บทที่ 673 ตีเขาจนตาย
"ปัง!"
มองของหม่าตงระเบิด
"อา--"
ในบรรดากลุ่มคนที่ติดตามหม่าตง ผู้หญิงหลายคนกรีดร้องเสียงดัง ในขณะที่ผู้ชายสองสามคนดุเยี่ยชิวด้วยความโกรธ
“เจ้าหนู ถ้าแกกล้าต่อยพี่ตงของฉัน แกคงไม่ได้อยากละเอียดเป็นขุยผงใช่ไหม?”
“แม่งเอ้ย หยุดพูดไร้สาระกับมันได้แล้ว พวกมึงตีมันซะ”
“ ถ้าแกกล้าแตะต้องพี่ตง ฉันจะฆ่าแก”
เห็นได้ชัดว่าคนรุ่นที่สองที่ร่ำรวยเหล่านี้เคยชินกับการหยิ่งยโสและครอบงำ พวกเขาคว้าขวดไวน์จากโต๊ะข้างๆ อย่างตั้งใจ และเตรียมที่จะโจมตีเยี่ยชิว
"หยุด!"
หม่าตงตะโกนเสียงดังและหยุดกลุ่มผู้ติดตาม จากนั้นมองไปที่เยี่ยชิวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มดุร้าย "ตีก็ตีแล้ว แล้วแฟนแกจะให้ฉันได้ยัง"
พั้วะ!
เยี่ยชิวเตะหม่าตงออกไป
ลูกเตะของเขาทรงพลังมากจนหม่าตงลอยถอยหลังไปห้าหรือหกเมตร กระแทกโต๊ะสองโต๊ะ
ในสถานการณ์นั้นชุลมุนวุ่นวายอย่างมาก
ในไม่ช้า เสียงเพลงก็หยุดลง และชายและหญิงที่หมุนไปมาก็หยุดและมองมาที่นี่
เมื่อเห็นมาดงถูกทุบตี ทุกคนก็ตกตะลึง
“ให้ตายเถอะ อาจารย์หม่าโดนตีเหรอ?”
“เด็กคนนั้นยอดเยี่ยมมาก เขากล้าตีคุณชายหม่าจริงๆด้วย”
“จบแล้ว วันนี้ต้องมีคนตาย!”
ผู้ติดตามตัวน้อยทั้งสองรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและช่วยมาตงขึ้นจากพื้นดิน
“ไอ้สารเลว ถึงแม้ว่าแกยังกล้าตีฉัน แต่ก็ดูเหมือนว่าแกจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูดสุดท้ายในซูหาง!”
หม่าตงตะโกนเสียงดัง "เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ไหน มานี่!"
พรึ้บ พรึ้บ พรึ้บ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าหนึ่งโหลมาถึงอย่างรวดเร็วและล้อมรอบเยี่ยชิว
เยี่ยชิวเพิกเฉยต่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เพียงแค่มองไปที่หม่าตงแล้วพูดอย่างใจเย็น "ฉันไม่ชอบสร้างปัญหา แต่ฉันไม่เคยกลัวปัญหา"
“ในเมื่อเจ้ากำลังถามหาเรื่อง ถ้าข้าไม่เล่นกับเจ้า มันจะไม่ทำให้เจ้าเสียหน้าใช่หรือไม่”
“เรามาคุกเข่าขอโทษแล้วลืมมันซะ ไม่อย่างนั้น...”
“ งั้นแกต้องการอะไร” หม่าตงถามอย่างเย็นชา
“ไม่งั้น ฉันเองแหละที่จะทำให้แกพิการ” เยี่ยชิวกล่าว
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนในปัจจุบันก็หัวเราะ โดยคิดว่าเยี่ยชิวกำลังแกล้งทำเป็น
“ไอ้สารเลว ระวังความคิดของแกซะ!”
บริกรดุจากด้านข้าง "คุณไม่ตัดช่องน้อยแต่พอตัว คุณคิดว่าคุณเป็นใคร คุณสมควรที่จะท้าทายคุณหม่าหรอ?"
เยี่ยชิวไม่พอใจกับพนักงานเสิร์ฟมานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงตบเขาออกไป
พั๊วะ!
พนักงานเสิร์ฟหมดสติไปในที่เกิดเหตุ
เมื่อเห็นว่าเยี่ยชิวแข็งแกร่งแค่ไหน หม่าตงจึงออกคำสั่ง "จัดการมัน"
ทันใดนั้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าหนึ่งโหลก็รีบวิ่งไปหาเยี่ยชิว
ในเวลานี้ คนใกล้ตัวสังเกตเห็นว่าหลินจิงจื้อเทแก้วไวน์แล้วดื่มช้าๆ พร้อมรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้าของเธอ ราวกับว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเธอไม่เกี่ยวข้องกับเธอ
“ผู้หญิงคนนี้มีจิตใจที่ยิ่งใหญ่ แฟนของเธอกำลังจะโดนทุบตีจนตาย และเธอยังอยู่ในอารมณ์ที่จะดื่มอีกด้วย”
“คุณไม่เข้าใจเหรอ สามีและภรรยาก็เหมือนนกในป่าเดียวกัน พวกมันบินแยกกันเมื่อเกิดภัยพิบัติ ยิ่งกว่านั้น พวกมันเป็นแค่แฟนหนุ่มและแฟนสาว”
“หลังจากที่เด็กคนนั้นถูกกำจัดแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็จะปีนขึ้นไปบนเตียงของอาจารย์หม่า และติดตามเขาไปกินและดื่มอาหารร้อนๆ โดยไม่สูญเสียอะไรเลย”
“สิ่งที่คุณพูดก็สมเหตุสมผลแล้ว...แม่งเอ้ย!”
จู่ๆ พิธีกรก็อุทานออกมา
ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองและพบว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนที่เดิมรีบไปหาเยี่ยชิวต่างก็นอนคร่ำครวญอยู่บนพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...