วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 676

ตึง!

อวี๋ยี่คุกเข่าลงหน้าเยี่ยชิว

 

ทั้งหมดตะลึงทันที

 

“คุณเยี่ย ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าคุณมาที่นี่ ”

 

อวี๋ยี่ก้มหัวลง เหมือนขุนนางในอดีตที่ไปเข้าพบฮ่องเต้ในวังหลวง ทัศนคติเคารพอย่างยิ่ง

 

ตอนนี้เขาอยากจะฟันหม่าตงด้วยมีดจนใจจะขาด

 

ตัวซวยนี้ ยั่วยุใครไม่ดี ไปยั่วยุเยี่ยชิวเทพเจ้าแห่งความตายองค์นี้

 

นี่คือหมาทูตหนึ่งในทั้งสี่ของหลงเหมิน

 

ถ้าไม่มีเยี่ยชิว อวี๋ยี่และอาจารย์ของเขา คงไปตายไปที่ธารเหลืองกับซุนอู่เมื่อคืนนี้แล้ว

 

เมื่อเห็นฉากนี้ คนที่มุมดูอ้าปากค้าง

 

เดิมทีพวกเขาคิดว่า หลังจากที่หม่าตงเรียกคนของแก๊งชิงหลังมาเเล้ว จะสามารถฆ่าเยี่ยชิวได้อย่างสบาย แต่คาดไม่ถึงว่า อวี๋ยี่คุกเข่าลงหน้าเยี่ยชิว

หม่าตงตกตะลึงเลย รีบวิ่งไปดึงอวี๋ยี่และพูดว่า“พี่อวี๋ ทำไมนายถึงคุกเข่าลงให้กับไอ้สารเลวนี้?รีบลุกขึ้นมา”

 

บู้ม!

 

อวี๋ยี่ลุกขึ้นและเตะหม่าตงล้ม ตะโกนว่า“ถ้านายกล้าที่จะไม่เคารพคุณเยี่ยอีก ระวังว่าฉันฆ่านาย”

 

วิญญาณของอวี๋ยี่เกือบจะตกใจจนหลุดออกไป

 

ให้เวลานี้ ยังกล้าที่จะดูหมิ่นคุณเยี่ย แสวงหาตายจริงๆ

 

เยี่ยชิวมองไปที่หม่าตงและพูดว่า“ฉันบอกว่าเเล้ว ถ้านายอยากจัดการฉัน เรียนคนของแก๊งชิงหลังไม่ได้”

 

“ฉันให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย เรียกคนมาอีก ”

 

“จําไว้ ต้องเรียกคนที่เจ๋งที่สุด เรียกมา!”

 

ตอนนี้หม่าตงยังสับสนเล็กน้อยและถามว่า “พี่อวี๋ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

 

“ไอ้โง่ ขนาดนี้เเล้ว นายยังถามว่าเกิดอะไรขึ้น นายสมองมีปัญหาเหรอ?”

 

อวี๋ยี่พูดอย่างโกรธเคือง“คุณเยี่ยเป็นผู้มีพระคุณต่อฉันและอาจารย์นของฉัน พวกเราในแก๊งชิงหลังเป็นของคุณเยี่ยหมด”

 

“นายกล้ารุกรานคุณเยี่ย งั้นก็รุกรานแก๊งชิงหลังพวกเราทั้งหมด”

 

อะไร?

 

หม่าตงตกตะลึง

 

หน้าของผู้ชมที่ล้อมดูก็งุ่มง่ามไป

 

ชายหนุ่มคนนี้ เป็นหัวหน้าแก๊งชิงหลัง?

 

ในขณะเดียวกัน ก็มีคนที่ไม่รู้เรื่องรู้สึกงง

 

“หัวหน้าของแก๊งชิงหลังเป็นซุนอู่ไม่ใช่เหรอ ทําไมจู่ๆถึงกลายเป็นชายหนุ่มคนนี้?”

