“เมื่อกี้นายพูดว่า นายมีวิธีช่วยฉันลบรอยแผลเป็น จริงไหม?”หญิงสาวพูดถาม
เยี่ยชิวยังไม่ทันได้พูดตอบ หมอหวังก็แย่งพูดก่อน“คุณหลิน อย่าไปฟังเขาพูดเพ้อเจ้อ ยันต์และคาถาเหมาซานนั่นคือความเชื่องมงาย ไม่มีทางที่จะช่วยลบรอยแผลเป็นของท่านได้”
หญิงสาวมองหมอหวัง พร้อมกับพูดเสียงเรียบเฉย“คุณเป็นเยี่ยชิวเหรอ?”
หมอหวังยิ้มพลางพูด“คุณหลินท่านอย่าล้อเล่นกับผม ผมจะเป็นเยี่ยชิวได้ยังไงล่ะ?”
“ในเมื่อคุณไม่ใช่ ถ้าอย่างนั้นเวลาที่ฉันถาม คุณมีสิทธิ์อะไรมาตอบ?”หญิงสาวราวกับยืนอยู่เหนือมวลชน ทันใดนั้นกลิ่นอายบนตัวเธอแพร่กระจายความโกรธมากมายมหาศาลออกมา สายตาคมกริบยิ่งกว่ามีดที่แหลมคม
ตึง!
หมอหวังก็กลัวจนขี้ขึ้นสมอง
เยี่ยชิวมองหญิงสาวด้วยความแปลกใจ
เขาพบว่า ตอนนี้นิสัยเฉพาะตัวของหญิงสาวกับไป๋ปิงเหมือนกันมาก เพียงแต่ว่ามีความดื้อรั้นที่รุนแรงกว่า
เขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่?
หมอหวังเช็ดเหงื่อ พลางพูดขอโทษ“คุณหลิน ขอโทษครับ ผม…”
“เมื่อกี้นายพูดว่ายันต์และคาถาเหมาซาน คืออะไรเหรอ?”หญิงสาวไม่ได้สนใจหมอหวัง ถามเยี่ยชิวด้วยความอยากรู้ ใบหน้ายังมีรอยยิ้ม อารมณ์แตกต่างกับเมื่อกี้โดนสิ้นเชิง
เยี่ยชิวพูดตอบ“ยันต์และคาถาเหมาซานเป็นเทคนิคลับ มีประสิทธิภาพที่มหัศจรรย์มาก คนที่ไม่เข้าใจ ก็คิดว่ามันเป็นความเชื่องมงาย แต่คนที่เข้าใจ ก็สามารถเรียนรู้เทคนิคระดับเทพ”
“ยันต์และคาถาเหมาซานสามารถช่วยลบรอยแผลเป็นฉันได้ไหม?”หญิงสาวถามอีกครั้ง
“ได้”เยี่ยชิวตอบด้วยความมั่นใจมาก
หนังสือเล่มนั้น《ยันต์และคาถาเหมาซาน》เป็นยันต์และคาถาที่ถูกบันทึกไว้ เรียกว่าคาถากำจัดรอยแผลเป็น
เมื่อร่ายคาถากำจัดรอยแผลเป็นแล้ว ในระยะเวลาสั้นๆก็สามารถกำจัดรอยแผลเป็นได้ ให้ผิวหนังฟื้นฟูกลับสู่สภาพเดิม
“ถ้าอย่างนั้นต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะสามารถช่วยกำจัดรอยแผลเป็นฉันได้?”
หญิงสาวคิดในใจ ถ้าหากครึ่งก็ดีไป แต่ถ้าหากสามปีห้าปี ถ้าอย่างนั้นตัวเองก็ไม่สามารถใส่กระโปรงสั้นโชว์ขาเรียวได้แล้ว?
เยี่ยชิวคิดไปคิดมา ก็พูด“สิบนาที!”
“นายพูดว่าอะไรนะ!”หญิงสาวมองเยี่ยชิวด้วยความตกใจ
เยี่ยชิวเข้าใจผิดคิดว่าหญิงสาวไม่พอใจที่ใช้เวลานาน จึงฝืนพูดตอบไป“ถ้าหากผมพยายามอีกหน่อย บางทีห้านาทีก็ได้แล้ว”
หญิงสาวนิ่งอึ้งไป ไม่กล้าที่จะเชื่อ
ในเวลาเดียวกัน นักศึกษาแพทย์ฝึกงานสองสามคนที่อยู่ด้านหลังของหมอหวัง ก็ยิ่งพากันหัวเราะเยาะเย้ย
“เยี่ยชิว นายคิดจะหลอกใครเหรอ”
“ห้านาทีกำจัดรอยแผลเป็น นายคิดว่าพวกเราไม่เข้าใจการแพทย์เหรอ หรือว่านายมีวิธีของเทพ?”
“ฉันคิดว่านายกำลังพูดจาไร้สาระ!หมอหวังเป็นหมอเฉพาะทาง เขาก็ยังไม่มีวิธี นายเป็นแค่พยาบาลผู้ช่วยคนหนึ่งจะมีวิธีอะไร?”
“ยันต์และคาถาเหมาซานเหรอ?เหอะๆ ทำไมนายไม่พูดว่านายมีเทคนิคเทพแห่งขุนเขาพยัคฆ์มังกรด้วยล่ะ?”
“เทคนิคเทพแห่งขุนเขาพยัคฆ์มังกรฉันก็มี แต่ไม่มีประสิทธิภาพในการกำจัดรอยแผลเป็น”เยี่ยชิวพูดอย่างวางมาดขรึม
หนึ่งในมรดกของบรรพบุรุษของตระกูลเยี่ย มีของพิศวงลึกลับที่ไม่อาจคาดเดาได้ หนึ่งในนั้นก็มีเทคนิคเทพแห่งขุนเขาพยัคฆ์
พวกนักศึกษาแพทย์ฝึกงานหัวเราะพร้อมกับพูด“ฮ่าๆ น่าขำจริงๆ!ถ้าหากเมื่อกี้ฉันถามนายว่าเข้าใจฮวงจุ้ยไหม นายก็จะพูดว่า เข้าใจนิดหน่อยใช่ไหม?”
เยี่ยชิวพยักหน้า“อืม ฮวงจุ้ยฉันก็รู้นิดหน่อย”
“ถ้านายเก่งขนาดนั้น ทำไมต้องขโมยประวัติคนไข้ของกัวเส่าชงล่ะ?”
“ฉันไม่ได้ขโมย”เยี่ยชิวพูดกับพวกนักศึกษาแพทย์ฝึกงานด้วยความโกรธ
“ถ้าไม่ได้ขโมย แล้วนายจะถูกย้ายมาที่แผนกพยาบาลผู้ช่วยทำไมล่ะ?”พวกนักศึกษาแพทย์ฝึกงานหัวเราะเยาะ
เยี่ยชิวก็พูดไม่ออก โกรธจนหน้าแดง พร้อมกับพูด“ถึงยังไงฉันก็ไม่ได้ขโมย เป็นกัวเส่าชงใส่ร้ายฉัน…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...