สามต่อหนึ่ง
อาสมานนั่งอยู่บนหลังสิงโตด้วยใบหน้าที่เย็นชาทำท่าราวกับเป็นเทพเจ้าที่สูงส่ง
แต่ในสายตาของเยี่ยชิวและคนอื่นๆก็เหมือนกับมดตัวเล็กๆที่ไม่สำคัญอะไรก็เท่านั้น
เยี่ยชิวมองไปที่อาสมานแล้วยิ้ม และพูดว่า "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นปรมาจารย์อันดับเทพ แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่า จะเก่งสมชื่อด้วยมั้ยนะ?"
อาสมานตอบอย่างเย็นชาว่า “สมชื่อไม่สมชื่อนายลองดูก็รู้แล้วไม่ใช่รึ?”
"ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น!"
หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ลงมือทันที
พรวดดด
เขารีบพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว และปล่อยหมัดออกไป
ดูเหมือนอาสมานจะไม่เห็นเขา เขาเพียงรอจนกระทั่งหมัดของเยี่ยชิวอยู่ห่างจากเขาเพียงยี่สิบเซนติเมตรก่อนจะค่อยๆ ยกฝ่ามือขึ้นและสกัดกั้นหมัดของเยี่ยชิว
ปัก!
หมัดของเยี่ยชิวกระทบไปที่ฝ่ามือของอาสมาน ไม่เพียงแต่จะทำอะไรอาสมานจะไม่ได้ แต่เขายังถูกกระแทกกลับไปยังจุดที่เขาอยู่อีกด้วย
เยี่ยชิวตกใจอย่างมาก
หมัดของเขาเมื่อกี้นี้ แม้จะเป็นการทดสอบ แต่ก็กลับใช้แรงถึง 60% และไม่คิดว่าอาสมานจะสกัดกั้นไว้ได้อย่างง่ายดาย
นัยตาเยี่ยชิวดูเคร่งขรึมขึ้น
และในเวลานี้ เสียงของอาสมานก็ดังขึ้น “การล่อลวงของนายนั้น ดูท่าจะไม่เกิดผลอื่นใดนอกจากจะเป็นการเสียเวลาไปซะเปล่าๆ”
"ฉันแนะนำให้นายใช้ท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของนายจะดีกว่านะ!"
"ไม่อย่างนั้น ถ้าเกิดฉันจริงจังขึ้นมา นายก็คงจะไม่มีโอกาสได้ลงมือทำแล้ว!"
เมื่อพูดถึงตรงนี้ อาสมานก็เหลือบมองที่เซียวจิ่วและเยี่ยอู่ตี้อีกครั้ง: "พวกนายก็เข้ามาพร้อมกันได้เลย!"
ด้วยน้ำเสียงที่มีความเย่อหยิ่งอย่างมาก
“ตาแก่ อย่าเย่อหยิ่งไปหน่อยเลย ลองรับหมัดฉันไปอีกสักรอบดูสิ”
เยี่ยชิวรีบพุ่งออกไปอีกครั้ง และปล่อยหมัดใส่อาสมาน
และมันก็เหมือนกับครั้งก่อน
หลังจากที่หมัดของเยี่ยชิวได้อยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น อาสมานก็ค่อยๆยกฝ่ามือขึ้น และสกัดกั้นหมัดของเยี่ยชิวไว้
และในหมัดนี้ เยี่ยชิวได้ใช้ความพลังของเขา ไป 70%
ไม่ต้องพูดถึงว่าอาสมานไม่ได้รับบาดเจ็บ อันที่จริง อาสมันยังคงนั่งอยู่บนหลังสิงโตโดยไม่ได้ขยับเลย
อาสมานกล่าวว่า “ดังที่ข้าได้กล่าวไว้เมื่อกี้นี้ การล่อลวงเช่นนี้ มันช่างไร้ประโยชน์นัก”
“มันจะไร้ประโยชน์จริงๆอย่างนั้นเหรอ?” จู่ๆ รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเยี่ยชิว
จู่อาสมานก็สัมผัสได้ถึงอันตราย
และตอบสนองอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นมือของเขาที่ถือคทาก็เหวี่ยงไป และเล็งคทาไปทางหัวของเยี่ยชิว
ถ้าหากว่าครั้งนี้มันโดนเขาเข้าละก็ สมองของเยี่ยชิวก็คงกระจุยออกมาอย่างแน่นอน
สึบ!
เยี่ยชิวดีดนิ้วของเขา และโจมตีคทาด้วยพลังดาบ
ทันใดนั้น คทาก็ลดความเร็วลงเล็กน้อย ด้วยโอกาสนี้ เยี่ยชิวจึงรีบถอนหมัด และเตะไปที่คอของอาสมานด้วยลูกเตะพลังลมกรด
“เหอะ จิ๊บจ๊อยมาก!”
อาสมานตะคอกอย่างเย็นชาและปรบมือไป
อย่างไรก็ตาม เขาได้โจมตีพลาดไปแล้ว
ร่างของเยี่ยชิวหายไปจากสายตาของเขาทันที
ทริคนี้อีกแล้วสินะ!
ดวงตาที่จมลึกของอาสมานเปล่งแสงเย็นอันน่าสะพรึงกลัวออกมา
เขาเคยเห็นอย่างชัดเจนมาก่อนแล้วว่าเยี่ยชิวใช้ท่านี้ เพื่อทำให้กู่หนู่เออร์ประหลาดใจและใช้เข้าโจมตี
อาสมานขยับไหล่ บิดตัว 90 องศา เอามือซ้ายบังหน้าอกไว้
ปึง!
ร่างของเยี่ยชิวปรากฏขึ้นด้านหลังอาสมาน และเมื่อเขาเตะออกไป อาสมานก็รับมันไว้ได้
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจ
ความเร็วของเขานั้นเร็วมาก และแม้แต่ปรมาจารย์อย่างเยี่ยอู่ตี้ก็อาจไม่สามารถป้องกันการโจมตีของเขาได้
และแล้วเขาก็ใช้คาถาล่องหน
แต่ก็ไม่คาดคิดว่า เขากลับถูกอาสมานสกัดกั้นไว้ได้อย่างง่ายดาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...