 

“นายไม่รู้ว่าซุนปู่ห้าตายแล้ว ”

 

“ฮะ?ซุนปู่ห้าตายเเล้ว?เป็นเรื่องของตอนไหน?”

 

“เมื่อคืนนี้เอง ฉันได้ยินมาว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงในแก๊งชิงหลังเมื่อคืนนี้ ซุนปู่ห้าถูกฆ่าตายแล้ว สำนักงานใหญ่ของแก๊งชิงหลังเลือดไหลนองเต็มพื้น ตายไปเยอะเลย ”

 

“ซือ หรือว่าชายหนุ่มเป็นคนทำ?”

 

ในทันที ในสายตาหลายคนมองเยี่ยชิวด้วยความหวาดกลัว

อวี๋ยี่คุกเข่าต่อหน้าเยี่ยชิวและพูดว่า“ ในอดีตเมื่อซุนปู่ห้ายังมีชีวิตอยู่ เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับ หม่าตง และธุรกิจบางอย่างของแก๊งชิงหลังก็มีการร่วมมือกับตระกูลหม่าด้วย แด้วยเหตุนี้ หม่าตงโมรหาฉันเเล้ว ฉันถึงพาคนมานี่”

 

“คุณเยี่ย ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้จริงๆว่าเป็นคุณ ”

 

“ถ้าฉันรู้ ไม่ว่าจะพูดอะไรฉันก็ไม่มา......”

 

เพี้ยะ!

 

อวี๋ยี่ยังพูดไม่จบก็ถูกเยี่ยชิวตบหน้าไหทีหนึ่ง

 

“ฉันให้พวกนายจัดการเเก้ไขแก๊งชิงหลัง และนั่นคือวิธีที่นายแก้ไขให้ฉัน?”

 

“ถ้าวันนี้ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคนอื่น นายจะยืนช่วยหม่าตงใช่ไหม?”

 

“ฉันบอกนาย ฉันช่วยนายได้ และฉันก็ฆ่านายได้ ”

 

เมื่อได้ยินคําพูดของเยี่ยชิว อวี๋ยี่ก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว คํานับไปด้วยพูดไปด้วยว่า“ใช่ใช่ใช่ คุณเยี่ยสั่งสินได้ดี วันนี้เป็นความผิดของฉัน โปรดยกโทษให้ฉัน!”

 

“อวี๋ยี่ นายจำไว้ว่า หลังจากที่แก๊งชิงหลังสวามิภักดิ์ใต้หลงเหมินเเล้ว ต่อไปนี้จะดำเนินงานต้องปฏิบัติตามกฎของหลงเหมิน”

 

“ข้อหนึ่ง ลูกศิษย์ทุกคนต้องจงรักภักดีต่อชาติ ห้ามใครทำาอะไรที่ทรยศประเทศ”

 

“ข้อสอง ปฏิบัติตามกฎและข้อบังคับ ห้ามทําธุรกิจที่ผิดกฎหมายทั้งหมด เช่น สื่อลามก การพนัน และยาเสพติด ”

 

“ข้อสาม ห้ามใช้อำนาจและอิทธิพลมาข่มเหงรังแกผู้อื่น พึ่งพาผู้แข็งแกร่งกลั่นแกล้งผู้อ่อนแอ กลั่นเเกล้งผู้ชายครอบครองผู้หญิง ”

 

“ไม่อย่างนั้น ฆ่าโดยไม่ให้อภัย!”

 

เมื่อเยี่ยชิวพูดคำสุดท้ายจบ ในร่างกายของเขาพ่นชี่ที่ร้ายและะเย็นชาออกมา

 

ในทันที อุณหภูมิภายในบาร์ดูเหมือนจะลดลงถึงลบห้าสิบองศา

 

ทุกคนเหมือนตกลงไปในรูหนาวเย็น เงียบเหมือนกับจั๊กจั่นในยามหน้าหนาว

 

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