ที่หน้าเจดีย์ตรัสรู้
ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ ได้วางร่างของพระคงเจี้ยนไว้บนกองไม้ แล้วจุดไฟบนฟืน
หลังจากนั้น ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ก็นั่งลงบนพื้น มือประสานกันที่หน้าอก สวดมนต์กสิติครภาสูตรเพื่อสวดภาวนาให้กับพระภิกษุคงเจี้ยน
“ท่านพระคงเจี้ยน เดินทางปลอดภัยนะ”
เยี่ยชิวยืนดูขณะที่พระคงเจี้ยนถูกกลืนหายไปในเปลวไฟคำราม และโค้งคำนับด้วยความเคารพ
ไฟยังคงดำเนินต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง
ฉากอันน่าประหลาดใจถูกเปิดออก
ร่างของพระคงเจี้ยนไม่ได้รับอันตรายอย่างปาฏิหาริย์
เยี่ยชิวอุทานด้วยความประหลาดใจ “เป็นพระที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงจริงๆ”
ปรมจารย์ตู้เอ้อร์เติมฟืนเพิ่ม
ไฟไหม้นานกว่าหนึ่งชั่วโมง และร่างของพระภิกษุคงเจี้ยนเริ่มค่อยๆ กลายเป็นเถ้าถ่าน
น่าแปลกที่ในระหว่างกระบวนการเผาศพ ไม่มีกลิ่นไหม้ที่มักจะมาพร้อมกับการเผาไหม้ของร่างกายมนุษย์ กลับกลายเป็นกลิ่นหอมที่อธิบายไม่ถูก ซึ่งชวนให้นึกถึงไม้จันทน์ฟุ้งไปในอากาศ
หลังจากไฟดับแล้ว
ปรมจารย์ตู้เอ้อร์หยิบโถเซรามิกจากชั้นหนึ่งของเจดีย์ตรัสรู้และเก็บอัฐิของพระคงเจี้ยน
กะทันหัน
ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์คุกเข่าต่อหน้าอัฐิของพระคงเจี้ยน อุทานว่า “ขอแสดงความยินดี ท่านอาจารย์ ที่ได้ขึ้นไปสู่ดินแดนอันบริสุทธิ์”
เยี่ยชิวสังเกตเห็นว่าในขณะนี้ ใบหน้าของปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ ไม่ได้แสดงอาการโศกเศร้า แต่เป็นสัญญาณของความตื่นเต้น
แปลก อาจารย์ตื่นเต้นเรื่องอะไร?
ในขณะนั้น ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ กล่าวว่า “โยมเยี่ย มานี่เร็ว ๆ ให้ฉันแสดงบางสิ่งที่พิเศษแก่คุณ”
เยี่ยชิวเดินไปหาปรมาจารย์ตู้เอ้อร์
ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ ค่อยๆ เคลื่อนอัฐิของพระคงเจี้ยนออกไปอย่างอ่อนโยน และทันใดนั้น ลูกปัดทรงกลมสีขาวก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเยี่ยชิว
ลูกปัดทรงกลมนี้ใสเหมือนคริสตัลชิ้นหนึ่ง ส่องแสงสลัวๆ
เยี่ยชิวถามด้วยความสับสน “นี่คืออะไร?”
“โยมเยี่ย คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับสารีริกธาตุบ้างไหม” ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ถาม
“ฉันเคย…...” เยี่ยชิวพูดพร้อมกับเบิกตากว้าง “อาจารย์ นี่คือสารีริกธาตุใช่ไหม?”
ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ใช่ นี่คือสารีริกธาตุ”
เยี่ยชิวตกตะลึง
สารีริกธาตุ เป็นการทับศัพท์จากคำภาษาสันสกฤต โดยทั่วไปหมายถึงพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า หรือที่เรียกว่ากระดูกของพระพุทธเจ้า ซึ่งว่ากันว่ามีต้นกำเนิดมาจากผู้ก่อตั้งศาสนาพุทธ คือ พระศากยมุนีพุทธเจ้า
หลังจากการปรินิพพานของพระศากยมุนีพุทธเจ้า บรรดาสาวกของพระองค์ได้ค้นพบพระอัฐิหลากสีสันที่มีลักษณะคล้ายคริสตัลมากมายจากอัฐิของพระองค์ ซึ่งได้รับเกียรติว่า สารีริกธาตุ
ต่อมาสารีริกธาตุเหล่านี้ได้ถูกแจกจ่ายไปยังวัดที่มีชื่อเสียงทั่วโลกจนกลายเป็นวัตถุล้ำค่าสำหรับวัด
ตามคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา สารีริกธาตุได้มาจากการปฏิบัติศีล สมาธิ และปัญญา ตลอดจนผ่านปณิธานอันยิ่งใหญ่ของตนเอง พวกมันหายากและล้ำค่ามาก
ตลอดประวัติศาสตร์ แม้จะมีสารีริกธาตุหลายครั้ง แต่ก็มีเพียงพระภิกษุผู้มีคุณธรรมมากมายเท่านั้นที่จะครอบครองได้
ตัวอย่างเช่น พระซวีอวิ๋น
เมื่ออายุได้สิบแปดปี พระซวีอวิ๋นกลายเป็นพระภิกษุและใช้เวลาเก้าปีในการฝึกฝนที่วัดหย่งเฉวียน เมื่ออายุยี่สิบเจ็ดปี เขาเดินทางไปยังภูเขาพุทธที่มีชื่อเสียงหลายแห่งทั่วประเทศเป็นเวลากว่ายี่สิบปี เยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ เช่น เขาเอ๋อร์เหมย ซึ่งเป็นอารามสำคัญสามแห่งในพื้นที่ทิเบต และแม้กระทั่งไปสักการะพระธาตุทางพุทธศาสนาในต่างประเทศ
เมื่อชื่อเสียงของเขาเติบโตขึ้น พระซวีอวิ๋นได้รับความโปรดปรานจากราชสำนักโดยได้รับการพระราชทานคลังมังกร รวมถึงตำแหน่งพระศาสดาแห่งการเผยแผ่ความเมตตาของพระพุทธเจ้า และพระศาสดาแห่งธรรมะ
นี่เป็นเกียรติที่หาได้ยากในเวลานั้น ซึ่งบ่งบอกถึงสถานะทางศีลธรรมอันสูงส่งและน่านับถือของพระซวีอวิ๋น
ในปี คริสต์ศักราช หนึ่งพันเก้าร้อยห้าสิบเก้าในวันที่สิบสาม เดือนกันยายน ตามปฏิทินจันทรคติ พระซวีอวิ๋น วัยหนึ่งร้อยยี่สิบปีถึงแก่กรรม หลังจากการเผาศพของเขา มีการค้นพบสารีริกธาตุหลากสีสันหลายร้อยชิ้น ทำให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้น
ตัวอย่างเช่น
หลังจากการจากไปของพระเฒ่าเมิ่งชานวัยหนึ่งร้อยสามปีที่ภูเขาหวู่ไท่ ก็พบสารีริกธาตุกว่าร้อยชิ้นถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...