนี้ว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่ในสายตานอกจากความยุ่งเหยิงและเลือด

เฉียนตัวตัวถามด้วยความประหลาดใจ “พี่ ทำไมไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย?”

เยี่ยชิวพูดอย่างฉุนเฉียวว่า “คุณโง่หรือเปล่า? หากมีคนบุกเข้ามาและเริ่มฆ่า คุณจะอยู่ที่นี่และรอความตายแทนที่จะวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด?”

“อืม พี่สาวทุกคนหนีไปแล้ว” เสี่ยวเถากล่าวเสริม

เฉียนตัวตัวกล่าวว่า “ฉันกำลังถามถึงคนเหล่านั้นที่เข้ามาโจมตี ทำไมเราไม่เห็นพวกเขาเลย”

“ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้ยินเสี่ยวเถาเหรอ? พวกเขาไปที่ชั้นสามสิบสาม”

หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็จ้องมองไปที่ทางเข้าลิฟต์ทันที

เพราะเขาเห็นลายงูอยู่บนผนังด้านนอกลิฟต์

ลายงูมีขนาดเพียงกำปั้น โดยมีลำตัวโค้ง หัวของมันหงายขึ้น เปล่งแสงสีเขียวเย็นชาออกมาจากดวงตา ปากเปิดออกเล็กน้อย พ่นลิ้นสีแดงเข้มออกมา และเปล่งรัศมีชั่วร้ายไปทั่วร่างกาย

เมื่อมองแวบเดียว เยี่ยชิวก็จำได้ว่ามันเป็นโทเท็มของลัทธิแม่มด!

“เป็นพวกคุณจริงๆ”

เจตนาฆ่าปรากฏบนใบหน้าของเยี่ยชิว ขณะที่เขาสูดจมูกอย่างเย็นชา

“พี่กำลังพูดถึงใคร?”

เยี่ยชิวไม่สนใจเฉียนตัวตัว

หลังจากได้ยินคำอธิบายของเสี่ยวเถาในห้องส่วนตัวแล้ว เยี่ยชิวมีความรู้สึกว่า รูปแบบการกระทำของคนเหล่านี้คล้ายกับของลัทธิแม่มด ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจออกมาดู

ตอนนี้เมื่อเห็นโทเท็มนี้ เยี่ยชิวก็รู้ว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง

น่าแปลก ทำไมลัทธิแม่มดถึงมุ่งเป้าไปที่แก๊งชิงหลังล่ะ?

พวกเขาตั้งใจจะทำอะไร?

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หัวใจของเยี่ยชิวก็สั่นไหว

เป็นไปได้ไหมว่าลัทธิแม่มดต้องการแข่งขันกับหลงเหมินเพื่อชิงดินแดน?

ลัทธิแม่มดได้ก่อตั้งสาขามากมายในเมืองต่างๆ ในอดีต แต่ในปีที่ผ่านมา โดยที่หลงเหมินกวาดล้างไปทั่วสิบสี่จังหวัดทางเหนือและมุ่งหน้าไปทางใต้ กิ่งก้านของลัทธิแม่มดจำนวนมากก็ถูกถอนออก ส่งผลให้เกิดการสูญเสียอย่างหนัก

เป็นผลให้สมาชิกระดับสูงของลัทธิแม่มดโกรธจัดและส่งผู้เชี่ยวชาญหลายคนออกไปเพื่อพยายามฆ่าเฉาหยวน อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแต่พวกเขาไม่สามารถฆ่าเฉายวน ได้เท่านั้น พวกเขายังสูญเสียผู้อาวุโสไปหลายคน ทำให้ลัทธิแม่มดได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง

“ดูเหมือนว่าลัทธิแม่มดได้ปรับนโยบายเชิงกลยุทธ์แล้ว และพร้อมที่จะแข่งขันกับหลงเหมินเพื่อชิงดินแดนและหยุดหลงเหมิน”

เยี่ยชิวคิดถึงคำถามอื่น

“ไท้เจี่ยนเฝ้าดูลัทธิแม่มดอยู่ ทำไมเขาไม่ดำเนินการใดๆ เมื่อลัทธิแม่มดโจมตีแก๊งชิงหลัง?”

“ไท้เจี่ยนไม่รู้ หรือเขารู้แต่เลือกที่จะเพิกเฉย?”

“ไม่เป็นไร ในเมื่อเราเจอมันแล้ว มาจัดการกับมันก่อน!”

เมื่อคิดเช่นนี้ เยี่ยชิวก็ถามเฉียนตัวตัวว่า “คุณต้องการอยู่ที่นี่หรือมากับฉัน?”