วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 67

“คนพวกนี้เป็นใคร?”โจวเฮ่ารีบถาม

พนักงานเปิดประตูมองดูราชามังกรที่อยู่ด้านข้าง เงียบไม่พูดจา

ชั่วพริบตาเดียวโจวเฮ่าก็เข้าใจแล้ว เป็นคนของราชามังกร

คิดไปคิดมาก็ใช่ ในเจียงโจวสามารถเรียกคนมาได้เยอะขนาดนี้ นอกจากราชามังกรยังสามารถมีใครอีก?

สายตาของโจวเฮ่าตกอยู่บนใบหน้าของราชามังกร และถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น“ท่านหมายความว่าอะไร?”

ราชามังกรหัวเราะฮ่าๆ“ช่วยไม่ได้ ก็ฉันมีลูกน้องจำนวนมาก”

“ท่านอยากจะหมาหมู่?”โจวเฮ่าสีหน้าแย่มาก

“เมื่อกี้นายก็จะหมาหมู่ไหม?”ราชามังกรพูดขึ้นทันที“ทำไม อนุญาตให้นายทำได้คนเดียว ฉันไม่สามารถทำได้?”

“ไม่ใช่ ราชามังกรท่านอย่าเข้าใจผิด ผมแค่ไม่อยากให้ประธานหลินออกจากที่นี่ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนคุณก็เห็นแล้ว คุณชายเซียวได้รับบาดเจ็บ ทาสรับใช้ของเขาถูกฆ่า ถ้าหากผู้ชนะเลิศโหวซักถามขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นผมที่เป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงก็คงขว้างงูไม่พ้นคอ ดังนั้นไม่มีทางจะให้ฆาตกรออกไปได้ ”โจวเฮ่าพูดอธิบาย

“นายคิดแทนตระกูลเซียวขนาดนี้ ขอถามหน่อย นายเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเซียวไหม?”

สีหน้าของราชามังกรก็มืดครึ้มทันที พลางพูดตะโกน“ถ้าหากนายเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลเซียว ช่วยตระกูลเซียวหาฆาตกร ฉันสามารถเข้าใจได้ แต่ถ้าหากนายไม่ใช่สุนัขรับใช้ของตระกูลเซียว ถ้าอย่างนั้น ก็อย่าขัดขวางประธานหลินจะออกไป”

ถึงยังไงก็เป็นหัวหน้าใหญ่ โมโหรุนแรงขึ้นมาก็ไม่ใช่คนธรรมดาจะสามารถยอมรับได้ สีหน้าของโจวเฮ่าซีดเผือดลงทันที

“ราชามังกร”

“นายไม่ต้องอธิบายอีกแล้ว ตอนนี้ฉันจะพาประธานหลินออกไป ถ้าหากนายกล้าขัดขวาง อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนาย”

โจวเฮ่าชะงักไปทันที คิดไม่ถึงว่าราชามังกรจะปกป้องหลินจิงจื้อ

“ราชามังกร ท่านต้องคิดให้ชัดเจน หลินจิงจื้อเป็นฆาตกร ท่านปกป้องเธอแบบนี้ ผู้ชนะเลิศโหวเล่นงานขึ้นมา”

เพียะ!

ไม่รอให้โจวเฮ่าพูดจบ ราชามังกรก็ตบหน้าเขาทันที พลางพูดด่า“นายกำลังสั่งสอนฉัน?”

“ผมไม่กล้า”โจวเฮ่าอดกลั้นความโกรธเอาไว้

“หึ!”ราชามังกรสบถ พูดกับจ้าวอวิ๋น“พวกเรากลับ!”

หลังจากนั้น ท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมาย ราชามังกรก็พาหลินจิงจื้อกับเยี่ยชิวและคนอื่นๆออกไปจากงานเลี้ยง

โจวเฮ่าสีหน้ามืดครึ้มทันที กำหมัดแน่น ในใจก่นด่า“ไอ้แก่ ต้องมีสักวันที่ฉันจะฆ่าแกได้”

หลี่เฉียนเฉิงเดินเข้ามา มองรอยฝ่ามือบนใบหน้าของโจวเฮ่า ก็พูดด้วยความสงสาร“พี่เฮ่า เจ็บไหม?ผมจะนวดให้พี่”

พูดจบก็ใช้มือทั้งสองข้างนวดบนหน้าของโจวเฮ่า ค่อยๆนวดเบาๆ

เดิมทีโจวเฮ่าอยากจะปฏิเสธ แต่ก็พบว่ามือทั้งสองข้างของหลี่เฉียนเฉิงเต็มไปด้วยความอ่อนโยน รู้สึกเหมือนกับแม่นวดให้เขาในวัยเด็ก ก็ชะงักไปทันที แม้แต่สายตาของหลี่เฉียนเฉิงก็ค่อยๆอ่อนโยนขึ้นมา

หลี่เฉียนเฉิงในขณะที่นวดใบหน้าของโจวเฮ่า ก็มองดูสายตาของโจวเฮ่า ทั้งสองคนสบตากัน และตกอยู่ในท่วงทำนองที่แปลกประหลาด

ที่สวยงามมาก!

“คุณชายโจว คุณชายหลี่ ตอนนี้จะทำยังไง?”เสียงของผู้จัดการโรงแรมดังเข้ามาข้างหู ทำให้ทั้งสองคนได้สติขึ้นมา

หลังจากนั้น โจวเฮ่ากับหลี่เฉียนเฉิงก็ถลึงตาใส่ผู้จัดการโรงแรมทันที ด้วยสีหน้าไม่พอใจ

หรือว่าฉันพูดอะไรผิด?

ผู้จัดการโรงแรมสีหน้าสงสัย

“ทำอะไร?”โจวเฮ่าถามเสียงเย็นชา

ผู้จัดการโรงแรมพูด“คุณชายโจว ท่านดูสถานที่เกิดเหตุ จะทำยังไงล่ะ?”

โจวเฮ่ากวาดสายตามองสถานที่เกิดเหตุ พวกแขกที่รับเชิญมาก็พากันวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนานา

จนกระทั่งเซียวชิงตี้กับเฝิงโย่วหลิงยังสลบอยู่บนพื้น เฉียนเยี่ยนหรูกำลังร้องโหยหวน ยังมีผู้หญิงที่หลินจิงจื้อบังคับให้ดื่มเหล้าขาวก็ยังนอนไม่ฟื้นอยู่บนพื้น

โจวเฮ่ารีบสั่งผู้จัดการโรงแรมทันที “รีบส่งคนที่ได้รับบาดเจ็บไปโรงพยาบาล”

“หาหมอเฉพาะทางที่ดีที่สุดให้กับคุณชายเซียว แล้วก็ หาหมอเฉพาะทางที่ดีให้คุณเฉียนด้วย”

“ปิดข่าวให้หมด เรื่องทุกอย่างในคืนนี้ ไม่ให้คนภายนอกรู้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้น จะลงโทษอย่างหนักโดนไม่มีการผ่อนผัน”

หลี่เฉียนเฉิงที่อยู่ด้านข้างมองโจวเฮ่าพูดสั่งด้วยความชื่นชม ดวงตาทั้งสองข้างเป็นประกาย เหมือนกับคนที่บ้าคลั่งศิลปินในดวงใจ

หน้าประตูสุ่ยจิงกง